Regenboogkinderen: omdat ze de kinderen van de hoop worden genoemd

Regenboog kinderen moeders

Een zwangere vrouw, die al een onvoltooide zwangerschap heeft doorgemaakt, is doorgaans minder sereen dan iemand die bij de eerste benadering is.

Vanaf de ontdekking van opnieuw zwanger te zijn, en tijdens de zwangerschap, kan de moeder worden overspoeld door ambivalente stemmingen: zorgen dat er iets ergs kan gebeuren, sterke emotionele stress, vanwege constante controles op de gezondheid van de foetus, vreugde, liefde en angst weer. .. kortom een ​​wervelwind van volkomen normale gevoelens in deze toestand.
Zelfs op het moment van de bevalling kan er een slepende sluier van verdriet zijn die moeilijk te verdrijven is.
Dit gevoel van angst is een typische aandoening van regenboogouders, die het verdriet uit de eerste hand hebben ervaren.
Het maakt niet uit hoeveel tijd er is verstreken sinds de vorige zwangerschap, want voor sommigen gaan deze bitterzoete gevoelens nooit weg.

Ook moeders van regenboogbaby's worden gegrepen door schuldgevoelens, en wel om de meest uiteenlopende redenen:
ze voelen zich schuldig omdat ze de pijn van het verlies te snel hebben overwonnen, omdat ze proberen opnieuw zwanger te worden, waardoor ze de herinnering aan het ongeboren kind onteren of op deze manier een leegte proberen op te vullen en aan rouw te ontsnappen.

Familieleden en vrienden, hoe dicht ze ook bij het paar waren, hebben de neiging om alleen de positieve kant van de gelukkige gebeurtenis te zien, en interpreteren het meer als het moment waarop de ontstane leegte wordt opgevuld, niet in staat om volledig af te dalen in hun schoenen.

We willen onderstrepen dat deze delicate dynamiek niet alle ouders aangaat die een abortus hebben moeten overwinnen, maar het is heel gewoon om een ​​soortgelijk pad te bewandelen als men niet adequaat is gevolgd en ondersteund in momenten van wanhoop.

Hoe om te gaan met regenboogkinderen

Evenzeer heeft een moeder emotionele en psychologische steun nodig wanneer ze een verlies lijdt, zo veel als de kleine die ter wereld is gekomen, de specifieke situatie waarin hij zich bevindt moet begrijpen.

Kinderen zijn "sponzen", ze nemen alles op en daarom is het belangrijk om het verschil tussen het kind in je armen en het wezen dat er niet meer is te wijzen.
Het is goed om zijn identiteit te behouden en hem niet te belasten met verwachtingen die in werkelijkheid aan een andere persoon waren gericht. Begin bij de naam van het kind: kies er indien mogelijk een die alleen aan de pasgeboren baby is gewijd.
De lading van verwachtingen is een proces dat onbewust plaatsvindt, maar het zijn deze emoties die het meest "gevaarlijk" zijn voor het kind. Soms zijn ze de oorzaak van een trauma dat zich het hele leven voortsleept.

Als uw kind een jongen of meisje van hoop is, vergeet dan niet dat u als ouder het belangrijkste rolmodel bent en dat u jarenlang ook op emotioneel niveau nauwlettend in de gaten wordt gehouden.
De tegenstrijdige gevoelens die je jegens hem kunt hebben, zijn tekenen die het kind heel goed waarneemt, maar niet kan begrijpen.
Hoe zou het kunnen, als het zelfs voor een volwassene moeilijk is?
Zodra hij het kan, gaat hij de dialoog aan; probeer hem de complexiteit te laten begrijpen van wat je doormaakt, hem gerust te stellen van je liefde voor hem.
Het pad dat we denken te kunnen aanbevelen, is dat van de vergelijking.

Praat om het lijden te verzachten

Leren omgaan met de pijn van verlies is een van de moeilijkste dingen.
Toch zijn dialoog en delen de beste uitgangspunten om te accepteren dat zo'n gebeurtenis niet vergeten mag worden, laat staan ​​doen alsof die nooit heeft bestaan.

Een van de levenslijnen voor moeders die een perinatale rouwverwerking hebben doorgemaakt, is het ondersteuningsnetwerk.
Familie en vriendschappen zijn de eerste mensen tot wie men zich wendt in geval van moeilijkheden. Dan komen de steungroepen op internet, op sociale netwerken ... er zijn er zoveel, meer dan je zou denken.
Het is erg belangrijk om een ​​kring van betrouwbare mensen te creëren aan wie je je gedachten kunt opbiechten en stoom af kunt blazen. En als dat niet genoeg is, kan het zien van een therapeut een 'reddingslijn' zijn.

Zelfs met de komst van de nieuwe baby zal het essentieel zijn om de ervaringen met de verschillende kinderen te scheiden, om het verleden niet te laten overlappen met het heden.Het uiteindelijke doel is om te leren focussen op het individu voor je om geniet van elk moment..
Regenboogkinderen leren ons hoe kostbaar het heden is omdat je een "kans hebt om het leven opnieuw te leven met de felle kleuren die alleen een kind kan geven.

Regenboogkinderen, indigokinderen en kristalkinderen: wie zijn ze

Als je online zoekt op de term "regenboogkind" zul je vrijwel zeker bronnen vinden die ook spreken van "indigokinderen" of "kristalkinderen". Wie zijn ze, en waarom worden ze vaak geassocieerd met de kinderen van de hoop?

Blijkbaar zijn de regenboogkinderen de nieuwe generatie indigokinderen. Laten we proberen wat licht op het onderwerp te werpen.

Verschillende overtuigingen zouden aan regenboogkinderen speciale kenmerken en vaardigheden toeschrijven, die echter geen enkele wetenschappelijke basis hebben. Laten we ze samen zien.

Indigokinderen zouden, volgens de New Age-cultuur die in de jaren 70 en 90 werd ontwikkeld, bijzonder empathische individuen zijn die ter wereld kwamen met de missie om de mensheid naar een hogere evolutionaire stap te brengen. Dit geloof is gebaseerd op het voelen van hun speciale aura via een machine, de Kirlian-machine. Tegenwoordig is gebleken dat de onscherpte die wordt gedetecteerd op de beelden die met deze camera zijn gemaakt, niets meer zijn dan de gassen, de vochtigheid en de temperatuur die er normaal gesproken mee worden vastgelegd.

In dit geval moet daarom het geloof in het bestaan ​​van speciale wezens worden verworpen.

Sinds de jaren 2000 zijn er nog twee generaties bijzondere kinderen verschenen: de kristalkinderen en de regenboogkinderen.

Wat ze gemeen hebben met de vorige generatie hoogbegaafde kinderen is de aanwezigheid van deze specifieke aura (opalescent voor kristallen kinderen en veelkleurig voor regenboogkinderen) en ongebruikelijke kenmerken of gedragingen, zelfs beschouwd als spirituele gaven.

Volgens een parapsychologische stroming zouden deze kinderen op de wereld zijn gekomen als echte geschenken voor de mensheid, maar ook voor hun ouders. Een van de meest verrassende vaardigheden is telepathie, die in sommige gevallen een lichte vertraging in de taalontwikkeling kan veroorzaken (3-4 jaar). Soms is bij regenboogkinderen zelfs het Asperger-syndroom of autisme vastgesteld.

De kristallen kinderen

Deze baby's, geboren aan het begin van het millennium, zouden in staat zijn om onze innerlijke kracht te wekken door hun aangeboren liefde en hun wijsheid.
Omdat ze een taalachterstand hadden, communiceerden ze met muziek en uitten ze zich op creatieve manieren.

Kristalkinderen zijn vindingrijke, zorgzame en liefhebbende individuen, in vrede met zichzelf en met anderen.
Ze houden vooral van de natuur, dieren en het verzamelen van stenen en kristallen. Gezien hun grote gevoeligheid en empathie, in vergelijking met "normale" kinderen van dezelfde leeftijd, moeten ze zeker meer beschermd en verwend worden. Het is belangrijk dat ze zich in een veilige omgeving vestigen, omdat het risico bestaat dat ze zich afzonderen van de wereld en hun leven dagdromen.

Bijzondere kinderen in de literatuur

Voor degenen die het thema willen verdiepen, rapporteren we enkele lezingen over het onderwerp wonderkinderen; in deze teksten vind je ze beschreven als hogere entiteiten.

Dit zijn de boeken van Doreen Virtue, die uitleggen hoe je deze heel bijzondere kinderen kunt herkennen en hoe je kunt begrijpen of ons kind tot deze categorie van 'uitverkoren' kleintjes kan behoren.

In de teksten "The Crystal Children" en "Indigo, Crystal And Rainbow Children" wordt duidelijk hoe kinderen extreem rustige en gevoelige individuen zijn; met zeer grote en hypnotiserende ogen. Ze zijn begiftigd met een zeer wijze en indringende blik.
Volgens de schrijfster geeft het ons het gevoel geestelijk uitgekleed te zijn als een bijzondere jongen of meisje naar ons staart.

Kristalkinderen zijn ook vatbaar voor vergeving en geven bijna nooit toe aan de grillen van hun leeftijdsgenoten.
Zij zijn de generatie die profiteert van de baanbrekende Indigo's: als ze het voortouw hebben genomen, volgen de Crystals het schone pad in een veiligere en meer beslissende wereld.

Blijkbaar hebben de regenboogkinderen, vergeleken met de kristallen kinderen, zelfs meer geëvolueerde kenmerken omdat ze de laatste generatie speciale kinderen zijn die op de wereld is aangekomen.

De schrijfster kent ze bijna engelachtige betekenissen toe, omdat ze ze definieert als de belichaming van goddelijkheid en ons potentieel. Kortom, kleine boeddha's die meer geïnteresseerd zijn in geven dan in ontvangen; zuivere zielen, die vanuit een hogere entiteit naar ons toe kwamen.