Apgar-index: waar is het voor en hoe de score te evalueren
De "Apgar-index, ook wel "Apgar-score" genoemd, is het resultaat van een reeks controles die onmiddellijk na de geboorte bij de pasgeborene worden uitgevoerd: de test - met het daaruit voortvloeiende puntenbeoordelingssysteem - wordt precies uitgevoerd om de gezondheid te evalueren van het kind bij de geboorte.
Dit systeem maakt het dus mogelijk om de vitaliteit en efficiëntie van de pasgeborene in de eerste minuten van het extra-uteriene leven vast te stellen, zodra de zwangerschap voorbij is, evenals het vermogen om de inspanning van de bevalling zelf te overwinnen.Als de Apgar-index een normale score laat zien betekent dat het kind geen verdere medische interventies nodig heeft en in orde is.
De Apgar-test, die dient om de score vast te stellen, wordt binnen de eerste minuut na de geboorte uitgevoerd om te zien of de baby goed heeft gereageerd en wordt vervolgens vijf minuten na de geboorte herhaald: in dit geval levert het waardevolle informatie op over het vermogen om te aanpassing van de pasgeborene aan het leven buiten de moederschoot.
Zoals we later zullen uitwerken, houdt de Apgar-index rekening met vijf fundamentele criteria: kleur, reflexen, spiertonus, ademhalingsactiviteit en hartslag. Aan elk van deze criteria wordt aan het eind een score toegekend: als de index laag is, wordt zal nodig zijn om de baby over te brengen naar neonatologie voor de noodzakelijke behandelingen.
Laten we eens nader bekijken hoe dit evaluatie-examen werkt, waarom het zo wordt genoemd, wanneer en hoe het wordt uitgevoerd en hoe de score van de test kan worden geëvalueerd. Maar geniet eerst van deze hartverwarmende video van een moeder die haar te vroeg geboren baby voor de eerste keer ophaalt... wat een sensatie!
Wat betekent "Apgar-index" en waarom wordt het zo genoemd?
De Apgar-index is genoemd naar Virgina Apgar, een arts uit de Verenigde Staten die hem voor het eerst introduceerde in 1952. In die tijd was het heel gewoon dat kinderen na de geboorte stierven omdat artsen en verpleegkundigen ademhalingsproblemen niet konden vaststellen. reactiviteit of meer.
Dankzij de index van Virginia Apgar werd echter een methode ontwikkeld om de werkelijke gezondheid van kinderen te evalueren, zelfs van kinderen die gezond leken, maar in werkelijkheid niet zo waren en dringend ondersteuning nodig hadden voor vitale functies.
Later gebruikte kinderarts Joseph Butterfield de letters van Virginia's achternaam om een omgekeerd acroniem te creëren, waardoor medische studenten beter de vijf criteria zouden kunnen onthouden die moeten worden geanalyseerd om de gezondheid van de pasgeborene te evalueren - een intelligent systeem dat nog steeds in gebruik is.
A → Uiterlijk (teint)
P → Pols (hartslag)
G → Grimas (reflecties)
A → Activiteit (spierspanning)
R → Ademhalingsinspanning
Wanneer en hoe wordt de test uitgevoerd?
De Apgar-test wordt binnen de eerste minuut na de geboorte op de baby uitgevoerd en wordt vijf minuten later herhaald. In deze periode kan de score zelfs behoorlijk variëren. Bij kinderen die bijvoorbeeld met een keizersnede worden geboren, is er in het begin vaak een lage Apgar-index, door de verdoving die aan de moeder wordt toegediend en die - in kleine delen - ook via de placenta de baby bereikt. Als de test na 5 minuten wordt herhaald, moet de score hoger zijn, normaal.
Zoals verwacht is dit evaluatiesysteem gebaseerd op 5 parameters. De eerste is de hartslag, die essentieel is om te begrijpen of het kind hulp nodig heeft of niet. Een normale hartslag bij de pasgeborene moet tussen 100 en 140 slagen per minuut zijn. Als de hartslag van de baby binnen de aangegeven parameters ligt, krijgt hij een score van 2. Is de waarde lager dan 100 slagen per minuut, dan krijgt hij 1 punt. Als er geen beat is, is de score 0.
Het tweede criterium van de Apgar-test is spontane ademhalingsactiviteit: als de pasgeborene normaal ademt en krachtig huilt, krijgt hij 2 punten. Als hij een minuut na de geboorte apneu heeft, krijgt hij 0 punten. De ademhaling is traag of onregelmatig, krijgt 1 punt.
Het derde criterium is de spierspanning: als het kind niet erg tonisch of volledig slap is, krijgt hij 0 punten, als hij actief beweegt met een spontane buiging van de ledematen krijgt hij er 2.
Het vierde criterium is dat van de reactiviteit op prikkels: het kind krijgt kleine prikkels (zoals een kleine klap op de voeten) om te kijken of het reageert, waarbij met name de samentrekking van de mimische spieren, niezen en hoesten wordt waargenomen. Als hij op prikkels reageert, is de score 2. Als de reactie afwezig is, is de score 0.
Ten slotte het laatste criterium, het meest complex om te beoordelen: de huidskleur. De score van 2 wordt alleen toegekend als de pasgeborene een volledig roze huidskleur heeft. Hij krijgt echter 1 punt als zijn ledematen blauwachtig paarsachtig zijn en 0 punten als het cyanotisch of bleek van kleur is.
Om de Apgar-index te berekenen, is het op dit moment voldoende om alle scores toe te voegen aan de criteria van 5. De uiteindelijke score kan gaan van 0 tot 10. Als het resultaat gelijk is aan of groter is dan 7, betekent dit dat de kindje is gezond.
Bij een score onder de 4 heeft de baby onmiddellijk medische hulp nodig. Met een score tussen de 4 en 6 wordt hij als risicovol beschouwd, hij zal geassisteerd moeten worden en de test om de 5 minuten herhalen. De test wordt direct na de geboorte door de in de verloskamer aanwezige arts of verloskundige uitgevoerd, meestal in korte tijd en zonder speciaal gereedschap.
Voor meer informatie over de Apgar-index kunt u de website van het Bambino Gesù Hospital raadplegen.
