Invaginatie: symptomen, oorzaken en remedies van intestinale vaginitis
Wat is intestinale intussusceptie of invaginitis?
Intestinale invaginatie, of intestinale invaginitis, bestaat uit de penetratie van een segment van de darm in het aangrenzende kanaal, meestal van een onderste deel dat overloopt in het bovenste. Het eerste gevolg van deze pathologie is darmobstructie.
Helaas komt invaginatie niet alleen voor bij volwassenen, maar ook bij zeer jonge kinderen, tussen de drie maanden en een jaar oud.
Het darmkanaal waarin het het vaakst voorkomt, is dat waar de dunne darm samenkomt met de dikke darm, maar het kan ook op andere plaatsen voorkomen.
Invaginatie bij volwassenen en kinderen: de oorzaken van intestinale invaginitis
Intestinale invaginatie is het gevolg van een ontsteking van de abdominale lymfeklieren die optreedt na een virale ziekte of de aanwezigheid van een tumor, of zelfs de ontsteking van het divertikel van Meckel.
Bij volwassenen is het over het algemeen een secundaire pathologie, die voornamelijk verband houdt met de aanwezigheid van tumoren die uit de darm steken.
Bij kinderen komt het echter vrij vaak voor en hangt het samen met de verandering in het dieet die optreedt tussen drie maanden en een jaar, waarin de baby overschakelt van een vloeibaar dieet naar de inname van vast voedsel. is door het contact van voedsel met de darmwand nog niet gewend aan dit soort introductie. Niets bijzonders dus.
Zie ook
Wat zijn de symptomen van darminvaginatie en wat zijn de gevaren?
Kinderen met aanhoudende invaginitis huilen en friemelen meerdere keren en vooral buik, zwelling in de rechterkant van de buik, diarree.
Invaginatie leidt tot het blokkeren van de doorgang van bloed naar het darmkanaal, wat vervolgens in necrose gaat.Op dat moment zal een operatie nodig zijn.
Voedsel dat niet in het darmkanaal stroomt, zal zich ophopen en een uitzetting van de darmlussen veroorzaken die, als ze niet snel worden ingenomen, kunnen afbreken, wat kan leiden tot peritonitis of hypovolemische shock.
De remedies voor intestinale invaginitis: diagnose en behandeling van darminvaginatie
Om de diagnose 'intestinale invaginitis' te stellen, is het noodzakelijk om een 'echografie' of een bariumklysma uit te voeren, de laatste behandeling die ook als genezing kan dienen en het gelekte segment dankzij een klysma terug in zijn natuurlijke positie brengt.
Over het algemeen wordt een invaginatie behandeld met een onmiddellijke chirurgische ingreep om de oorspronkelijke positie van de darm te herstellen.
Andere keren gaan we echter over tot het inbrengen van een mengsel van barium onder druk via het rectum. Het barium dat in de dikke darm wordt ingebracht, vult het en comprimeert het geïnvagineerde deel van de dunne darm en brengt het terug op zijn plaats.
In het algemeen, als de darminvaginatie wordt behandeld in de eerste twee dagen vanaf het moment dat het optreedt, geneest het perfect en zonder bijkomende schade: tijdigheid is alles, het is een pathologie die dringend moet worden behandeld. Als de darminvaginatie operatief is verwijderd, is het onwaarschijnlijk dat deze zich opnieuw zal voordoen.
Invaginatie bij het kind: wanneer intestinale invaginitis de kleintjes treft
Als u bang bent dat uw kind last heeft van intestinale "intestinale invaginitis", let dan op de volgende symptomen: buikpijn en koliek; groen braken; aanwezigheid van gas; stoppen van ontlasting.
Aarzel niet om bij deze symptomen rechtstreeks uw arts, kinderarts of specialist te raadplegen om een late diagnose die fataal kan zijn, te vermijden.
Na een mogelijke operatie, die verschillende entiteiten kan hebben op basis van de ernst van de darminvaginatie, wordt het kind onder observatie gehouden en na 4-5 dagen ontslagen.
Eenmaal ontslagen, moet het kind rust nemen van fysieke activiteiten en een regelmatig en gecontroleerd dieet volgen. Met jouw genegenheid zal ze snel herstellen, want de macht van een moeder over haar kind is ongelooflijk...
Voor meer informatie over darminvaginatie kunt u de site MSD Manual raadplegen
