Women in Communication: interview met Annalisa Spuntarelli van Havas Media
Volwassen worden is zeker een belangrijke mijlpaal, zowel voor een persoon als voor een merk en, in dit specifieke geval, voor het onze.
Omdat de vrouw 18 wordt, hebben we besloten om een Women Empowerment-project te starten dat zich richt op vrouwen die werkzaam zijn op het gebied van communicatie.
Annalisa Spuntarelli, Chief Client Officer van Havas Media, beantwoordde 5 belangrijke vragen voor ons en vertelde ons hoe "professioneel worden" en "vrouw zijn" twee perfect compatibele werkelijkheden zijn.
1. Hoe is 'vrouw zijn' in de wereld van werk?
Vrouw zijn in de wereld van werk is normaal, we zijn ons ervan bewust dat we een groot deel van de beroepsbevolking vertegenwoordigen. Het gaat erom bepaalde besluitvormingsniveaus te kunnen betreden. Veel bedrijven zijn al bezig om deze professionele ontwikkeling concreet te maken, vooral omdat men zich veel meer dan vroeger bewust is van de intrinsieke waarde van vrouwelijk leiderschap. Het meest complexe ding, zelfs vandaag de dag, is om eerlijke regels voor engagement vast te stellen, vooral wat betreft kansen binnen arbeidsorganisaties. de besluitvormingsniveaus, ondersteund door andere vrouwen en door het gezin. Anderzijds zijn de mannen aan de top veranderd, ze veranderen dankzij constante "training", en ze leren luisteren en waarderen een nieuwe gevoeligheid, de vrouwelijke, die zijn kracht grijpt. Want hier hebben we het over verschillende gevoeligheden, niet over competenties want hierin zijn er geen verschillen tussen mannen en vrouwen. Verschillen in gevoeligheid, zowel op het werk als op menselijk vlak, hebben waarde. Ik ben minder geneigd tot alleen vrouwen of alleen mannen groepen, omdat multi-gender groepen meer stimulerend en stimulerend zijn.
Zie ook
2. Wat was 'vrouwen empowerment' voor u op 18-jarige leeftijd?
Het was vastberadenheid, zonder opoffering. Vanuit het oogpunt van de duidelijkheid van de doelstellingen had ik een grote vastberadenheid. Ik had een heel duidelijk verlangen om mezelf te emanciperen en mezelf te vervullen als vrouw en als persoon. De werkomgeving was het eerste contact met deze drive en met de wens om mijn capaciteiten te tonen. In dit proces is het gezin fundamenteel, evenals alles wat eromheen draait. Bijvoorbeeld het hebben van een mannelijke tweelingbroer, erken ik dat mijn familie heeft dit diepe gevoel van rechtvaardigheid in mij gezaaid, omdat het nooit een variabele heeft benadrukt die een andere behandeling rechtvaardigde. Externe contexten daarentegen stellen differentiële grenzen, dus ik heb altijd gevochten om anderen dit bewustzijn te laten herkennen. Ik ben opgegroeid met deze vastberadenheid, ik had nooit gedacht dat ik iets niet zou kunnen doen of "anders dan" behandeld zou worden voor mijn geslacht. Kortom, "vrouwen empowerment" betekende mezelf vervullen zonder alle aspecten van het vrouw-zijn op te geven, zonder enig compromis met betrekking tot de affectieve dimensie, en als natuurlijk gevolg (maar niet vanzelfsprekend, niet opgelegd) voor het gezin. Er zijn vrouwen van mijn generatie die het opgegeven hebben om zich professioneel te ontplooien voor het gezin of, omgekeerd, de emotionele sfeer hebben opgegeven om zich op hun carrière te concentreren, en dit spijt me, maar ik heb een dagelijkse strijd om te verdedigen het naast elkaar bestaan van deze twee dimensies. Degenen in besluitvormingsfuncties moeten vrouwen ondersteunen, ook voor het beheer van het moederschap en voor hun professionele ontwikkeling.
3. Drie woorden die je vandaag associeert met "vrouwen empowerment"
Het eerste woord is "opportuniteit": kans om er te zijn, te blijven en bij te dragen aan de evolutie van het bedrijf en het werkende systeem. De tweede is "prestaties", want voor mij betekent empowerment van vrouwen het garanderen van de beste prestaties voor het bedrijf, voor de samenleving, het resultaat van eerlijkere werkcontexten, die rekening houden met alle zielen en laterale gedachten die voortkomen uit verschillende gevoeligheden, en die garanderen dan de resultaten, en daarom is het derde woord dat ik associeer met empowerment van vrouwen "balans", een balans tussen mannelijke en vrouwelijke gevoeligheden, zelfs in werkcontexten.
4. Wat zou je de 18-jarige jij aanraden?
Aan de achttienjarige zelf zou ik je willen aanraden om altijd de moed te hebben om je uit te drukken met gratie en vrouwelijkheid, maar op een heel duidelijke manier. Wij vrouwen hebben geen gebrek aan vastberadenheid, en het ontbrak ons niet op 18-jarige leeftijd, wat we moeten versterken is de moed om onze dromen na te jagen. Volharden, zonder conditionering, in het nastreven van onze doelen zonder alles op te geven wat om persoonlijke tevredenheid draait.Ik geloof sterk in tevredenheid: als je tevreden bent, als man of als vrouw, kun je professioneel veel meer geven, en je kunt slagen zonder dat je iets mist, de menselijke kant. Tegen de achttienjarigen van vandaag zou ik ook willen zeggen niet te streven naar perfectie in alle contexten, maar de betekenis van lichtheid te leren, dochter van het besef van de waarde die we kunnen wij vrouwen accepteren dat lichtheid moeilijker is, uit angst voor wat anderen zouden denken, in plaats daarvan moeten we het accepteren en ten volle gebruiken. een prestatie.
5. Hoeveel behoefte is er vandaag de dag om te praten over empowerment van vrouwen en wat moet er gedaan worden?
Je moet meer doen dan praten. Het is goed om een voorbeeld te zijn, maar het is niet genoeg, er is actieve ondersteuning nodig om ervoor te zorgen dat er een netwerk ontstaat. We moeten concreet beginnen bij het bedrijf, in de hoop dat dit ondersteunende netwerk zich ook zal uitbreiden naar andere omgevingen. Laten we eens nadenken over het moederschap: het thema slim werken of vrij werken wordt super gewaardeerd, maar we moeten nog verder denken om de ontwikkeling van iemands professionele figuur te ondersteunen. We moeten blijven investeren en zaaien zodat steeds meer vrouwen aan bepaalde tafels kunnen zitten. Het belangrijkste is dat er goede mensen zijn om vaardigheden te evalueren, ongeacht hun geslacht. Degenen die een belangrijke rol in het bedrijf vervullen, hebben de verantwoordelijkheid om dat te doen, maar ook om een voorbeeld te zijn, omdat we ons in een historisch moment bevinden dat in die richting gaat, hopen we op een onomkeerbare manier.
