Verslaving

Volgens Sigmund Freud zou verslaving nauw verband houden met het najagen van plezier en het idee van de dood.Een symbolische manier om te sterven en je levend te voelen.Andere psychoanalytici spreken van een diep intern gemis dat alleen kon worden opgevuld door het object te verkrijgen van verlangen ... Het gevoel van leegte en de behoefte om dit "ding" te hebben wanneer het niet wordt verkregen, zou daarom deel uitmaken van het nastreven van plezier. Blijkbaar zouden "verslaafde" mensen in de kindertijd weinig genegenheid hebben ontvangen of, omgekeerd, ze zouden te veel hebben gekregen. Het kan ook voorkomen dat verslaving wordt veroorzaakt door karaktereigenschappen zoals gevoeligheid, neiging tot depressie, gebrek aan eigenwaarde en angst om afgewezen te worden. Volgens neurobiologen hebben mensen met echte verslavingen een genetische kwetsbaarheid die verband houdt met chemisch welzijn. Sommige verslaafden scheiden juist minder endorfines (plezierhormonen) af en hebben daardoor een grotere behoefte om lacunes op te vullen. De complexiteit van verslaving ligt in het feit dat men zich ervan bewust blijft dat het verkregen genot ons slechts tijdelijk geruststelt en dat het ons uiteindelijk meer kwaad dan goed doet.

Hoe kom je van een verslaving af?

De behandeling moet de ontwikkeling doormaken van een minder angstige relatie met het verlangen, om het leven rustiger op te pakken en een zekere autonomie te verwerven. En dit is nu juist het moeilijkste. Zodra we ons bewust zijn geworden van onze verslaving en ermee opgehouden zijn het te ontkennen, moeten we het probleem aanpakken. Het ideaal is om hulp te vragen aan een familielid of een therapeut, als de verslaving te sterk is.Dan komt het tijd voor veranderingen: je moet leren vrijuit te spreken, je emoties te uiten, vooral als ze negatief zijn en wanneer de het gebrek is te sterk. Om de oorsprong van deze verslaving te verklaren, kan het soms zelfs nodig zijn om dromen te interpreteren. Om een ​​nieuwe betekenis aan iemands leven en verlangens te geven, adviseren bepaalde specialisten zelfs om iemands omgeving en manier van denken te veranderen. hobby, meer uitgaan… in een notendop, andere, minder destructieve genoegens vinden In het begin is het altijd moeilijk, door het proces van "wennen" en de zogenaamde secundaire verliezen.

En bij een terugval?

Geen paniek! Ze zijn frequent en herstelbaar. Elke mislukking is echter een fase die ons in staat stelt om geleidelijk van verslaving af te komen, waarbij we ons realiseren in hoeverre het ons leven kan vergiftigen en sociale relaties kan schaden.

Hoe een verslaafde helpen?

Om haar te helpen, moet je haar in eerste instantie proberen te troosten en haar niet aanvallen of verwijten. Luister naar haar, accepteer haar stemmingswisselingen, maar blijf vastberaden en laat hem zien dat je haar vertrouwt. Als het bijvoorbeeld over tabak, cyberverslaving, eten of andere zaken gaat, moet u niet aarzelen om, voor zover mogelijk, de toegang tot het object van verlangen te verbieden, vooral in uw aanwezigheid. Door deze limiet te respecteren, zal de schadelijke praktijk verminderen en na verloop van tijd verdwijnen. Als het gaat om een ​​verslaving die het leven van een paar in gevaar brengt, moeten we niet aarzelen om te zeggen dat we die situatie niet langer kunnen verdragen, dat we veel lijden en als er een noodzaak is, moeten we niet aarzelen om te vertrekken. Aan de andere kant kan het verlies van een geliefde een reddende schok zijn. En tot slot kan psychologische hulp nuttig zijn voor de afhankelijke persoon, maar ook voor de partner die deze situatie slecht leeft ...