Maternale foetale flowmetrie: alles wat u moet weten over Doppler tijdens de zwangerschap
Maternale-foetale flowmetrie is een op echografie gebaseerd onderzoek (ook wel Doppler genoemd) waarmee u de bloedstroom in de slagaders en de goede werking van de placenta tijdens de zwangerschap kunt controleren. Dit is geen routineonderzoek, maar wordt alleen uitgevoerd in speciale gevallen, zoals het uitblijven van de foetus om te groeien. Laten we samen kijken waar het uit bestaat en wanneer het nodig is om het te doen. Ondertussen is hier een video om te begrijpen hoe de foetus groeit tijdens de zwangerschap:
Wat is flowmetrie?
Flowmetrie, zoals we hadden verwacht, is een onderzoek waarbij gebruik wordt gemaakt van echografie, net als elke verloskundige echografie. Deze echo's kunnen de bloedstroom in de slagaders volgen zonder enig risico voor de zwangere vrouw en haar toekomstige baby.
De Doppler wordt alleen in bijzondere gevallen door de gynaecoloog gevraagd: het is eigenlijk geen routineonderzoek tijdens elke zwangerschap, maar alleen als er complicaties zijn zoals zwangerschapsdiabetes of pre-eclampsie, of een groeiachterstand van de foetus.
De flowmetrie is in feite erg belangrijk in het geval van vertraging in de groei van de foetus, omdat het de arts in staat stelt de gezondheid van het kind te beoordelen: de Doopler detecteert en verstrekt in feite fundamentele gegevens over de bloedcirculatie in de slagaders en daarom over de "oxygenatie en werking van de placenta, het orgaan dat de overdracht van dezelfde zuurstof en voedingsstoffen van moeder naar foetus mogelijk maakt.
Zie ook
Hoe werkt flowmetrie?
Flowmetrie werkt op dezelfde manier als obstetrische echografie en maakt gebruik van dezelfde technische instrumenten.Door middel van echografie is het mogelijk om de analyse te concentreren op een bepaald bloedvat om de snelheid en hoeveelheid bloedstroom te evalueren.
De vaten die worden gecontroleerd zijn in de eerste plaats de baarmoederslagaders, dat wil zeggen die die bloed (en dus zuurstof) van de moederlijke baarmoeder naar de placenta (en dus naar de baby) transporteren; de navelstrengslagaders, die het bloed van de foetus naar de placenta voeren via de navelstreng; de middelste hersenslagader van de foetus; het veneuze kanaal dat bloed van de placenta naar het hart van de baby voert.
Volgens de slagaders die worden onderzocht, zijn er twee verschillende soorten flowmetrie, de maternale en de foetale. Maternale flowmetrie wordt gebruikt om de bloedstroom in de baarmoederslagaders te beoordelen en wordt voorgeschreven aan zwangere vrouwen die bepaalde gezondheidsproblemen hebben en mogelijk complicaties hebben. Het wordt meestal gedaan tussen de 17e en 23e week van de zwangerschap. De foetale flowmetrie daarentegen is die welke de navelstrengslagaders, de middelste hersenslagader en het veneuze kanaal analyseert en wordt uitgevoerd vanaf de 32e week van de zwangerschap.
Nadat het te bewaken bloedvat is geïdentificeerd, stuurt het apparaat een Doppler-signaal waarmee u de kenmerken van de betreffende slagader kunt analyseren en eventuele problemen of complicaties kunt detecteren. Het instrument dat door artsen wordt gebruikt, maakt het mogelijk om de gewenste resultaten gemakkelijker te verkrijgen door een kleureffect dat helpt om de specifieke gezochte bloedvaten te visualiseren (het is de zogenaamde "kleur-doppler").
Wanneer moet maternale-foetale flowmetrie worden uitgevoerd?
Flowmetrie moet altijd worden uitgevoerd in het geval van foetale groeivertraging, d.w.z. wanneer de foetus een groeivertraging heeft en niet de grootte heeft die hij zou moeten hebben op dat precieze moment van de zwangerschap. De Doppler laat in dit geval toe om de oorzaken van de beperking te begrijpen, als het probleem zit in het niet-functioneren van de placenta of als het nodig is om het ergens anders te zoeken.
Flowmetrie wordt ook voorgeschreven bij foetale ziekten of misvormingen, van foetale bloedarmoede tot mogelijke hartafwijkingen. Ten slotte kan het een grote hulp zijn voor vrouwen die last hebben van pre-eclampsie of die een verhoogd risico lopen op pre-eclampsie.
