Fast fashion: wat is het en welke impact heeft het op het milieu en de werknemers?
Vergeleken met vroeger, vanaf de jaren 90, is het kopen van kleding steeds goedkoper geworden, dankzij ketens als H&M, Zara en Primark, die de nieuwste modekleding tegen zeer lage kosten aanbieden. Deze productiemethode heeft echter sterke gevolgen, zowel op ethisch als op milieuvlak. Er zijn namelijk andere manieren om je goed te kleden voor een lage prijs: je kunt het bijvoorbeeld kopen tijdens de uitverkoop. In deze video leggen we uit hoe je voordelig kunt kopen!
Zo ook fast fashion
De definitie van fast fashion verwijst naar een kledingsector die kleding en accessoires produceert tegen een zeer lage prijs, echter in het licht van een "even lage kwaliteit van de kledingstukken. De items zijn in de laatste mode en zijn ontworpen om een paar seizoenen mee te gaan, in een onophoudelijke omzet die consumenten ertoe aanzet meer en meer te kopen.De grote productieketens volgen de trends die stylisten voorstellen tijdens Fashion Weeks en in een zeer korte tijd, dankzij de optimalisatie van productieprocessen, zijn ze in staat om de nieuwste modekleding op de markt te brengen.
Het doel van deze ketens is om artikelen in de kortst mogelijke tijd te produceren om aan de behoeften van consumenten te voldoen en hen ertoe aan te zetten steeds meer te kopen; de fabrieken zijn gebaseerd op de zogenaamde "quick response-methode", wat een uiterst efficiënte productie is die, dankzij de extreem korte tijd, ervoor zorgt dat de gebruiker heel vaak naar de winkels gaat omdat hij weet dat hij daar altijd nieuwe artikelen zal vinden om aan zijn winkelwens te voldoen.
Fast fashion is een term die de laatste jaren synoniem is geworden met wegwerpmode, gebaseerd op de ongebreidelde consumptie van goedkope en slechte kwaliteit kleding: een seizoen gebruikt en dan weggegooid. De belangrijkste fast fashion ketens zijn Zara, H&M, Primark, Pull & Bear, Bershka, Forever21, Uniqlo, Mango, ... De laatste jaren is echter een nieuwe trend die tegengesteld is aan fast fashion steeds populairder aan het worden: slow fashion, dat is een duurzame manier waarbij de consument de juiste prijs betaalt voor een artikel dat hij meerdere seizoenen zal gebruiken. Vanuit het idee dat een artikel maar een paar maanden gebruikt zal worden op zoek naar een nieuwe duurzaamheid: dit is het principe van slow fashion.
De impact van fast fashion op het milieu
Fast fashion heeft ingrijpende gevolgen voor de duurzaamheid van het milieu, aangezien mode een van de meest vervuilende industrieën ter wereld is. Volgens de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties is de modesector bijvoorbeeld verantwoordelijk voor 20% van het wereldwijde waterafval en 10% van de CO2-uitstoot, en produceert het ook meer broeikasgassen dan alle vliegreizen en schepen ter wereld.
Bovendien zouden door de pesticiden die worden gebruikt voor de productie van textielvezels, de rivieren en het land in de buurt van de fabrieken zwaar vervuild zijn, aangezien de meeste giftige stoffen (zoals chemische kleurstoffen en bleekmiddelen) erin zouden worden geloosd. Bovendien behoort de fast fashion-industrie ook tot de topproducenten van afval: deze kunnen zich zowel ophopen in de vorm van onverkochte goederen (in 2018 had H&M overtollige goederen op voorraad voor bijna 4 en een half miljard dollar), als als kleding die wordt weggegooid weg door consumenten omdat ze niet langer "trendy" zijn.
Al deze nutteloze koopwaar wordt verbrand en helaas niet gerecycled. Volgens een onderzoek van de Sustainable Development Foundation en Fise-Unire van Confindustria belandt in ons land jaarlijks zo'n 240.000 ton textielproducten op stortplaatsen, voornamelijk kledingstukken die gebruikers in de prullenbak gooien.
Fast fashion en de uitbuiting van arbeiders
Naast de negatieve gevolgen voor het milieu heeft fast fashion ook zware gevolgen voor de landen van de zogenaamde Derde Wereld, waar kleding voor westerse landen wordt geproduceerd. Fabrieken maken vaak gebruik van onderbetaalde en uitgebuite arbeid (zelfs minderjarigen), waardoor onmenselijke ritmes en het niet naleven van veiligheidsvoorschriften Geconfronteerd met een mager loon, worden werknemers gedwongen om stressvolle diensten te draaien in onveilige omgevingen.
De landen waar de reuzen van de snelle mode hun fabrieken openen, zijn die waar er minder controle is en minder respect voor de rechten van arbeiders (voornamelijk vrouwen): Bangladesh, Cambodja, Maleisië, Vietnam, Pakistan, ... Onlangs trok deze uitbuiting aandacht van de media toen een fabriek in Bangladesh, het Rana Plaza, in 2013 in brand vloog. Meer dan 1000 mensen stierven en 2500 raakten gewond door het niet naleven van veiligheidsvoorschriften.
Welke alternatieven voor fast fashion?
Iedereen die de documentaire "The true cost" heeft gezien, heeft het idee gehad dat er iets mis is, zowel voor de planeet als voor onze samenleving, in deze manier van produceren die zo tot overmaat is gedreven. De individuele verantwoordelijkheid om niet te veel kleding te consumeren, zou onze keuzes moeten leiden, om niet deel te nemen aan de ondergang van het milieu.
De textielindustrie die in een razend tempo produceert, kan nooit een duurzame keuze zijn. Er zijn echter alternatieven, koop gewoon merken die de productieketen respecteren en vermijd het opleggen van onmenselijke arbeidsomstandigheden aan hun werknemers. Een andere optie die volledig in lijn is met het milieu is bijvoorbeeld vintage. In dit geval is het product al gemaakt, dus er is geen resourceverbruik.De nieuwe onafhankelijke merken zijn dan ook over het algemeen zeer alert op de ethiek van hun producten: ook voor ons consumenten een extra garantie. Bedrijven zijn de laatste tijd heel voorzichtig geworden met het aanbieden van kleding die op een ethische manier is gemaakt, een teken dat er een nieuw bewustzijn ontstaat uit de waanzinnige zoektocht naar steeds snellere producties.
