De 5 fasen van scheiding: van woede naar sereniteit
Of je nu bent achtergelaten of deze beslissing hebt genomen, het is belangrijk om te leren begrijpen dat er fasen zijn die ervoor zorgen dat je weer gaat glimlachen van de meest intense pijn en, belangrijker nog, onthoud altijd dat je je kinderen tegen deze situatie moet beschermen. Het is belangrijk dat kinderen altijd een relatie met beide ouders kunnen hebben en dat ruzies deze band nooit beïnvloeden.
Voordat we ingaan op de verschillende fasen van scheiding, is hier een video die de meest effectieve manieren voorstelt om een relatiebreuk te beheren en ermee om te gaan.
De 5 stadia van psychische scheiding:
1. "Het is voorbij met jou!"
Zie ook
Jaloezie met terugwerkende kracht: wat het is en hoe te herstellen van het Rebecca-syndroom
Degenen die scheiden wordt altijd gevraagd om gezond verstand te gebruiken, maar als het gebeurt, op het moment dat een van de twee begrijpt dat de verbintenis voorbij is, verdwijnt de goede wil en komen alle factoren en emoties in het spel: uiteindelijk is de enige uitgesloten vaak gezond verstand. Maar pas op dat je een gemeenschappelijke manier moet vinden om de kinderen te vertellen om hen te helpen begrijpen dat ze geen verantwoordelijkheid hebben. Zelfs als je verdrietig of boos bent, vind een moment om vreedzaam met elkaar te praten: dit zal hen helpen in deze overgangsfase.
2. "Misschien had ik het mis, hij komt wel bij me terug."
Zeggen dat je uit elkaar wilt gaan is de makkelijke stap, het moeilijkste is wat daarna komt. Het gebeurt vaak dat degenen die achterblijven niet volledig beseffen wat er gebeurt en wachten op de terugkeer, terwijl ze tegen zichzelf zeggen: "Nu zal hij begrijpen wat er is gebeurd en hij zal terugkomen", "We hebben samen kinderen, hij zal begrijpen dat hij had het mis" of "Hij nam een periode van bezinning, maar hij houdt van ons: hij is gewoon bang ". De geest speelt een slechte grap en accepteert de pijn die deze keuze met zich meebrengt niet, hij liegt tegen zichzelf, liegt tegen zichzelf om "de tijd de wonden te laten helen". Deze fase die 'ontkenning' wordt genoemd, maakt deel uit van de rouwverwerkingscyclus en het is belangrijk dat deze wordt aangepakt. In dit geval leven de kinderen in een periode van grote verwarring: als ze horen dat hun ouders verdeeld zijn, voelen ze zich schuldig over wat er is gebeurd en zeggen ze: "Maar als ik braaf ben, komt papa dan terug?". De ouder moet bereid zijn hem te troosten en uit te leggen dat het hem niet treft en dat de andere ouder altijd van hem houdt.
3. "Ik ben heel boos!"
Iedereen die een verlies lijdt of verraden is, moet begrijpen dat deze fase een voorwaarde is om de rouw van scheiding te boven te komen. Je moet echt boos worden op de ander. Gevoelens van boosheid zijn fundamenteel, de alleen gelaten persoon heeft alle recht om wrok te voelen en het is zeker belangrijk dat hij dit gevoel jegens de ander kan toegeven, want alleen op deze manier kan hij omgaan met de pijn die is veroorzaakt. Benadrukt moet worden dat deze emotie echter een grens moet hebben: het is namelijk niet mogelijk om de auto van de andere echtgenoot te vernielen of geweld tegen hem te gebruiken. Bovendien mag woede nooit over kinderen worden gerapporteerd of in het bijzijn van hen worden geuit. Te vaak worden kinderen uitgebuit in gevallen van scheiding vanwege de wrok tussen ouders die, in de veronderstelling dat ze hen beschermen tegen hun ex, alleen maar schade aanrichten.
4. "Hij komt nooit meer terug."
Zodra de woede is overwonnen, komt het moment waarop we ons realiseren dat de echtgenoot niet langer zal terugkeren, vergezeld van het bewustzijn dat ons in staat zal stellen de ware pijn van scheiding onder ogen te zien, de meest intieme en diepgaande. Je komt in een staat van lijden die je in staat stelt om na te denken over de gemaakte fouten en om de goede herinneringen te bewaren. Tijdens deze fase hebben sommige vrouwen last van sterke gewichtsveranderingen (er zijn er die afvallen of die de neiging hebben om aan te komen) en sluiten zich thuis op om te ontsnappen aan elke vorm van relatie met de wereld, maar als er kinderen zijn, moet u eerst begrijpen wat hun lijden en hun gevoel van hulpeloosheid. Een geldige hulp voor ouders zijn de sprookjes rond het thema scheiding die ook op internet te vinden zijn: door het verhaal van een fictief personage kan het kind ook begrijpen wat er met hem gebeurt.
5. "Ik moet een nieuw leven opbouwen!"
In het leven van een gescheiden stel komt er een tijd dat je bewust een leven zonder lijden en drama kunt opbouwen, dat moment waarop de pijn voorbij is, je begrijpt wat de fouten waren die hebben geleid tot het mislukken van de relatie en vooral dat je kunt weer het gezicht van het dagelijks leven sterker en volwassener. Het kan maanden, soms jaren duren, maar vroeg of laat zul je in staat zijn om naar je ex-echtgenoot te kijken en hem goed te zien voor wat hij werkelijk is: een persoon voor wie je een sterk gevoel hebt gehad, misschien de ouder van je kinderen en een persoon waarvoor veel geleden is, maar met wie je nu ook een relatie van achting, respect en vertrouwen kunt hebben en mogelijk voor het welzijn van het nageslacht dat samen is gecreëerd.
Het is het moment waarop de kinderen ook rustiger beginnen te worden omdat ze kunnen zien dat de ouders niet samenwonen maar toch de rol van mama en papa kunnen vervullen zonder ruzie en agressie. Het is het moment waarop je terugkeert om zuivere lucht in te ademen, waarin de wereld weer kleuren krijgt, het is dat moment waarop mensen weer beginnen te investeren in zichzelf, in werk en in hun vriendschappen en soms zelfs romantische relaties.
Als de 5 fasen correct worden aangepakt, kun je nieuwe relaties aangaan met het besef dat je goed hebt nagedacht over waarom het huwelijk of de vorige relatie voorbij is om de fouten uit het verleden niet te herhalen en positief naar de toekomst te kijken.
door de psycholoog Dr. Elena Giulia Montorsi
