Bloedzuigers: wat ze zijn en hoe ze worden gebruikt als therapie in de geneeskunde
Bloedzuigers, ook bekend onder de naam "bloedzuigers", zijn ongewervelde dieren die lijken op regenwormen die sinds de oudheid worden gebruikt als therapie in de geneeskunde. Tegenwoordig worden bloedzuigers in ziekenhuizen uitgebuit voor hartaandoeningen, diabetesproblemen en andere ziekten.
De bloedzuigers, die ook in Italië leven, snijden de huid van hun slachtoffers, de zoogdieren, en zuigen hun bloed, hun belangrijkste voedingsbron, op. Hoe slagen ze er dan in om nuttig voor ons te zijn en ons te genezen? Laten we het samen ontdekken!
Wat zijn bloedzuigers? Bestaan ze ook in Italië?
Bloedzuigers hebben bloed leren waarderen als hun belangrijkste bron van levensonderhoud. Om te bewegen, zwemmen ze of gebruiken ze de uiteinden van het lichaam, uitgerust met zuignappen. Zodra de prooi is waargenomen, hechten ze zich er stevig aan vast dankzij een combinatie van slijm en zuigkracht, en doorboren vervolgens de huid met hun Y-vormige mond, uitgerust met drie tanden die in staat zijn om in de huid te snijden.
De bloedzuiger injecteert op dit punt een antistollingsmiddel door het speeksel, waardoor het tot 40 minuten kan voeden terwijl de bloedcirculatie intact blijft: dit is precies wat het tot een kostbare hulp in ziekenhuizen maakt! Wanneer de bloedzuiger zijn slachtoffer bijt, veroorzaakt hij geen pijn omdat zijn speeksel een echte verdovingsmiddel bevat, ook nuttig voor medische therapieën.
Voor degenen die zich afvragen of bloedzuigers ook in Italië bestaan, het antwoord is ja: in Italië zijn er ongeveer 30 soorten, waarvan er slechts drie het bloed van zoogdieren zuigen en zeer zeldzaam zijn. De meest voorkomende is de Haemopis, die zich bijna alleen voedt met kleine slakken. Bloedzuigers leven over het algemeen in intertropische gebieden en in het bijzonder in moerassige gebieden, maar ze ontsnappen uit vervuilde gebieden.
De bloedzuigers die we over het algemeen in ziekenhuizen aantreffen, zijn echter die speciaal gefokt voor therapeutisch gebruik.
Zie ook
Wat voor soort therapie wordt toegepast met bloedzuigers in de geneeskunde?
Bloedzuigers werden zelfs al in Egypte als medische therapie gebruikt. Ze bereikten echter het hoogtepunt van hun populariteit en verspreiding in het midden van de negentiende eeuw, toen ze werden gebruikt om aderlatingen te beoefenen.
Lange tijd werden de bloedzuigers dus niet meer uitgebuit, om vandaag terug te keren naar een nieuwe populariteit en hoewel ze in dit opzicht geen rigoureuze wetenschappelijke bronnen hebben, heeft de therapie die ze gebruikt altijd goede resultaten opgeleverd.
Het speeksel van bloedzuigers bevat stoffen met ontstekingsremmende, verdovende en anticoagulerende eigenschappen zoals hirudine en eglin. In feite wordt het gebruikt bij verschillende microchirurgische operaties om de vorming van bloedstolsels en weefselsterfte te voorkomen. Deze behandeling wordt hirudotherapie genoemd.
Het bloedverdunnende vermogen van bloedzuigerspeeksel is ook nuttig voor patiënten die lijden aan diabetes of hartaandoeningen en de belangrijkste soort die bij deze therapieën wordt gebruikt, is de "Hirudo Medicinalis, de officiële bloedzuiger."
We kunnen daarom zeggen dat bloedzuigers in het algemeen nuttig zijn als pijnstiller, ontstekingsremmende therapie of om de bloedcirculatie te verbeteren door de anticoagulerende werking en vaatvergroting. Meestal worden bloedzuigers gebruikt wanneer de patiënt de medicijnen niet kan verdragen, of deze niet hebben gewerkt of, nogmaals, u wilt voorkomen dat u geopereerd wordt.
Voor welke ziekten kan bloedzuigertherapie nuttig zijn?
Zoals we hebben gezien, kunnen bloedzuigers met uitstekende resultaten worden gebruikt bij de behandeling van hart- en vaatziekten (in de eerste plaats spataderen), ziekten zoals artrose en artritis (vanwege hun pijnstillende werking), spier- of peesontsteking, reumatische aandoeningen, contracturen , elleboogtennisser.
Bloedzuigers kunnen ook nuttig zijn voor huidaandoeningen, van blauwe plekken tot eenvoudige steenpuisten. Ze zijn ook gebruikt als therapie bij tinnitus, metabole en neurologische aandoeningen, hypertensie, plantaire fasciitis.
De therapie bestaat simpelweg uit het plaatsen van de bloedzuigers op het aangetaste deel van het lichaam. De bloedzuiger zal in de huid bijten zonder enige specifieke pijn te veroorzaken, slechts een lichte steek. Op dat moment begint het bloed te zuigen, ongeveer 10-20 millimeter bloed, terwijl het hun heilzame speeksel vrijgeeft.
Na een uur stoppen de bloedzuigers uit zichzelf met het zuigen van bloed en worden ze om hygiënische redenen meestal direct na de behandeling gedood.
© GettyImages-1124703671
Bloedzuigertherapie: contra-indicaties en bijwerkingen
Bloedzuigertherapie heeft tal van voordelen: deze dieren brengen geen ziektes over, laten geen littekens achter en worden door ons lichaam verdragen. Er zijn echter enkele mogelijke bijwerkingen. Afhankelijk van de gevoeligheid kunnen na de therapie ontstekingen, zwellingen en een warmtegevoel optreden. Dit zijn echter gunstige effecten vanwege de verbetering van de bloedsomloop: u hoeft zich dus geen zorgen te maken!
U kunt echter beter niet overgaan tot een therapie met bloedzuigers als u last heeft van bloedstollingsstoornissen door medicijnen en hemofilie; in geval van inname van immunosuppressiva, maagzweren of ontsteking van de slijmvliezen; als u lijdt aan bloedarmoede, immuundeficiëntie, littekenvorming, of als u zwanger bent of menstrueert. En misschien was dat net een van de dingen die je niet wist over je menstruatie...
