Symptomen van diabetes
Er zijn drie soorten diabetes te onderscheiden:
- type 1 treft ongeveer 10% van de mensen met diabetes en treedt meestal op in de kindertijd of adolescentie, manifesteert zich met veranderde temperatuur, spiervermoeidheid en spierzwakte, gewichtsverlies als gevolg van het feit dat, bij afwezigheid of afwezigheid van insuline, de cellen niet kunnen gebruiken de glucose in het bloed als energiebron voor alle activiteiten en compenseren met spiereiwitten en opslagvetten, droge en vochtarme huid, vaak en vooral 's nachts moeten plassen (polyurie).
Wanneer de bloedglucosespiegels erg hoog zijn, omdat er veel vocht verloren gaat met de urine, de huid en de slijmvliezen de neiging hebben uitgedroogd te zijn, voelt het lichaam als geheel de behoefte om vocht aan te vullen en daardoor een gevoel van intense dorst ( polydipsie), wazig zien, infecties omdat de urine van een diabetespatiënt rijker is aan suiker (glucose) en daarom een uitstekend groeimedium is voor micro-organismen met als gevolg een verhoogd risico op urineweginfecties (cystitis), problemen met genezing wonden, krampen in de voeten en handen, ketoacidose, meestal gemanifesteerd door uitdroging, braken, buikpijn, honger naar lucht. ;
- type 2 is de meest voorkomende vorm van diabetes en vertegenwoordigt ongeveer 90% van de gevallen van deze ziekte, het is de meest verraderlijke omdat het stil is, daarom moeilijker te herkennen. Een wijdverbreide malaise wordt verweten en is te herkennen aan de hoge bloedsuikerspiegel, oftewel de hoeveelheid suiker in het bloed, een essentieel symptoom van diabetes; daarnaast kan een ander symptoom optreden, namelijk de vertroebelde sensorische (het onderwerp is verward en niet erg helder), deze vorm komt veel vaker voor bij dit type diabetes mellitus en kan enkele jaren na het begin worden gediagnosticeerd, wanneer de complicaties al zijn aanwezig, zelfs in stille vorm. Om deze reden is regelmatige controle van de bloedsuikerspiegel, op elke leeftijd, erg belangrijk omdat het een vroege diagnose mogelijk maakt in gepredisponeerde gevallen;
Zie ook
- type 3 komt voor bij zwangere vrouwen, wordt herkend door een bloedmonster en verdwijnt na de bevalling.
Lees ook: Cholesterol: wat het is en hoe het te verminderen
Voor een juiste en veilige diagnose van diabetes is het voldoende dat slechts één van de volgende aandoeningen wordt gedetecteerd: in aanwezigheid van een op elk moment van de dag gemeten bloedglucosewaarde hoger dan 200 mg/dl; vasten hoger dan 126 mg / dl (vasten = geen voedselinname gedurende ten minste 8 uur); bloedglucose groter dan of gelijk aan 200 mg/dl tijdens een belastingscurve; deze test wordt meestal in het ziekenhuis uitgevoerd door een bekende en gedefinieerde hoeveelheid suikers toe te dienen en vervolgens te kijken hoe de meetwaarde verandert.
Tot slot zijn er enkele situaties waarin we bij het niet overschrijden van de aangegeven bloedglucosewaarden spreken van glucose-intolerantie: nuchtere bloedglucose tussen 100 en 125 mg/dl en bloedglucose tijdens een belastingscurve tussen 140 en 200 mg/dl. Vaak treden deze aandoeningen op in de aanwezigheid van andere pathologische aandoeningen zoals overgewicht, dyslipidemie (vereenvoudigd, cholesterol en/of overtollig vet in het bloed), hypertensie (dwz hoge bloeddruk).
De huisarts zal de pathologie vinden en zal proberen de lagere glucoseconcentratie in het bloed te behandelen, en zal de patiënt vervolgens doorverwijzen naar een diabetoloog en een podotherapeut. De patiënt zal voor voeding moeten zorgen, lichaamsbeweging moeten doen en stoppen met roken.
Hoewel diabetes mellitus op zichzelf geen symptomen veroorzaakt, leidt het, indien niet behandeld, op den duur tot ernstige gezondheidsproblemen: hartaandoeningen, zoals een hartaanval; hersen infarct; nierfalen, tot dialyse; oogbeschadiging; gevoeligheidsstoornissen, vooral in de benen; ernstige problemen met de bloedsomloop in de benen, tot gangreen; ketoacidose coma, een ernstige acute aandoening die dringende ziekenhuisopname vereist (deze situatie komt veel vaker voor bij type 1 diabetes mellitus).
Een ander mogelijk optreden is hyperglykemisch coma dat niet wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van ketonlichamen, maar alleen door uitgesproken hyperglykemie (zelfs boven 600-700 mg/dl).
