Echtscheiding: korte handleiding over de ontbinding van het huwelijk en de gevolgen ervan
In onderstaande video vind je de getuigenis van een seksuologieconsulent, dus een professional op het gebied van koppelcrisis. Uit elkaar gaan in liefde is eng, maar deze gevoelens kunnen worden aangepakt zonder in slechte gewoonten te vervallen, als ze op de juiste manier worden gevolgd. Soms is het onvermijdelijk om uit elkaar te gaan, alleen maar omdat je het gevoel hebt dat je relatie ten einde is. Als u overweegt te gaan scheiden, vindt u hier een handleiding om de eerste nuttige informatie te verzamelen.
De echtscheidingswet
In de Italiaanse wet wordt echtscheiding de ontbinding van het huwelijk genoemd en, in het geval van een religieus huwelijk, beëindiging van de burgerlijke gevolgen van het huwelijk.
In ons land werd het voor het eerst ingevoerd in 1970, om precies te zijn op 1 december van dat "jaar. De echtscheiding had geen gemakkelijke tijd omdat de christen-democraten er tot het einde tegen waren, zo erg zelfs dat het vier jaar later werd opgericht Zoals u wel kunt raden, ging dit niet door en is ontbinding van het huwelijk sinds de jaren zeventig legaal in Italië.
De wet op echtscheiding is nr. 898 / 1970, maar het is niet de enige over dit onderwerp. In 2015 is zelfs een andere wet over dit onderwerp van kracht geworden, die een ander type echtscheiding regelt: kortstondige echtscheiding, noodzakelijk gemaakt voor veel paren, aangezien het Italiaanse rechtssysteem een bijzonderheid heeft die in andere landen niet bestaat, namelijk dat echtscheiding niet alleen via een gerechtelijke procedure kan worden verkregen, maar moet worden voorafgegaan door een periode van echtscheiding. Met de introductie van de korte echtscheiding werd de ononderbroken periode van scheiding van tafel en bed, vastgesteld op drie jaar, ingekort en daardoor noteerde Istat in 2015 een forse stijging van het aantal echtscheidingsverzoeken, gelijk aan ongeveer + 57% ten opzichte van het jaar ervoor.
Hoe snel kunt u van uw partner scheiden?
Daarom zei de wet vóór de hervorming van 2015 aan echtgenoten die geïnteresseerd zijn in een scheiding van tafel en bed dat ze, om het echtscheidingsverzoek in behandeling te kunnen nemen, eerst een periode van ononderbroken scheiding in acht moeten nemen, gedurende ten minste drie jaar vanaf het verschijnen voor de president van het Hof. Zelfs als de scheiding van persoonlijke aard was. Tot op heden is de timing iets meer gestroomlijnd en is het verschil tussen gerechtelijke scheiding en consensuele scheiding benadrukt.
In principe kunt u na 6 maanden scheiden van uw partner als de scheiding met wederzijds goedvinden is en na 1 jaar als de scheiding gerechtelijk (of persoonlijk) is, opnieuw na het verschijnen van de echtgenoten voor de rechtbank.
Als de echtscheiding voor de rechtbank plaatsvindt, zijn de hierboven vermelde voorwaarden van toepassing, ongeacht de aanwezigheid of afwezigheid van kinderen.
Een ander punt is de presentatie van de aanvraag op het gemeentehuis. In dit geval kunnen de echtgenoten de echtscheidingsovereenkomst ondertekenen voor de ambtenaar van de burgerlijke stand, maar alleen als ze geen minderjarige kinderen of volwassen kinderen hebben die gehandicapt, arbeidsongeschikt of economisch niet zelfvoorzienend zijn.
Een ander verschil met de aanvraag bij de rechtbank is dat voor een gemeenschappelijke echtscheiding geen beroep op de advocaten nodig is. Wat houdt dit in? Aan beide kanten een aanzienlijke besparing.
Laten we tot slot niet vergeten dat er een mogelijkheid is tot echtscheiding per direct, maar alleen als er sprake is van uitzonderlijke omstandigheden:
- ongeconsumeerd huwelijk;
- verandering van geslacht van een van de echtgenoten;
- veroordeling voor ernstige misdrijven binnen het gezin (zoals mishandeling of geweld tegen de andere echtgenoot of kinderen);
- nietigverklaring of ontbinding van een in het buitenland gesloten huwelijk.
Gevolgen van de ontbinding van de huwelijksband
Het huwelijk is in alle opzichten een contract, met wederzijdse plichten en rechten, en bij ontbinding treden zeer specifieke effecten in werking waarbij beide partijen betrokken zijn.
Het echtscheidingsvonnis wekt bij de voormalige echtgenoten een reeks emoties op die in de loop van de tijd zullen worden verwerkt, omdat ze in feite in alle opzichten vreemden worden, maar tegelijkertijd heeft het ook enkele praktische effecten.
We merken in het bijzonder de herovering van de vrije staat en het verlies van de achternaam van de man door de vrouw; ook de plicht van trouw, samenwonen, morele en materiële hulp en medewerking gaat verloren, evenals het verlies van opvolgers.
Wanneer een huwelijk wordt ontbonden, heeft de economisch achtergestelde echtgenoot recht op een echtscheidingsuitkering, die moet worden berekend op basis van het inkomen van de echtgenoten en de duur van het huwelijk. Deze uitkering krijgt deze persoon totdat hij of zij besluit te hertrouwen of in geval van overlijden (en zelfs faillissement) van de persoon die daartoe verplicht is.
Dan zijn er nog wat vragen die aan de rechter liggen, zoals de bestemming van de woning en andere eigendommen. Bij een echtpaar met kinderen is het altijd de rechter die het laatste woord heeft over het gezag, gedeeld of exclusief; in het laatste geval verplicht zij de ander ook alimentatie te betalen voor het onderhoud van de minderjarige(n). Als de echtgenoot recht heeft op een onderhoudsuitkering, heeft hij ook recht op het overlevingspensioen van de voormalige overleden echtgenoot, op voorwaarde dat de nog in leven zijnde niet met een andere persoon is hertrouwd.
Gerechtelijke en consensuele scheiding
Echtscheiding, evenals scheiding, in de post-hervorming van 2015 kan van consensuele of gerechtelijke aard zijn. Wat betekent het specifiek?
Het eerste geval doet zich voor wanneer de partners het eens zijn over de ontbinding van de huwelijksband, anders wordt een gerechtelijke echtscheiding gebruikt: het gebeurt meestal wanneer er geen overeenstemming wordt bereikt en de tussenkomst van de rechter noodzakelijk is.
De tweede optie is als proces wat moeilijker te behandelen, omdat de ontbinding een reële oorzaak wordt en voor de gerechtelijke autoriteit moet verschijnen; een consensuele echtscheiding daarentegen kan, zoals we al zeiden, plaatsvinden in rechtbank, in de gemeente of zelfs via geassisteerde onderhandelingen (mits de advocaten van beide partijen aanwezig zijn).
Vóór de hervorming was er een factor die de twee soorten scheidingen verenigde, en dat was dat men er rekening mee moest houden om voor de rechter te verschijnen. Om geldig te zijn, moest de overeenkomst in feite worden gevalideerd door een autoriteit, de rechter, en goedgekeurd door de rechtbank.
Als er geen homologatie was, bleef de consensuele scheiding een de facto scheiding.
Tegenwoordig is dat niet meer het geval, want door middel van begeleid onderhandelen kun je scheiden of scheiden zonder naar de rechter te gaan. Een overeenkomst waarin de regeling wordt gespecificeerd die de echtgenoten moeten respecteren, is voldoende, maar als er onregelmatigheden zijn of in het geval van kinderen, keert de bemiddeling terug naar de openbare aanklager of naar de voorzitter van de rechtbank.
Korte echtscheiding: hoe kom je eraan?
De korte echtscheidingsprocedure is in sommige opzichten de snelste en goedkoopste optie als u zo snel mogelijk weg wilt van uw partner.
Bij de in de vorige paragraaf beschreven begeleide onderhandelingen zijn de echtgenoten verplicht een advocaat in te schakelen, maar in het geval van een kortstondige scheiding van tafel en bed of echtscheiding is dit niet nodig.
Dit type ontbinding is alleen geldig als er geen kinderen in het gezin zijn (minderjarigen of volwassenen met een handicap of andere problemen) en als er geen overeenkomst voor de overdracht van activa is. Er wordt ook bepaald dat de kinderen aan beide echtgenoten moeten toebehoren; als ze het nageslacht zijn van slechts een van de twee leden van het paar, dan kun je soepel gaan.
Na het indienen van de scheidingsverklaring worden de betrokkenen meestal na dertig dagen teruggebeld door de ambtenaar van de burgerlijke stand om de overeenkomst te bevestigen. Vanaf het moment dat de overeenkomst als gesloten wordt beschouwd, is de scheiding officieel.
Hoeveel kost het om te scheiden in Italië?
Alles heeft een prijs en het moet zeker ook een einde maken aan een door een contract verstevigde relatie. Helaas kan het juridisch ontbinden van een huwelijk economisch gezien zeer kostbaar zijn.
We kunnen de kosten van een enkele advocaat niet in detail kennen, maar we kunnen een spanberekening doen om u te helpen alle hypothesen te doorgronden.
Vergeet trouwens niet dat er onder de zwaarste uitgaven zeker die zijn die betrekking hebben op het levensonderhoud van de benadeelde echtgenoot en die niet de echtscheidingsprocedure zelf betreffen, maar de periode die er onmiddellijk op volgt. Degenen met een hoger inkomen moeten de echtscheidingsuitkering betalen aan de ex-echtgenoot en de eventuele kinderen alimentatie en 50% van de buitengewone kosten. Uiteraard moeten alle bedragen worden beschouwd in relatie tot de verschillende inkomens, de levensstandaard enz enz ...
Wanneer u uit elkaar gaat/scheidt met wederzijds goedvinden in de gemeente, zijn de kosten te verwaarlozen: € 16, dit zijn de rechten die moeten worden betaald aan het bureau van de burgerlijke stand.
Kiest u voor begeleid onderhandelen en dus met tussenkomst van advocaten, dan is het honorarium van een advocaat aanzienlijk; varieert gemiddeld van € 1.500 tot € 3.000.
En tot slot, als de beste optie is om voor de rechtbank te scheiden, bedenk dan dat de kosten nog hoger zijn. Dit is waarom: u moet de eengemaakte bijdrage betalen, 43 € voor de echtscheiding met wederzijds goedvinden en 98 € voor de gerechtelijke; het honorarium van de advocaat die in een gerechtelijke zaak voor de duur meer dan € 5.000 kan bedragen en de proceskosten voor degenen die de zaak verliezen, eveneens zeer variabel van € 1.500 tot € 4.000.
