Babyblues: wat het is en hoe het verschilt van postpartumdepressie
De babyblues, ook wel "moederschapsblues" genoemd, vertegenwoordigt een vorm van psychofysische malaise die de moeder kan treffen in de dagen na de bevalling. Symptomen van de babyblues zijn milder dan die van postpartumdepressie, waarmee het vaak wordt verward, en hebben een kortere duur. Niet hiervoor, echter, de babyblues moet worden onderschat. Laten we samen ontdekken wat er te weten valt over dit onderwerp. Maar bekijk eerst onze video over postpartumdepressie:
Wat is de babyblues?
De babyblues wordt door het ministerie van Volksgezondheid gedefinieerd als een vrij veel voorkomende reactie op postpartum, ook wel "zwangerschapsblues" genoemd, waarbij de term "blues" "melancholie" betekent. De babyblues wordt in feite gekenmerkt door een "ondefinieerbaar gevoel van melancholie - in feite - en verdriet, samen met een gevoel van onbehagen dat moeilijk te verwoorden of te motiveren is.
De babyblues heeft de neiging om zijn hoogtepunt te bereiken tussen de derde en vierde dag na de bevalling en verdwijnt dan vanzelf binnen een paar dagen, meestal binnen tien tot vijftien dagen na de bevalling.De oorzaken van de babyblues zijn te vinden in de nogal drastische hormonale veranderingen die volgen op het moment van de geboorte: sinds de eerste uren na de gelukkige gebeurtenis hebben de niveaus van oestrogeen en progesteron de neiging om in te storten, wat leidt tot prikkelbaarheid en angsttoestanden hormonale schommelingen, de babyblues wordt verergerd door de toestand van vermoeidheid en uitputting die typisch is voor postpartum, zowel fysiek als mentaal.
De babyblues is een vrij veel voorkomende reactie op een bevalling, naar schatting heeft 70% van de nieuwe moeders er last van! De resulterende hormonale veranderingen en stemmingsstoornissen komen zeer vaak voor na de bevalling, maar kunnen leiden tot klinische beelden van zeer verschillende ernst, afhankelijk van de symptomen die de moeder presenteert en de duur ervan ernstig, terwijl postpartumdepressie een stap hoger is, hoewel even frequent, terwijl het geval van postpartumpsychose anders is, veel zeldzamer en ernstiger in zijn symptomen en klinische manifestaties.
Zie ook
Wat zijn de symptomen?
De babyblues is in feite een voorbijgaande malaise. De term "babyblues" werd bedacht door de Engelse kinderarts en psychoanalyticus Donald Winnicott om de lichtheid te benadrukken van de depressieve symptomen die gepaard gaan met deze psychofysische reactie die het vermogen van de moeder om voor haar kind te zorgen niet verandert (zoals in plaats daarvan kan gebeuren in postdepressie). .partum). De moeder hoeft alleen maar in het reine te komen met haar nieuwe toestand en de mentale ruimte te vinden voor haar nieuwe identiteit, de aanwezigheid van haar baby accepterend.
De symptomen waarmee de babyblues optreedt zijn prikkelbaarheid en angst, slaapstoornissen, algemeen verdriet en melancholie, gemak van huilen, vermoeidheid en uitputting, stemmingsstoornissen, verlies van eetlust.Gelukkig is dit geen klinisch beeld dat ook geen ernstige gevolgen kan hebben. voor de moeder noch voor het kind: zoals we zeiden, de moeder zal voor haar baby kunnen zorgen en zal ook vreugdevolle gevoelens ervaren, maar altijd met een ondertoon van melancholie, die snel zal verdwijnen.
Hoewel het, zoals we hebben gezien, een veel voorkomende en niet erg ernstige aandoening is, moet het niet worden onderschat, vooral omdat bij vrouwen die eraan lijden een groter risico bestaat om later een postpartumdepressie te ontwikkelen. de moeder en het kind, geven hun steun en zorgen voor een zo vredig mogelijke omgeving.
Babyblues en postpartumdepressie: wat is het verschil?
De zwangerschapsblues is heel anders dan postpartumdepressie, een aandoening die - met verschillende niveaus van ernst - 7 tot 12% van de nieuwe moeders treft volgens gegevens van het ministerie van Volksgezondheid, en begint meestal tussen de zesde en de twaalfde. week nadat de baby is geboren - veel later dan de babyblues.
Zelfs in het geval van postpartumdepressie heeft de moeder stemmings- en slaapstoornissen, ze voelt zich prikkelbaar, huilt gemakkelijk, maar dit gaat gepaard met een sterk schuldgevoel vermengd met schaamte, de angst om geen goede moeder te zijn en niet te weten hoe de pasgeborene te verzorgen. Postpartumdepressie maakt de vrouw in moeilijkheden niet langer in staat om voor de baby te zorgen: door deze aandoening kan ze geen emotionele uitwisseling met de pasgeborene tot stand brengen, ze heeft moeite om met hem om te gaan en zich gehecht te voelen. De gevolgen hiervan kunnen ook relevant zijn voor de cognitieve en emotionele ontwikkeling van de pasgeborene zelf.
Waarschuwing: We spreken van depressie als de genoemde symptomen minimaal twee weken aanhouden. In deze gevallen is het goed om zo snel mogelijk contact op te nemen met een specialist, vooral als u zich realiseert dat de aandoening de normale uitvoering van dagelijkse activiteiten verstoort.
- ministerie van Gezondheid
- Bambino Gesù Kinderziekenhuis
