De baby huilt: luister goed om te begrijpen hoe je het beste kunt handelen
Huilen is de enige manier voor baby's om te communiceren. Het is niet nodig om elke keer in paniek te raken als de baby begint te klagen: na verloop van tijd leer je de verschillende soorten huilen te begrijpen, van degene die je aandacht vestigt op het hongersignaal! Soms kan het een alarmbelletje zijn bij overlast, zoals tanden zetten. Ontdek in deze video wat de belangrijkste stadia zijn in de ontwikkeling van de pasgeborene!
Waarom ween je?
Zeker een van de meest gestelde vragen van nieuwe moeders over de hele wereld. Tot voor kort was mijn baby rustig, omdat hij ineens zo hard begon te schreeuwen?
De waarheid is dat hij het ook niet goed begrijpt. Doe een stap achteruit en probeer jezelf in zijn schoenen te verplaatsen.
Je bent een klein wezentje dat, na 9 maanden veilig in de buik van de moeder, een nieuwe wereld moet leren kennen. Je hebt een unieke relatie met haar opgebouwd, opgebouwd uit vertrouwen en liefde. Ineens is je wereld te klein voor je geworden en ben je aan het licht gekomen om een veel grotere en avontuurlijke, maar volkomen onbekende ruimte te leren kennen!
Het enige dat van nature voor je is, is huilen. Het is heel gemakkelijk, en dat heb je al geleerd in je babybuil. Mam lijkt anders te communiceren dan de jouwe, dus je probeert haar te imiteren, maar niemand lijkt jouw taal te begrijpen. Het is frustrerend!
Je probeert en probeert het opnieuw, want wat je het meest interesseert is om bij haar te blijven. Je trekt haar aandacht, ze knuffelt je een beetje en loopt dan weg... oh nee, dat klopt niet!
Zeg nogmaals dat je altijd bij haar wilt zijn, je bent een baby en zo werkt het!
Wie weet waarom je alle adem in je lichaam (en andere kleine) gebruikt terwijl degenen die voor je zorgen dat niet zijn. Nogmaals, je wendt je tot de enige persoon die je vertrouwt: mam, kun je me helpen? Helaas kunnen ze je mijn gevoelens niet met woorden en ook niet met gebaren laten zien, daar ben ik nog te jong voor.
Je besluit haar nog een kans te geven en probeert je houding aan te passen aan de behoefte, een voorbeeld: als je huilt om honger, draai je je hoofd naar de borst van degenen die voor je zorgen, als je het niet leuk vindt, keer je weg of sluit de deur.
Zie ook
Daarom ontploft het ineens
Nu je een eerste stap hebt gezet om de houding van je kind te begrijpen, kun je beginnen kennis te nemen van de vele behoeften waaraan een pasgeborene moet voldoen en de uitbarsting interpreteren volgens de gevoelens die je denkt dat ze ervaren. deze empathische activiteit is niet onmiddellijk: moeder worden is een langzaam proces en er is geen handleiding!
In tegenstelling tot wat je denkt, huilt een kind meestal niet om pijn of ongemak te uiten, maar om de aandacht te vestigen op een of meer behoeften die het alleen niet kan bevredigen:
- Honger, een van de meest waarschijnlijke redenen waarom het "de sirene zal afgaan". Dit soort huilen zal een van de eerste zijn die je zult herkennen dankzij je moederinstinct, maar ook omdat het wordt gekenmerkt door een lage intensiteitsstart, die sterker en ritmischer zal worden. Het is een zeer aanhoudende kreet die je geduld op de proef stelt en soms ook gepaard gaat met ongecoördineerde bewegingen;
- Vermoeidheid, dit soort huilen komt ook veel voor. Als de baby slaperig is, zal hij beginnen te klagen en een gejammer uitstoten dat in volume toeneemt, misschien door in zijn ogen te wrijven;
- Ongemak, geassocieerd met situaties waarin de baby zich niet op zijn gemak voelt, zoals het hebben van een vuile luier of het te warm hebben. Dit zijn gebeurtenissen die op de agenda staan, maar gelukkig is het huilen niet het meest wanhopig en stopt het als je het probleem hebt opgelost;
- Contact met de moeder, of uit eenzaamheid. Een puppy zou altijd bij de persoon willen zijn die hem 9 maanden beschermde, maar dit is natuurlijk niet realistisch.Het huilen is verontrust, want als de moeder er niet is en zijn gezicht niet kan ruiken of zien, is de kleine erg bezorgd en geagiteerd.
Vroege tekenen van honger, vermoeidheid en onaangename temperatuur
Het is waar dat huilen het eerste communicatiemiddel is voor heel kleintjes, maar er komen enkele precieze signalen om nieuwe moeders te helpen, om op tijd te worden begrepen en zo een mooie uitbarsting te voorkomen. Je zult ze opmerken naarmate je vordert in de tijd en meer te weten komt over de gewoonten van je kind, dus wees absoluut kalm als het een tijdje duurt om ze op te pikken.
Honger is, zoals voor alle mensen, een belangrijke stimulans, en voor pasgeborenen is het zelfs nog meer. Als de baby huilt om deze behoefte, ben je in werkelijkheid al te laat, omdat de natuur hem een onbewust hulpmiddel heeft gegeven om je een eerste indicatie te geven: dit zijn enkele kleine bewegingen, zoals je vuisten knijpen en je hand naar je mond brengen . Eerder kan de baby met zijn tong klikken of zijn hoofd naar uw borst richten, op zoek naar de borst. Houd deze houdingen in de gaten en u zult zien dat u het aantal eetlustaanvallen zult verminderen.
Vermoeidheid is iets waar we allemaal mee te maken hebben, en helaas zijn baby's nog steeds niet in staat om een goed slaap-waakritme op te bouwen. Je kunt anticiperen op haar behoefte door haar ongemak op te merken wanneer ze wordt geconfronteerd met gekleurde stimuli of pogingen tot afleiding, en ook door te kijken of haar ogen helder zijn of dat ze gaapt.
Het warm of koud hebben is voor volwassenen snel opgelost, bedekken of beschutten in de schaduw van een koele plaats Baby's hebben je voor alles nodig, dus controleer om de paar uur of de luier niet te nat is en dep hem dicht tegen het hoofd om onmiddellijk vertellen of het zweet of het koud heeft.
Wat te doen om de pasgeborene te kalmeren?
Een van de meest stressvolle activiteiten van nieuwe ouders is proberen de kleine van het huis gerust te stellen, hem haasten om hem te wiegen tijdens de crises die vaak voorkomen.
Wanneer je een neerslachtige baby in je armen vindt, bedenk dan dat je hem eerst goed moet observeren en ten tweede snel moet ingrijpen.
Een juiste interpretatie van het huilen en een tijdige actie zullen de kleine een veilig gevoel geven en daardoor sterker en sterker worden in de relatie met zijn ouders.
Soms is het echter juist het tegenovergestelde, afzien van ingrijpen: uw steun als moeder of vader is niet in alle gevallen vereist; huilen kan gewoon de spanning van de dag loslaten. Dit gebeurt vaak voordat je in slaap valt of na een paar stimulerende uren.
Probeer een paar seconden te wachten (zelfs als het een "eeuwigheid" lijkt), deze stap terug zal erg handig zijn om de redenen achter de crisis van je baby te begrijpen.
Tot slot, vooral tijdens de vroege levensfasen, probeer de fopspeen te vermijden: in de eerste 40 dagen is het over het algemeen niet aan te raden als je rustig wilt beginnen met borstvoeding geven.
Natuurlijk, voor degenen die borstvoeding geven op verzoek, lijkt het verzoek van een kind om hulp misschien een oneindige roep om honger en voeding, maar zoals we hebben gezien zijn er veel verschillende soorten huilen. Bied niet altijd melk aan, u loopt het risico dat de baby zich onbegrepen voelt en van uw kant zult u zich door de eindeloze voedingen steeds meer gestrest en moe voelen.
Samengevat, wat is de juiste manier om de baby te kalmeren?
Zoek een communicatiesleutel met hem, zonder al te schematisch te zijn. Geef hem de tijd om zich verstaanbaar te maken, zodat hij beter kan reageren. Tijdens zijn eerste levensweken zul je het waarschijnlijk proberen, en dat is oké, want ze zullen je helpen op het pad van de kennis van de kleine: je hebt het geprobeerd met melk, met het verschonen van luier en met droge kleren, maar niets troost hem . Misschien heeft hij gewoon je nabijheid nodig, in het begin meestal fysiek, maar na verloop van tijd ook visueel en emotioneel.
.
Huilen van pijn: wanneer moet je je zorgen maken?
Kleine kinderen huilen zelden om ziekte, maar als de temperatuur stijgt en je koorts hebt, is de uitslag volledig fysiologisch. Zelfs de gezondste baby's hebben sporadische koortsaanvallen, dus u hoeft zich nergens zorgen over te maken. Als het huilen bijzonder aanhoudend en langdurig is, kunt u nog steeds contact opnemen met de kinderarts die hem zal bezoeken om mogelijke oorzaken van ongemak of pijn te identificeren die de hyperthermie hebben veroorzaakt.
Huilen van pijn of ongemak is vaak acuut en van korte duur. Er kunnen ook apneu-pauzes zijn en, in tegenstelling tot huilen van de honger, heeft het de neiging om te verzwakken in plaats van te intensiveren. Dit is een alarmbel die je vertelt dat er iets mis is met de kleine die je bij je draagt.
De kinderarts is het laatste redmiddel; afhankelijk van de levensfase waarin het kind zich bevindt, kunnen er verschillende redenen zijn: een extreem frequente en oorzaak van slapeloze nachten, is het doorkomen van de eerste tandjes. Rond de 6 maanden, controleer in de mond, als je een sneetje in het tandvlees ziet heb je de oorzaak van het ongemak gevonden!
Ten slotte is er een schreeuw om een heel specifieke pijn, die om koliek, die op zichzelf een verklaring verdient.
Koliek: ontroostbaar huilen in het eerste trimester van het leven
Sinds je zwangerschap zul je worden gebombardeerd met verhalen over nieuwe moeders en nieuwe vaders die worstelen met koliek, een vrij frequente en nog weinig bekende oorzaak van huilen. Geschat wordt dat 2-3 van de 10 baby's vandaag nog steeds last hebben van koliek. De kinderen in kwestie zijn volledig gezond en hebben geen specifieke pathologieën.
Met de term koliek duiden we die plotselinge huilcrises aan, ontroostbaar en extreem langdurig in de tijd die vaak gepaard gaan met spanning in de buik, roodheid van het gezicht en buigen van de benen naar de buik.
Door deze krampachtige bewegingen gaat de pasgeborene gas uit de darmen en het is geen toeval dat colitisch huilen ook wel gasvormig koliek huilen wordt genoemd.
Het is al jaren bekend dat een pasgeborene koliek krijgt als de crisis minimaal 3 uur aan een stuk duurt, minimaal 3 dagen per week; vandaag is de regel van 3 een achterhaalde maatstaf.
De waarheid is dat koliekaanvallen in de eerste levensweken beginnen, meestal rond de derde tot zesde week na de geboorte. Ze verschijnen meestal 's avonds en lijken behoorlijk op tijd te zijn.
Gelukkig beperkt het fenomeen zich tot het eerste levenskwartaal en is het voorbestemd om in de 4e maand te verdwijnen.
Als uw kind aan deze vreselijke crises lijdt, probeer hem dan te troosten door dicht bij hem te blijven en hulp te zoeken op momenten van grootste wanhoop: geduld is de sleutel tot alles!
In de klinieken of online is het mogelijk om deel te nemen aan postpartumcursussen gewijd aan massages die koliekpijn verlichten.
