Stuitligging: risico's en manoeuvres om een moeilijke bevalling te overwinnen
Een stuitbevalling is de geboorte waarbij de baby naar buiten gericht is en het geboortekanaal voor de billen. De norm zou uiteraard een cephalische positie zijn, met het hoofd naar het vaginale kanaal gericht, om als eerste te vertrekken tijdens de uitdrijvingsfase. Zijn er risico's bij een stuitbevalling?
De positie van de baby voor de bevalling
De bevalling hangt grotendeels af van de ligging van de baby in de buik van de moeder. Over het algemeen wordt in de zevende maand van de zwangerschap de baby in de definitieve positie gelegd: op het moment van de derde echo is het dus mogelijk om te begrijpen of de baby kop- of stuitligging heeft. Er wordt gezegd dat de stuitligging volledig is als de foetus zit, met de billen in het bekken van de moeder ter hoogte van de baarmoederhals en de benen gekruist. De stuitligging wordt in plaats daarvan onvolledig genoemd als de benen gestrekt zijn, met de voeten naar de onderkant van de baarmoeder.
Zie ook
Waarom zijn er stuitliggers?
Tegen de zevende maand draait de baby zich om en plaatst zichzelf in de bevallingspositie, met het hoofd naar beneden, om de ruimte van de placenta beter te vullen, breder aan de bovenkant, in het gebied waar de baby de billen en benen legt. Maar soms draait hij zich niet om. In dit geval spreken we van een baby in stuitligging. In welke gevallen doet deze situatie zich voor? Dit zijn de belangrijkste redenen:
- de baby ligt in stuit omdat hij voor het verstrijken van de tijd is geboren, met een vroeggeboorte
- het kind heeft zijn benen gestrekt in plaats van ze te buigen, en naarmate hij ouder wordt, kan hij het moeilijk vinden om te bewegen en van houding te veranderen
- er is niet genoeg vruchtwater
- c "is te veel vruchtwater
- de baarmoeder is aan de bovenkant te smal, te klein of vervormd
- het is een tweelinggeboorte en een of beide foetussen konden niet bewegen
Hoe om te gaan met de pijn van de bevalling?
Hoe kan de pijn van de bevalling worden aangepakt en verminderd? De technieken zijn verschillend en onze Nanny Simona illustreert ze in deze video. Bekijk het om alle technieken en methoden van pijnvermindering te ontdekken: er is niet alleen de epidurale injectie!
De natuurlijke stuitbevalling: de manoeuvres om de keizersnede te vermijden
In tegenstelling tot de schedel zijn de billen van de baby zachter: ze oefenen daardoor minder druk uit op de baarmoederhals en daardoor is de ontsluiting niet hetzelfde.De dynamiek van een natuurlijke geboorte verandert als de baby in stuit ligt, omdat de lichaamsdelen ze reageren niet op dezelfde manier als een "cefalische" bevalling. In sommige gevallen wordt echter geprobeerd de keizersnede te vermijden, dankzij enkele manoeuvres van de gynaecoloog die probeert de baby te laten draaien. onderworpen aan enkele manipulaties om te proberen hem te laten bewegen en in de koppositie te brengen. Door enige druk op de buik van de moeder probeert de gynaecoloog de baby te verplaatsen. De manoeuvres duren ongeveer twee en een half uur en zijn alleen mogelijk in het geval van volledige stuitligging is incompleet, er zal echter een keizersnede moeten worden gebruikt De keizersnede vindt meestal plaats tussen de 39e en 40e week De natuurlijke stuitbevalling daarentegen vereist verschillende voorwaarden om dit te laten gebeuren: het bekken van de moeder moet groot genoeg zijn, de baby mag niet te groot zijn en het hoofd moet gebogen zijn. De lengte en de bijzondere moeilijkheid van een stuitbevalling bevelen uiteraard een epidurale anesthesie aan.
Stuitligging: de risico's om in gedachten te houden
Er zijn verschillende risico's waarmee u rekening moet houden bij een stuitbevalling, zowel op het moment van de manoeuvres van de gynaecoloog als op het moment van de eigenlijke bevalling. Over manoeuvres gesproken, de belangrijkste risico's zijn:
- de manoeuvres kunnen vroegtijdige bevalling of het begin van placenta-scheiding veroorzaken
- de kans op succes van de manoeuvres is 50 procent
Vaak nemen sommigen, als hulpmiddel of vervanging voor manoeuvres, hun toevlucht tot acupunctuur of osteopathie in een poging het kind te verplaatsen.
Wat betreft de daadwerkelijke bevalling, als de baby zich niet omdraait, bestaat er een risico op snijwonden, wat kan leiden tot de noodzaak van een episiotomie. Maar maak je geen zorgen, de risico's zijn tijdens de hulpverlening tussen de manoeuvres en het moment van bevalling altijd onder controle en als het ingewikkeld wordt kan de verloskundige altijd besluiten om de moeder een keizersnede toe te vertrouwen.
