Histrionische persoonlijkheid: degenen die altijd aandacht zoeken, hebben het
Degenen die lijden aan een theatrale persoonlijkheidsstoornis zoeken obsessief de aandacht van anderen en nemen verleidelijk gedrag aan om hun goedkeuring te krijgen. Tussen de 2 en 3% van de bevolking heeft er last van en wordt gediagnosticeerd op basis van precieze symptomen. Het kan worden genezen door psychotherapie, maar ook door narcisme en andere persoonlijkheidsstoornissen. Trouwens, herken je een narcist als je hem ziet? In onderstaande video wordt het uitgelegd.
Wat betekent het om een theatrale persoonlijkheid te hebben en waarom valt het binnen persoonlijkheidsstoornissen?
Patiënten met dit probleem hebben een overdreven emotionele houding die hen ertoe brengt hun gevoelens te dramatiseren en verleidelijk en manipulatief gedrag aan te nemen om de aandacht van andere mensen te trekken.Individuen met histrionische persoonlijkheden zijn theatraal, fascinerend en excentriek, altijd op zoek naar bevestigingen met het doel oppervlakkige relaties aan te gaan waartegen ze moeten worden beschermd. Het woord dat deze mensen kenmerkt is 'expressiviteit' omdat ze de neiging hebben om situaties te dramatiseren en vervolgens de mensen om hen heen aan zichzelf te binden.
Vrouwen lijden het meest, vooral op volwassen leeftijd, wanneer de aandoening voor het eerst optreedt. Het wordt op dezelfde manier beschouwd als de borderline-persoonlijkheid, waarmee het enkele kenmerken deelt: beide stoornissen hebben in feite aan de basis een fragiele persoonlijkheid, intens emotioneel, humoristisch en geobsedeerd door het idee verlaten te worden. leven met een soort theatraal masker altijd op omdat ze niet weten wie ze zijn en ze passen zich van tijd tot tijd aan de persoonlijkheid van degenen die voor hen staan.
Zie ook
Histrionische persoonlijkheden ondervinden veel ongemak wanneer ze niet in het middelpunt van de belangstelling staan of wanneer ze zich niet gewaardeerd voelen door anderen.Daarom zoeken ze voortdurend de goedkeuring van de groep door zich theatraal, exhibitionistisch, provocerend of zelfs vleiend te gedragen; aan het begin van een relatie hebben ze de neiging om een sterke fascinatie uit te oefenen omdat ze enthousiast en sociaal zijn, ze willen betrekken en verleiden, maar met het verstrijken van de tijd komt hun kwetsbaarheid, vergelijkbaar met die van borderline-mensen, sterk naar voren.
De emotionele manifestaties zijn theatraal, dramatisch, intens, maar ook oppervlakkig. Gevoelens worden niet authentiek ervaren en vaak hebben deze personen de neiging om relaties die ze ervaren intiemer te bekijken dan ze in werkelijkheid zijn. Met degenen die een echte relatie hebben, spelen ze vaak een rol en oefenen ze manipulatieve en verleidelijke technieken; ze kunnen zelfs extreme gebaren maken (zelfmoord, zelfbeschadigende gebaren, ...) als ze zich afgewezen voelen.
Symptomen van theatrale persoonlijkheidsstoornis
Patiënten met een histrionische stoornis ervaren meestal deze symptomen:
- Als ze niet in het middelpunt van de belangstelling staan of zich niet geliefd voelen, vertonen ze een sterk onbehagen.Om waardering te krijgen, nemen ze een overdreven opgewekt, theatraal en excentriek gedrag aan.
- Ze zijn geobsedeerd door hun fysieke verschijning.
- Vaak zijn hun emoties niet authentiek, maar alleen opzichtig, oppervlakkig en vals.
- Ze zijn gemakkelijk te beïnvloeden en aan te bevelen, ze vermijden verveling en zijn altijd op zoek naar nieuwe situaties en nieuwe mensen om dicht bij hen aan te trekken.
- Ze hebben een sterke emotionele afhankelijkheid en leven in angst verlaten te worden.
- De emoties die ze voelen zijn veranderlijk, oppervlakkig en ongepast.
- Ze vertonen een exhibitionistisch gedrag en zoeken geruststelling bij anderen.
- De relaties die ze hebben zijn oppervlakkig omdat ze er niet in slagen om echte intimiteit te creëren.
De patiënt wordt gekenmerkt door het ervaren van snel wisselende emoties, zoals iemand met een borderlinestoornis of een hysterische persoonlijkheid. Net als personen die lijden aan een narcistische stoornis, leeft ook de histrionics om de aandacht van anderen te trekken, maar in tegenstelling tot de eerstgenoemden voelen ze zich niet altijd superieur, integendeel: het zoeken naar koestering en zorg is hun kenmerkende eigenschap.
Oorzaken en gevolgen van de theatrale persoonlijkheid
Mensen met een histrionische persoonlijkheidsstoornis kunnen een temperament hebben dat biologisch wordt gekenmerkt door een hoge mate van frustratie-intolerantie, extreme gevoeligheid en een behoefte aan aandacht; een "andere oorzaak kan echter worden opgespoord in de ervaringen die tijdens de kindertijd zijn opgedaan. Als toen "ze kinderen waren, ze niet genoeg van hen hielden of niet genoeg zorg kregen", is er een "grote kans dat ze psychologische problemen krijgen".
Een kind dat alleen door ouders wordt gewaardeerd vanwege zijn prestaties en zijn verdiensten, kan een theatraal worden omdat in de vroege volwassenheid, de periode waarin de manifestaties van deze ziekte beginnen, zijn gedrag kan terugkeren en dezelfde aandacht kan vereisen op dezelfde manier als ervaren. tijdens de kindertijd.
De belangrijkste gevolgen van deze afwijking (evenals de narcistische, borderline, hysterische en obsessieve compulsieve) zijn het onvermogen om een authentieke relatie met andere mensen op te bouwen, die altijd als functioneel zal worden beschouwd voor de verwachtingen van de gezochte zorg en, zonder psychotherapie voldoende is, zal het erg moeilijk zijn om echte en intieme relaties op te bouwen.In de meest ernstige gevallen kunnen degenen die aan dit probleem lijden emotionele afhankelijkheid, angsttoestanden, depressie en stemmingswisselingen ontwikkelen.
De diagnose van theatrale persoonlijkheidsstoornis
Bij patiënten met persoonlijkheidsstoornissen is het heel gebruikelijk om te lijden aan twee of meer problemen, waaronder antisociale, borderline, narcisme en hysterische persoonlijkheid. De American Psychiatric Association heeft in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) de meest voorkomende psychische stoornissen met hun symptomen verzameld; volgens de DSM moet een persoon die moet worden gedefinieerd als lijdend aan histrionics daarom ten minste vijf van deze hebben kenmerken:
- Het fysieke uiterlijk gebruiken als een methode om de aandacht van anderen te trekken
- Extreem ongemak als u niet in het middelpunt van de belangstelling staat
- Emoties die snel veranderen, oppervlakkig en niet authentiek
- Gebruik van vage en impressionistische taal
- Spectacularisatie van gevoelens, theatraal, dramatisch en impulsief gedrag
- Extreme beïnvloedbaarheid en invloed
- Begin van symptomen in de vroege volwassenheid
Psychotherapie beschouwt histrionische stoornis als zeer vergelijkbaar met hysterie omdat er, zoals bij deze ziekte, een fundamentele desinteresse in de seksuele relatie is.Zelfs als de histrionic aanvankelijk interesse toont in liefdesaffaires en gemakkelijk promiscue seksueel gedrag kan aannemen (Don Giovanni is een typische geval), blijft er een onderliggend "onvermogen om deze relaties op een authentieke manier te beleven.
Therapie om theatrale persoonlijkheidsstoornis te genezen
Naast de andere persoonlijkheidsstoornissen die door psychiaters worden verzameld in het zogenaamde cluster B (de antisociale persoonlijkheid, de borderline persoonlijkheid en de narcistische persoonlijkheid maken er deel van uit), is psychotherapie de meest geschikte oplossing om te volgen. Van de verschillende benaderingen zijn goede resultaten geboekt met cognitieve gedragstherapie, gedragsdialectiek en het focustherapieschema.
Cognitieve gedragstherapie:
Ontwikkeld op basis van de overwegingen die zijn gemaakt voor borderline-stoornis, heeft de cognitieve gedragsmethodologie tot doel het afwijkende gedrag van de patiënt te wijzigen door een verandering in de manier van denken; de persoon wordt geleerd om emoties beter te gebruiken, afwijzingen te accepteren en theatraal en dramatisch gedrag te minimaliseren.
Focus therapie schema:
Het is een manier van werken die cognitieve gedragstherapie integreert met elementen van Gestalt. Hij gelooft dat de theatrale persoonlijkheid disfunctionele patronen op zijn naam heeft staan die moeten worden aangepast door middel van een geleidelijke zelfacceptatie.
