Cicerchia: eigenschappen en voedingswaarden van een oude peulvrucht
Cicerchia is een peulvrucht uit de oudheid, vooral in Midden-Italië, die een groot herstel doormaakt dankzij de biologische markt en vooral de Italiaanse catering, zeer alert op de diversiteit en kwaliteit van de producten. Het is ook een plant die rijk is aan eigenschappen en waarden voedingswaarde allemaal te ontdekken.
Kaneel: eigenschappen, voordelen en contra-indicaties van de afrodisiacumplant die f
De eigenschappen van de cicerchia
Zoals elke peulvrucht is de cicerchia rijk aan eiwitten. Het is daarom uitstekend geschikt in vegetarische diëten, als alternatief voor vleesconsumptie, en in het algemeen is het uitstekend voor de gezondheid van spieren en hart. In feite bevat cicerchia naast eiwitten ook B-vitamines, calcium en fosfor. Onder zijn eigenschappen is er in feite het voordeel dat het biedt aan botten en geheugen, dankzij de aanwezigheid van minerale zouten.Het is ook rijk aan vezels, waardoor het een perfect verteerbaar voedsel is.
Cicerchia: voedingswaarden
De voedingswaarden van de cicerchia zijn precies die hierboven vermeld, maar het is gepast om eraan toe te voegen dat 100 gram product ongeveer 315 calorieën bevat, en dat er altijd in dezelfde hoeveelheid veel eiwitten, een bepaalde dosis koolhydraten en de echt goed nieuws, heel weinig vet en veel vezels. Een uitstekend excuus om deze oeroude peulvrucht te recupereren en te gebruiken als alternatief voor linzen, bonen, kikkererwten en erwten.
Contra-indicaties bij het gebruik van cicerchia
De cicerchia in de keuken is nog steeds een zeldzaam voedsel, ook omdat het niet erg wijdverbreid is, en zelfs in de regio's waar het groeit, zoals Lazio, Umbrië, Marche, Molise en Puglia, wordt het weinig gebruikt. De reden is misschien gekoppeld aan een contra-indicatie bij de overmatige consumptie van cicerchia, die in het verleden leidde tot latirisme. Een aandoening die leidde tot verlamming van de onderste ledematen, werd volgens onderzoek uit de negentiende eeuw veroorzaakt door een aminozuur dat aanwezig is in de zaden van cicerchia, ODAP genaamd. Het fenomeen is echter gekoppeld aan overmatige consumptie en de huidige gewassen proberen een graserwt te verkrijgen met een zeer lage concentratie van dit neurotoxine. In ieder geval wordt aangenomen dat het toxine volledig kan worden geëlimineerd door de graserwt gedurende ten minste 12 uur in gezouten water te weken.
