De quarantaine heeft de klachten afgeremd, maar niet het geweld
Zsuzsanna, Marisa, Alessandra, Maria Angela, Viviana, Gina Lorenza, Lorena, Rossella, Bruna, Barbara, Larisa. Er zijn 11 slachtoffers sinds het begin van de lockdown in Italië en de lijst zou dramatisch kunnen toenemen. En nee, we hebben het niet over het Coronavirus. Deze vrouwen stierven door toedoen van degenen die zeiden dat ze van hen hielden - of beter gezegd - van hen hadden moeten houden, metgezellen, vriendjes, echtgenoten, kinderen, kleinkinderen, neven en nichten. Terwijl de wereld lijkt stil te staan, gaat gendergerelateerd geweld ongestoord door binnen de muren van het huis. Die plek die voor velen een veilige haven is, voor anderen is veranderd in een gevangenis waaruit het moeilijk is om ongeschonden te ontsnappen.
Gedwongen samenwonen maakte de situatie erger
De quarantaine versnelde de situatie - voorspelbaar - waardoor vrouwen gedwongen werden dag en nacht onder hetzelfde dak te leven met hun kwelgeest. De spanning neemt toe, de verschillen nemen toe, het aantal slachtoffers neemt toe, maar die van klachten nemen af. Want als melden al moeilijk was, heeft opsluiting het bijna onmogelijk gemaakt. En de chats op nummer 1522 (actief in 5 talen: Italiaans, Engels, Frans, Spaans en Arabisch), noch de andere initiatieven die door de antigeweldcentra werden gepromoot, waren niet voldoende om deze wereldwijde plaag te stoppen die in sommige opzichten opvalt met betrekking tot democratie, waarbij geen onderscheid wordt gemaakt naar kleur, etniciteit, sociale klasse of religie. Het beïnvloedt willekeurig en stopt niet voor enige regel van sociale afstand.
Mogelijke oplossingen
Maar wat had er kunnen worden gedaan om dit bloedbad te stoppen? Het eerste probleem dat moet worden benadrukt, is het gebrek aan beschikbaarheid van antigeweldcentra om nieuwe gasten te verwelkomen tijdens een gezondheidscrisis. Daarom zou men kunnen denken aan het identificeren van nieuwe structuren waarin het mogelijk was om vrouwen en kinderen in moeilijkheden onderdak te bieden, of om bestaande uit te rusten met tampons, sanitaire kits, ontsmettingsmiddelen en ontsmettingsmiddelen. Bovendien dringt de rechter van het hof van Rome, Paola Di Nicola, aan op de noodzaak om nauwgezet artikel 384 bis na te leven, dat voorziet in de dringende verwijdering uit het ouderlijk huis van iedereen die zich schuldig maakt aan agressief en gewelddadig gedrag.
Gerichte interventies zijn dringend nodig
Na het verdriet, de woede en de pijn is het daarom dringend actie te ondernemen. En daarvoor is het nodig om de slachtoffers te laten zien dat ze niet alleen staan, maar niet in woorden, ze hebben gerichte interventies en concrete hulp nodig. Vrouwenmoord is geen onontkoombaar lot en vrouwen moeten erin kunnen geloven. Daarom nodigen we de instellingen uit om snel actie te ondernemen om een einde te maken aan een fenomeen dat niet alleen het leven van duizenden vrouwen ondermijnt, maar ook de mate van beschaving van een staat.
