Coronavirus: staatssteun en solidariteit voor de meest behoeftigen
"De staat bestaat [...] Niemand zal met rust gelaten worden", met deze belofte kondigt Giuseppe Conte buitengewone hulp aan voor de meest behoeftige families. In dit verband heeft de regering 400 miljoen euro toegewezen om te verdelen over alle Italiaanse gemeenten op basis van de armoede-indexen van elk. Dit geld wordt in de vorm van winkelbonnen uitgedeeld aan gezinnen die alleen niet kunnen voorzien in de aankoop van voedsel en andere basisbehoeften.
Bovendien nodigt de premier de giganten van de grootschalige distributie uit om verdere kortingen van 5-10% toe te passen ten gunste van de begunstigden van de vouchers, burgers die het risico lopen niets te hebben om op tafel te leggen. "We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, niemand voelt zich aan zichzelf in de steek gelaten", benadrukt de premier en benadrukt de fundamentele rol die vrijwilligerswerk en verenigingen spelen, vooral in een crisismoment als dit.
De kracht van onbaatzuchtigheid zal ons redden!
Ieder van ons heeft een buitengewone kracht in ons, een kracht die altruïsme wordt genoemd. Er is in feite maar heel weinig voor nodig om degenen te bereiken die het alleen niet redden. Miljoenen zijn niet nodig om concrete hulp te bieden aan degenen die het meest getroffen zijn door deze ongemakkelijke situatie. Het Coronavirus legt in feite, door de economie van het hele land te blokkeren, de basis voor een verdere verslechtering van de kloof tussen sociale klassen, zodat degenen die, zelfs voorheen, moeite hadden om het hoofd boven water te houden, nu het gevaar lopen volledig weg te zinken .
Het is om deze reden dat solidariteitsinitiatieven die zijn ontworpen voor het welzijn van de gemeenschap, voortkomen uit de goedheid van individuen. In sommige supermarkten is het bijvoorbeeld mogelijk om opgeschort boodschappen te doen. Het is een voedselinzameling die wordt verzameld via de producten die klanten extra kopen en achterlaten in een kar die aan het einde van de dag wordt afgeleverd bij de Civiele Bescherming. Deze laatste zal dan ook zorgen voor de verdeling van de vriendelijk geschonken levensmiddelen onder de meest behoeftige families.
In de steegjes van Napels is het echter mogelijk om een nogal bijzondere rieten mand tegen te komen, met daarin een briefje met de volgende uitnodiging: "Wie kan, zet. Wie kan niet, neem". Het idee werd geboren door Pina en Angelo die zich naast het beheer van een Bed & Breakfast altijd bezig heeft gehouden met sociale zaken en met dit simpele gebaar een gedachte heeft gewijd en niet alleen aan de laatsten, die vaak vergeten worden door de rest van de samenleving.
Kortom, de manieren die we tot onze beschikking hebben om dicht bij mensen in moeilijkheden te blijven, zijn oneindig. Laten we ons niet laten afschrikken door angst en egoïsme. Noch in deze noodsituatie, noch ooit.
