Anna May Wong: de toewijding van een vrouw aan inclusieve cinema
Bedenk hoe moeilijk het had kunnen zijn om een vrouw en tegelijkertijd een Aziaat te zijn in de Verenigde Staten van de jaren 1920. Vandaag herinnert de Google Doodle ons eraan, ter ere van Anna May Wong, de eerste actrice van Aziatische afkomst die haar Hollywood-debuut maken. Er is geen dag geweest waarop deze vrouw stopte met vechten tegen vooroordelen om haar cinematografisch talent erkend te krijgen.
Anna May Wong, geboren in 1905 in de Chinatown-buurt van Los Angeles, komt uit een eenvoudig gezin van Chinese afkomst en heeft al van kinds af aan heel duidelijke ideeën: ze wil actrice worden.
Racisme en een onderdrukkend gezin: een droom die vanaf het begin werd tegengewerkt
Maar tussen zeggen en doen is er, zoals we weten, de zee, maar ook de vooroordelen, stereotypen en racisme waar Aziatische immigranten dagelijks onder moesten lijden. Anna moet echter niet alleen botsen met de saaiheid van de Amerikaanse samenleving, want er is ook een sterk traditionalistische familie die vreest dat hun dochter schandaal kan veroorzaken.
Desondanks maakte de actrice in 1922, op 17-jarige leeftijd, haar debuut in een van de eerste kleurenfilms in de geschiedenis van de cinema, "The Toll of the Sea", maar werd niet langer uitsluitend gecast als secundaire actrice of alleen maar extra, we herinneren ons zelfs dat op het moment dat de Hays-code van kracht was, een verzameling strikte regels, waaronder het verbod om op het grote scherm liefdesrelaties tussen acteurs van verschillende etniciteiten weer te geven, Anna besluit naar Europa te vertrekken.
Het oude continent is volledig gefascineerd door het beeld van deze vrouw die zich niet laat opsluiten in rigide mentale schema's en het is hier dat ze belangrijke rollen krijgt zoals in de film "Picadilly" uit 1929. De officiële inwijding komt zodra ze thuiskomt . , waar ze schittert tegenover een iconische Marlene Dietrich in "Shanghai Express", een film van Josef von Sternberg.
Glorie en roem zijn niet genoeg om etnische discriminatie definitief uit te bannen: in feite krijgt Wong nog steeds beduidend lagere salarissen dan haar niet-Sino-Amerikaanse collega's en, in 1935, de meest serieuze episode in de geschiedenis van haar carrière, wanneer de actrice volledig afgekeurd door Metro-Goldwyn-Mayer voor de hoofdrol in de film "The Good Earth", aangezien ze de voorkeur geeft aan een niet-Amerikaanse actrice, de Duitse Luise Rainer, die zelfs de Oscar zal krijgen. Naast de schade, ook de belediging.
De bittere teleurstelling dwingt haar om tijdelijk het toneel te verlaten om China en zijn culturele erfgoed te gaan ontdekken. Hier lijdt ze echter aan een tweede vorm van racisme: het Chinese volk verwijt haar "te Amerikaans" te zijn.
Na de Tweede Wereldoorlog keert hij terug op de voorgrond met een rol in de serie “The Gallery of Madame Liu-Tsong”, die het vermelden waard is als eerste programma waarin de hoofdpersoon een vrouw van Aziatische afkomst is.
Zie ook
Een stijlicoon dat ons te vroeg verliet
Anna May Wong was niet zomaar een actrice, maar een echt stijlicoon. Een buitengewone schoonheid verpakt in haar lange rode cheongsam (traditionele Chinese jurk), handwaaier en kandelaarsoorbellen. In de jaren dertig werd ze zelfs verkozen tot 'best geklede vrouw ter wereld' door de Mayfair Mannequin Society of New York.
Helaas kreeg Anna in 1961 een hartaanval en op 56-jarige leeftijd verliet ze die wereld die, misschien te laat, de immense waarde ervan had beseft. De herontdekking van de actrice vond plaats vanaf 2000, toen de vrouw, helaas post-mortem, eindelijk werd erkend voor de verdiensten die haar in het leven waren ontzegd. Net als Google willen we haar eren voor haar moed om in te gaan tegen stereotypen en de vastberadenheid waarmee ze eiste dat haar erkenning zou worden verleend. Vergeef ons, Anna, als we het te laat beseften.
