Pasgeboren bronchiolitis: een virale infectie van de onderste luchtwegen
Brionchiolitis bij pasgeborenen is een niet te onderschatten ziekte die zuigelingen treft in de eerste levensmaanden, vooral tijdens de winter. In geval van brionchiolitis zal uw arts de meest geschikte behandeling voor de pasgeborene voorschrijven om snel te herstellen. een klein kind. het is goed om op elke keuze te letten en altijd de meest geschikte hygiëneregels te volgen. Ontdek hoe u voor uw baby moet zorgen, bekijk onze video!
De pathogenen van bronchiolitis van de pasgeborene
De pathogenen van deze infectie zijn voornamelijk RSV, respiratoir syncytieel virus, maar ook metapneumovirus, coronavirus, rhinovirus, adenovirus en influenza- en para-influenzavirussen of het kan worden veroorzaakt door een type kiem, chlamydiae, waarvan ze een ernstiger vorm kunnen veroorzaken van bronchiolitis, vooral bij kinderen van 1 tot 3 maanden. Minder vaak is bronchiolitis bij pasgeborenen een gevolg van infectie met rhinovirus, retrovirus, mazelenvirus, mycoplasma pneumoniae. Het is meestal een virale infectie. Influenza, parinfluenza en adenovirussen zijn zelden verantwoordelijk. Respiratoir syncytieel virus infecteert mensen van alle leeftijden. In culturen die met deze ziekteverwekker zijn geïnfecteerd, fuseren cellen.In de cytologie wordt deze fusie van twee of meer cellen met de vorming van een enkele meerkernige cel syncytium genoemd, vandaar de naam van het virus zelf. Dit virus is gevaarlijker bij kinderen onder de twee jaar, omdat het de kleinere luchtwegen is en zelfs ernstige dyspneu (ademhalingsmoeilijkheden) kan veroorzaken. Vooral baby's van één of twee maanden oud lopen risico, die ondanks het feit dat ze tijdens de zwangerschap via de placenta antistoffen van de moeder hebben opgenomen, gemakkelijk besmet kunnen raken in contact met geïnfecteerde mensen. Door de infectie in de ontstoken luchtwegen wordt er veel slijm geproduceerd, worden de luchtwegen geblokkeerd en krijgt de pasgeborene ernstige ademhalingsmoeilijkheden. Het virus vernauwt de bronchioli, waardoor er weinig lucht in de longen komt en er ademhalingsmoeilijkheden ontstaan. Het is duidelijk dat er grotere risico's zijn als de baby jonger is dan twaalf weken, als hij te vroeg geboren is, als hij eerdere pathologieën, aangeboren hartaandoeningen, bronchopulmonale dysplasie en immuundeficiëntie heeft.
Zie ook
Symptomen van bronchiolitis
Bronchiolitis begint meestal met een ontsteking van de neus en lichte koorts. Naast rhinitis kan het kind aanhoudende hoest, piepende ademhaling en ademhalingsmoeilijkheden hebben. Meestal verdwijnt de infectie met tijdige en adequate behandeling. Maar in sommige gevallen is ziekenhuisopname noodzakelijk. Vooral als de baby jonger is dan 6 maanden, kan het zuurstofgehalte in het bloed zelfs dalen. De oximeter (ook wel pulsoximeter of oximeter genoemd) bewaakt de mate van zuurstofverzadiging; maakt het niet alleen mogelijk om de zuurstofverzadiging van hemoglobine in arterieel bloed ("SpO2") te meten, maar ook om de hartslag van de patiënt te meten. pasgeboren kan leiden tot uitdroging. Er is ook de mogelijkheid van een lange adempauze (apneu). Intrekkingen van de borst als gevolg van uitademing kunnen ook worden gedetecteerd. In deze gevallen moeten ze constant worden gecontroleerd. De patiënt kan profiteren van bevochtigde en verwarmde zuurstof om de bloedoxygenatie te verbeteren en een infuus met glucosaline-oplossingen om een betere hydratatie te verkrijgen. gevallen waarin ziekenhuisopname wordt bereikt, kunnen artsen constant de evolutie van de infectie bij kinderen volgen, ze kunnen complicaties oplossen door zuurstof toe te dienen en parenterale voeding De cursus duurt ongeveer 12 dagen met een goedaardige prognose, behalve complicaties.
De diagnose van bronchiolitis bij de pasgeborene
Een bezoek aan de kinderarts en observatie van symptomen is meestal voldoende om de diagnose bronchiolitis te stellen. De diagnose is gebaseerd op de medische geschiedenis en direct onderzoek. De kinderarts verzamelt gegevens en nieuws over de gezondheid van het kind om deze te kunnen gebruiken voor een completere diagnose. Daarna gaat hij verder met het lichamelijk onderzoek, luisterend naar de pasgeborene met de stethoscoop. Soms vraagt de specialist specifieke analyses of röntgenfoto's, als hij dat nodig acht. Het kan bijvoorbeeld nodig zijn om het aspiraat van de neus en keelholte te analyseren om het betrokken virus te identificeren en de arteriële verzadiging te meten. De identificatie van het respiratoir syncytieel virus kan worden gedaan met een moleculaire diagnostische test of door een zwabber. Een thoraxfoto is zelden nodig om verdikking van atelactasie uit te sluiten, wat respiratoire insufficiëntie of bronchiale verdikking veroorzaakt.
Preventie en therapie
De hygiëneregels om de kans op besmetting en complicaties te verminderen zijn als volgt: vermijd contact met het kind met mensen die lijden aan luchtweginfecties, reinig en desinfecteer uw handen goed voordat u voor hem zorgt, geef hem borstvoeding om zijn inname van vloeistoffen te verhogen, was zijn handen neusholten, hol van verschillende micro-organismen, met fysiologische oplossingen, niet roken in huis. Als het kind geen ademhalingstekort heeft, eet, voldoende zuurstof in het bloed heeft, kan het thuis worden behandeld met de therapieën en het advies van de kinderarts. Zijn neusafscheidingen worden opgezogen met veelvuldig wassen; de inademing van luchtwegverwijders maakt de ademhaling gemakkelijker, de aerosol met hypertone oplossing verdunt het overmatige slijm van het slijm. De concentratie van zouten in de hypertone oplossing is hoger dan die van onze cellen; het laat deze toe om water af te geven, wat de verdrijving van slijm bevordert. Het gebruik van cortisone laat geen echte verbetering zien bij kinderen met dit type infectie. Antibiotica mogen alleen worden gebruikt als het kinderen zijn met een gebrekkig immuunsysteem of als wordt aangenomen dat er ook een bacteriële infectie aanwezig is. Antibiotica zijn geen geschikte therapie voor virale infecties. Daarom worden ze alleen bij bacteriële infecties voorgeschreven door de specialist.
Bronchiolitis: een aanval op de bronchiën en bronchiolen
Deze infectie van de lagere luchtwegen beschadigt de bronchioli, dunne takken van het ademhalingssysteem dichtbij de longblaasjes. Naast overmatige slijmafscheiding veroorzaakt het vaak een toename van de dikte van de bronchiën. Door de infectie in de ontstoken luchtwegen wordt er veel slijm geproduceerd, worden de luchtwegen geblokkeerd en krijgt de pasgeborene ernstige ademhalingsmoeilijkheden. In feite veroorzaakt bronchiolitis ontsteking, oedeem en schilfering van de epitheelcellen van de longblaasjes. Respiratoir syncytieel virus (RSV) veroorzaakt kleine epidemieën, vooral in de winter. Direct contact met geïnfecteerde afscheidingen veroorzaakt de infectie, waarvan de fase 6 tot 10 dagen duurt. De besmetting vindt plaats door het inademen van kleine besmette druppels van iemand die hoest of niest of door besmette voorwerpen aan te raken en vervolgens de handen op mond, neus en ogen te leggen, zonder deze eerst goed te hebben schoongemaakt met desinfecterende zeep. Het risico neemt toe op pediatrische leeftijd als gevolg van onvolgroeidheid van de longen en het immuunsysteem.
Bij kinderen ouder dan twee jaar en bij volwassenen zijn de symptomen mild en geneest de pathologie snel, waarbij zeven dagen nodig is, zelfs als de ademhalingsmoeilijkheden, wanneer ze aanzienlijk zijn, langzamer verdwijnen.
Complicaties in de loop van bronchiolitis
Na 2 dagen met symptomen zoals verkoudheid, lage koorts, kortademigheid kan verergeren, kortademigheid en tachypneu (snelle ademhaling) optreden. Tachycardie, cyanose, uitdroging, verstopping van de urine, droge hoest, piepende ademhaling en ademhalingsgeluiden, verlies van eetlust, prikkelbaarheid en slapeloosheid kunnen voorkomen. Als er alleen een daling van zuurstof (O2) is, wordt dit gedefinieerd als I.R. hypoxemisch, als kooldioxide (CO2) tegelijkertijd toeneemt met hypoxemisch-hypercapnische IR (type II of totaal) Bij pasgeborenen kunnen astma en gastro-oesofageale reflux symptomen veroorzaken die lijken op die van bronchiolitis Ook tegen pertussis en cystische fibrose is het noodzakelijk om differentiële diagnoses uit te voeren, of liever een differentiële diagnose, waarmee we niet het punt van aankomst bedoelen, maar het pad dat wordt bewandeld door de uitsluiting van andere ziekten door symptomen en laboratorium- en instrumentele onderzoeken.Als bronchiolitis vrij ernstig is, is het dankzij antivirale middelen mogelijk om goede resultaten te bereiken als de therapie in de beginfase wordt gestart. Het is raadzaam om de arts te bellen als de baby niet goed ademt, niet heeft gegeten, ten minste twaalf uur niet heeft geplast, hoge koorts heeft en stuipen heeft van prikkelbaarheid.
Door alle voorschriften van de specialist en al zijn adviezen op te volgen, kan de pasgeborene herstellen zonder complicaties en gevolgen: de pasgeborene weinig en vaak borstvoeding geven en hem veel laten drinken verhindert uitdroging en vergemakkelijkt het dunner worden van het slijm; het is belangrijk om de kamers bevochtigd te houden, niet bloot te stellen aan passief roken, maar zoveel mogelijk zittend of half zittend om het beter te laten ademen; Aarzel niet om naar de eerste hulp te gaan als de toestand van de baby verslechtert, dat wil zeggen als de baby een lethargische toestand, cyanotische kleur, langdurige apneu vertoont, hoge koorts heeft of plotseling verkouden wordt. Heel vaak wordt de ziekte bij oudere kinderen en volwassenen als een gewone griep beschouwd en deze onderschatting van de pathologie kan leiden tot complicaties, vooral bij ouderen, hartpatiënten, chronische bronchitispatiënten, personen met een onderdrukt immuunsysteem samenscholing en de aanwezigheid van kinderen die al naar school gaan en kan de pasgeborene besmetten. RSV is een zeer resistent virus, zelfs tegen ontsmettingsmiddelen, het is tot zeven uur lang bestand tegen huid en voorwerpen. Daarom is het noodzakelijk om maximale hygiëne van de pasgeborene, zijn speelgoed en de omgeving waarin hij leeft in acht te nemen.
