5 redenen waarom Sailor Moon ons leerde betere vrouwen te zijn
Met in de hoofdrol Usagi (Bunny) Tsukino, een speciale heldin (te beginnen met haar kapsel, om er maar een te noemen) aan het hoofd van de eerste groep superkrijgers, het inaugurele hoofdstuk van Sailor Moon werd uitgebracht op 28 december 1991 en maakte het Japanse publiek eerst gek doen. , dan binnen drie jaar de rest van de wereld: en het was geen toeval.
Sailor Moon is nu meer dan twintig jaar oud, maar de charme die alle meisjes in de jaren 90 betoverde, is niet vervaagd. Sailor Moon is voor velen van ons het puurste, gezondste en meest realistische voorbeeld dat we kunnen volgen om de vrouw te zijn die we wilden zijn, zozeer zelfs dat we in alles op haar wilden lijken. Bunny en haar legendarische Sailor-vrienden waren onze kleine revolutie en na 20 jaar zijn we haar nog steeds dankbaar. Om eerlijk te zijn, Sailor Moon maakte de jaren 90-generatie net zo gek als dit speelgoed uit de jaren 90 deze emu gek maakte, zie:
1. Sailor Moon is niet de klassieke perfecte prinses
Hoe presenteerde prinses Usagi (Bunny) Tsukino zich aan ons toeschouwers? Onze Bunny was, van alle 5 Sailors, de meest bijzondere: hoewel ze de Princess of the Moon was, was ze ongetwijfeld een slecht voorbeeld om te volgen, vooral in vergelijking met alle prinsessen die haar waren voorgegaan.Dit komt omdat Bunny lui was , lusteloos, huilerig, angstig. Altijd te laat op school, slechte schoolprestaties, geobsedeerd door videogames, eet veel en is verliefd op de arcade-jongen: alles wat moeders ons zeiden niet te zijn. Om nog maar te zwijgen van het feit dat, in de cartoon, toen ze alleen was, leek ze volkomen onbekwaam, en de monsters hadden de vrijheid om haar te vernietigen, tenzij iemand haar een wijze hand kwam helpen (inclusief haar kitten Luna).
Maar door erover na te denken, deze menselijkheid, van de Zeeman van de Zeelieden, maakte haar echt tot een speciale prinses. We hadden ons allemaal kunnen zijn, ze was niet geïdealiseerd en onbereikbaar: ze was een van ons, en in het beste geval was ze onze loafer-vriendin aan wie we vonden dat we moesten helpen. Het was natuurlijk om ons een prinses met haar te voelen en te voelen dat deze grote verantwoordelijkheid (het redden van de aarde, de maan, de sterren enzovoort) op ons allemaal drukte. Alias: we kunnen allemaal prinsessen (krijgers) zijn.
via GIPHY
2. Sailor Moon is niet dapper, dit maakt haar een echte krijger
Bunny is volgens punt 1 niet dapper, ze is een echte lafaard. Ze wil niet echt een krijger zijn, ze is bang en ze is ook lui. Kortom: ze wordt gedwongen te vechten. Uiteindelijk doet hij dat altijd, en vaak offert hij zichzelf op om te kunnen winnen. Waar Bunny tegen vecht, zijn niet alleen de uiterlijke monsters, maar ook de innerlijke persoonlijkheden, haar karakter, haar angsten, haar twijfels. De transformatie van de 14-jarige is constant, en zelfs als haar zo grappig en hulpeloos ons vaak doet glimlachen, kunnen we uiteindelijk haar moed inschatten. Wat het bijzonder maakt, is dat het niet het stereotype van moed en vasthoudendheid is: maar dan is het heel moedig en vasthoudend.
En ze vecht voortdurend, gekleed in een matrozenpakje, voor gerechtigheid en voor liefde. Deze zeer flagrante zwakte van haar maakt haar een waar en oprecht voorbeeld van een krijger.
Bezig met laden ...
via GIPHY
3. De kracht van Sailor Moon is de grootsheid van haar hart
Sailor Moon zal veel gebreken hebben, maar ze is een krijger met een groot hart, en dit is haar ware kracht. Ze weet onvoorwaardelijk lief te hebben, en de kracht van haar liefde en de spontaniteit van haar gevoelens zorgen ervoor dat ze iedereen voor zich weet te winnen en verrassen. Toegegeven, het is naïef en soms opdringerig, maar het straalt een speciaal licht uit, dat mensen aantrekt. Haar onvoorwaardelijke goedheid en de eenvoud van haar manieren om dingen te doen, om hulp te vragen, maken haar zo menselijk. Bunny staat altijd klaar om zichzelf op te offeren voor degene van wie ze houdt, om haar eigen leven op het spel te zetten, voor liefde.
Liefde leidt haar ertoe om uiteindelijk alle moeilijkste veldslagen te winnen, waarin ze ofwel iedereen weet te redden of ze zal hebben gefaald.
Met andere woorden, een puur, onvoorwaardelijk oprecht hart is meer waard dan welke andere kracht dan ook, en is het belangrijkste winnende wapen.
via GIPHY
4. De kracht van Sailor Moon is dat ze altijd op haar vrienden kan rekenen
De 5 paladijnen zijn sterk omdat ze verenigd zijn, omdat ze vrienden zijn. En deze vriendschap was revolutionair voor de jaren 90: 5 vrouwen verenigden zich om de wereld te redden. Hoewel ze vaak wordt berispt, wordt Bunny omringd door de genegenheid van haar leeftijdsgenoten en haar familie. Hetzelfde kan niet gezegd worden van de andere Sailor-krijgers die, voordat ze haar ontmoetten, eenzaam en gemarginaliseerd waren, elk om een andere reden: Sailor Mercury is de intelligente nerd, die het grootste deel van haar tijd gebogen over boeken doorbrengt. Hij heeft nooit contact met zijn kameraden, van wie ze denken dat hij uitzendt. Sailor Mars groeide op bij haar grootvader in een tempel, ze is een priesteres ver van haar leeftijdsgenoten. Sailor Jupiter woont zelfs alleen, een wees, heeft de reputatie gewelddadig te zijn en raakt daardoor geïsoleerd van iedereen. Sailor Venus, de eerste Sailor, is vanwege haar verantwoordelijkheden als krijger alleen en heeft niemand die ze vertrouwt. Ze zijn sterk en onafhankelijk, maar alleen.
Serena benaderde elk van hen zonder vragen te stellen, zonder zich te bekommeren om roddels, zonder te oordelen naar het uiterlijk, omdat het haar niets kan schelen. Ze kent haar zwakheden en gebreken en begrijpt dat ze haar vrienden nodig heeft om haar aan te sporen, aan te moedigen, uit te schelden en te verbeteren (en zij begrijpen dit ook).
De ware kracht van de Sailor-krijgers is eenheid.
via GIPHY
5. Sailor Moon wint niet altijd, maar staat altijd op
Sailor Moon en haar vrienden Sailor, ze winnen niet altijd, ze zijn bijna verslagen, ze storten in, ze hebben problemen met elkaar en dingen zijn nooit gemakkelijk. Maar je staat altijd op, je gaat weer vechten, je verliest vrienden, en je gaat weer vechten, je verliest de hoop, je gaat weer vechten. De strijd is altijd, elk moment, en als je verliest, geef je niet op: je begint opnieuw.De Sailor-krijgers, met de eenvoud van hun verhalen, vechten samen, dit maakt ze sterk, en ze vechten met liefde, dit maakt ze krachtig, en ze hebben een revolutie teweeggebracht in ons leven: omdat het niet alleen meisjes zijn, dus toekomstige vrouwen, ze zijn breekbaar; uiteindelijk stoppen ze niet met vechten, en om deze reden zijn ze geweldige krijgers en zijn ze een belangrijk voorbeeld geweest voor ons allemaal, meisjes, bijna vrouwen, van de jaren 90, die vochten en geloofden in de naam van de maan.
Bezig met laden ...via GIPHY
Je bent niet de enige die Sailor Moon en de jaren 90 waardeert, kijk hier hoeveel je games voor kleine meisjes vandaag waard zijn:
