Postpartumdepressie: symptomen en preventie van deze aandoening na de zwangerschap
Postpartumdepressie, ook wel perinatale depressie genoemd, is een veelvoorkomende aandoening bij vrouwen die net een zwangerschap hebben doorgemaakt: het treft 7-12% van de vrouwen na de bevalling, meestal in de zesde tot twaalfde week na de geboorte van uw kind.
Postpartumdepressie kan min of meer ernstige symptomen vertonen, variërend van een wijdverbreid gevoel van droefheid tot een gevoel van ontoereikendheid, alsof men niet in staat was om zijn werk als moeder uit te voeren, waarbij ook angst, angst en schaamte worden gemengd. schuld. Vaak zijn vrouwen het slachtoffer van een 'stereotypisch beeld van het moederschap dat altijd wil dat ze gelukkig en tevreden zijn met hun nieuwe rol: deze sociale druk kan schadelijk zijn voor haar geestelijke gezondheid, wat kan leiden tot het ontstaan van een depressieve stoornis.
Een paar weken na de geboorte van je kind zijn zeker niet genoeg om onberispelijke moeders te zijn: je hebt tijd nodig om te wennen aan de nieuwe moederfunctie en je mag je niet onbekwaam voelen. Postpartumdepressie is een probleem dat niet alleen vrouwen treft, maar het hele gezin, en kan echt beperkend worden voor de normale gang van zaken in het sociale en beroepsleven.
Vrouwen die aan deze depressieve stoornis lijden, hebben moeite om met hun kind om te gaan, om met hem om te gaan en een emotionele band te voelen: dit gebeurt bij 67% van de vrouwen met een postpartumdepressie! Dit is dus een zeer delicate kwestie. maar wat goed is praten over verhelderen en je minder alleen voelen Laten we samen kijken wat de oorzaken, symptomen en manieren zijn om postpartumdepressie te voorkomen en te onderscheiden van andere perinatale aandoeningen zoals postpartum psychose en de babyblues Ondertussen introduceren het onderwerp, hier is een zeer nuttige video voor u:
Wat zijn de oorzaken van postpartumdepressie?
Volgens het ministerie van Volksgezondheid kunnen de oorzaken van postpartumdepressie, die zich - zoals gezegd - kan manifesteren met symptomen van verschillende gradaties van ernst, van drie verschillende aard zijn: biologische, genetische of psychosociale oorzaken. De biologische oorzaken die tot deze aandoening leiden, houden verband met veranderingen in de regulatie van bepaalde stoffen zoals serotonine en noradrenaline, die de doorgang van zenuwimpulsen in de hersenen regelen. Als noradrenaline afneemt, neemt ook het verlangen om te doen en te handelen af, terwijl wanneer serotonine afneemt de kwaliteit van de slaap verslechtert en obsessieve neigingen toenemen.
De genetische oorzaken van een depressieve stoornis na een zwangerschap zijn erfelijkheidsproblemen: als u eerstegraads familieleden heeft die lijden aan een depressieve stoornis, is de kans dat u deze op zijn beurt krijgt na de bevalling dubbel of zelfs drievoudig in vergelijking met degenen die dat niet genetisch zijn bekend.
Psychosociale oorzaken vallen daarentegen binnen de sfeer van de psyche: een postpartum depressieve stoornis kan optreden bij vrouwen die weinig zelfvertrouwen hebben en die vaak erg gespannen zijn of een sterk negatieve houding hebben. Depressie kan dan optreden na een bijzonder stressvolle of traumatische episode, die meestal de voorkeur geeft aan de vergelijking van vergelijkbare problemen, evenals bij afwezigheid van een trigger.
Wat zijn de symptomen van postpartumdepressie?
De symptomen waarmee postpartumdepressie optreedt, zijn verschillend. Een paar weken na de bevalling kan een zeer langdurig gevoel van verdriet en neerslachtigheid optreden, een stemmingsstoornis die dagelijks optreedt.U kunt ook een gebrek aan verlangen ervaren, verlies van verlangen om activiteiten te doen en uit te voeren die tot enkele weken voordat we vond ze leuk, allemaal vergezeld van een diep gevoel van leegte.
Bij deze stemmingsstoornis komt een sterk schuldgevoel, het gevoel waardeloos te zijn, gefaald te hebben, je bent niet meer helder genoeg om na te denken over je situatie, maar integendeel, je hebt grote moeite je te concentreren of kleine beslissingen te nemen.
Symptomen van postpartumdepressie zijn onder meer onvermijdelijke slaapstoornissen, veranderingen in eetlust, agitatie of vertraging, negatieve gedachten of - in sommige extreme gevallen - zelfs zelfmoord Antithetische symptomen en gevoelens kunnen zich jegens uw kind ontwikkelen: sommige vrouwen kunnen overmatige en constante zorgen jegens hem hebben , tot het punt dat ze obsessief worden en bang zijn om hun kind iets aan te kunnen doen; voor anderen wordt echter een soort desinteresse, gebrek aan emotie en gehechtheid getoond.
Waarschuwing: om van een echte depressie te kunnen spreken, moet een depressieve stoornis die de genoemde symptomen vertoont minimaal twee weken aanhouden. Als de depressieve toestand langer dan twee weken aanhoudt, is het noodzakelijk om te verdiepen en met uw arts te praten om de juiste therapie te vinden en deze op de beste manier te behandelen.
Zijn postpartumdepressie, perinatale psychose en de babyblues hetzelfde?
Postpartumdepressie wordt vaak verward met de zogenaamde "babyblues" of met perinatale psychose, ook wel postpartumpsychose genoemd. In plaats daarvan zijn dit heel verschillende aandoeningen.
De babyblues (waar het woord "blues" verwijst naar een gevoel van melancholie) is een lichtere stemmingsstoornis, een gevoel van melancholie - in feite - en verdriet dat zich vaak direct na de bevalling manifesteert: het bereikt zijn hoogtepunt al na 3 of 4 dagen vanaf de geboorte van uw kind en verdwijnt kort daarna. De babyblues duurt daarom nooit langer dan veertien dagen en is vooral te wijten aan hormonale veranderingen in de uren na de bevalling en aan grote vermoeidheid: het is niet verrassend dat het meer dan 70% van de vrouwen na de zwangerschap overkomt! De symptomen van depressie hebben, zoals we hebben gezien, een veel grotere ernst en duur.
Perinatale psychose daarentegen is ernstiger dan depressie en komt gelukkig veel zeldzamer voor: nieuwe moeders die aan deze aandoening lijden, kunnen ernstige stemmingswisselingen, hallucinaties en verwardheid hebben.
Hoe postpartumdepressie voorkomen?
Om postpartumdepressie en de symptomen ervan te voorkomen of te beperken, is de tussenkomst van een psycholoog, een psychotherapeut of een medicamenteuze therapie, vaak geïntegreerd met de eerste twee, altijd zeer effectief. behoeften.
Het belangrijkste is om te proberen je moederschap met sereniteit te leven, altijd iemand te hebben met wie je kunt praten over hoe je je voelt (een therapeut eigenlijk, of andere moeders of familieleden), tijd voor jezelf en voor je partner zonder geobsedeerd raken door uw kind, hulp krijgen bij het beheer van het huis en de pasgeborene.
Even belangrijk is bovendien niet het onmogelijke van jezelf te verwachten, altijd tijd aan jezelf te blijven besteden, zonder je te laten opslokken door het verlangen om een perfecte moeder te zijn, want ... perfectie bestaat niet!
Voor meer wetenschappelijke informatie kunt u de website van het ministerie van Volksgezondheid raadplegen.
