SEX & THE BOOK / PASSIE, VERLEIDING EN TIJDLOZE EROTIEK: GENOT VOLGENS COLETTE

Colette's echte naam, geboren in Saint-Sauveur-en-Puisaye in 1873, was Sidonie-Gabrielle Colette. Onder de grootste schrijvers van de vorige eeuw leefde ze als een echte non-conformist, tartte alle soorten taboes en gaf ons enkele pagina's met de meest verfijnde erotische smaak in de Franse literatuur. Drie keer getrouwd - de eerste met de illustere uitgever, schrijver en journalist Willy - ze was ook journalist en theatercriticus, evenals scenarioschrijver, cosmeticahandelaar, oprichter van een schoonheidsinstituut, actrice en music-hall-danseres, en reikte zelfs tot naakt optreden op podia zoals die van de Moulin Rouge. Hij ging verschillende relaties aan met enkele van de meest illustere persoonlijkheden van de Parijse culturele scene, zowel mannen als vrouwen. Hoewel de kerk haar religieuze begrafenissen in 1954 weigerde, was ze de eerste vrouw in Frankrijk die een staatsbegrafenis ontving.

Ze ging naar hem toe om hem te kussen, met een golf van wrok en egoïsme en gedachten aan straf. «Wacht ... het is echt waar dat je een mooie mond hebt, deze keer zal ik het verlangen kwijtraken omdat het me verleidt en dan zal ik je verlaten, gaan zoals het moet gaan, het kan me geen moer schelen, Ik zal komen ...". Ze kuste hem zo vaak dat ze smolten uit de omhelzing, bedwelmd, verbluft, buiten adem, trillend alsof ze ruzie hadden gehad

Wie zijn de twee geliefden van het lied, of misschien - moeten we zeggen - de twee tegenstanders? Léa en Cheri. Een volwassen vrouw en een te jonge man. Zij zijn de hoofdrolspelers van een van Colette's beroemdste romans, Cheric, geserialiseerd in 1920 in het tijdschrift "La Vie Parisienne". Zeker een schandalig onderwerp voor die tijd, aangeraakt door een schrijver die even oud was als haar hoofdpersoon en die al snel een lange en nog schandaliger relatie zou hebben verstrengeld met de zestienjarige Bertrand de Jouvenel, de zoon van de eerste echtgenoot van haar tweede echtgenoot. bed. Wat wordt genoemd "literaire vooruitziendheid".

Léa de Lonval is een rijke en verfijnde negenenveertigjarige courtisane, gewend om te zwijgen over haar geboortedatum, maar altijd bereid om met een wellustige blik te bekennen dat ze nu de leeftijd is waarop "het is toegestaan om te genieten van een klein pleziertje". Zijn kleine genoegen, voorbestemd om een grote en tragische liefde te worden, beantwoordt aan de naam van Fred Peloux, bekend als Chéri, een verveelde 25-jarige telg van de Parijse high society, mooi en gemeen. De passie tussen de twee is overweldigend, geboren als een uitdaging, een strijd tegen de tijd en hun eigen lot. Léa kan de meedogenloze stroom van dagen niet stoppen, net zoals Chéri - die op het punt staat te trouwen met de 18-jarige Edmée - haar obsessie met die liefde die zowel sensueel als moederlijk is, niet opzij kan zetten, niet in staat om haar eigen leven te begrijpen. Als Léa en Chéri zo kussen, als ze van elkaar houden alsof ze "vechten", tegen wie vechten ze dan eigenlijk? Tegen wat?

Het portret van deze tijdloze passie dat Colette met zorg en ritme, lichtheid en pijn, nauwkeurigheid en intensiteit schildert, laat ons vol vragen over verleiding, relaties, eros. Is dat zelfs tijd, is slechts een kwestie van macht en is er niets in het registerverschil? Zouden we aan het einde van de race niet eerst hebben gedaan om ons ongeluk een naam te geven, de oorzaken van onze eeuwige ontevredenheid toe te geven, zonder alle onzekerheid in liefde te gieten? Het risico is dat hij eindigt als Léa, terwijl hij Chéri radeloos van het raam ziet weglopen, maar een zucht van verlichting op zijn gezicht ziet.

door Giuliana Altamura

Openingsfoto uit de film Chéri, © Miramax, die de passie tussen Léa en haar jonge minnaar vertelt.

Hier kun je de eerste afspraak lezen van de column, Sex & The Book / The Fire of Passion door Anaïs Nin

Zie ook