Vruchtwater: wat is deze vloeistof die de foetus omhult en waar is het voor?
Vruchtwater is een speciale vloeistof die de baby beschermt en die toeneemt met zijn groei: het geeft je het gevoel dat je baby veilig in je buik ligt, beschermd en gedempt van de buitenwereld. De analyse van het vruchtwater kan je fundamentele details over zwangerschap onthullen.Als je in verwachting bent, ontdek dan hoe de baby maand na maand in je buik groeit, bekijk deze echt opwindende video en proef het plezier van het knuffelen!
De functies van het vruchtwater: veel en belangrijk
Het vruchtwater beschermt de foetus tegen externe en interne agentia (schokken, geluiden, temperatuurveranderingen, infecties, druk op de anatomische structuren); het stelt hem in staat om zijn longen, zijn maag, zijn darmen, zijn spieren en botten te ontwikkelen, zonder verplettering en vervorming, het werkt als een thermische isolator en draagt gedeeltelijk bij aan de voeding ervan. Bovendien beschermt het met de enzymen die het bevat de foetus tegen mogelijke infecties en heeft het daarom ook een "belangrijke antibacteriële functie". De moleculen van het voedsel dat de moeder binnenkrijgt, komen in het vruchtwater terecht en zullen haar voedselsmaak na de geboorte beïnvloeden. vloeistof, de baby is genomen." beweegt in totale vrijheid; pas de laatste weken staat het ondersteboven. Het is een bijzonder en volmaakt element, waarin het kind leeft om zich voor te bereiden om ter wereld te komen. En de moeder waarschuwt dat haar kleintje veilig en beschermd is in deze comfortabele omgeving die door de natuur voor hem is gecreëerd. Vruchtwater voorkomt dat de baby in de navelstreng knijpt en beschermt tegelijkertijd ook de inwendige organen van de moeder tegen bewegingen van de foetus. Deze belangrijke vloeistof vormt zich van 4 tot 9 maanden zwangerschap vooral de foetale nier met een productie van steriele urine, maar ook de placenta, de foetale huid, de luchtwegen en de urinewegen zijn bij deze operatie betrokken. ido tijdens de zwangerschap moet altijd in de juiste hoeveelheid zijn om alles goed te laten verlopen voor de foetus. Het kind neemt voortdurend vloeistof op, die vervolgens door zijn darmen wordt opgenomen en zo de hoeveelheid urine die hij produceert in evenwicht houdt, waarbij hij zelf de balans van het vruchtwater regelt.
Zie ook
De vruchtwaterholte waarin de foetus en deze vloeistof worden ontvangen, ontwikkelt zich in de eerste weken van de zwangerschap. Deze holte, begrensd door het amnion of het amnionmembraan, breidt zich geleidelijk uit totdat het in contact komt met het chorion, het buitenste membraan dat het embryo omringt en beschermt. Vóór de derde of vierde maand van de zwangerschap wordt vruchtwater voornamelijk verkregen uit de doorgang van de vloeistoffen in het bloed van de placenta (transudatie) naar de vruchtzak. Later komt het voornamelijk van de foetus, zijn urine en zijn afscheidingen van het ademhalingssysteem. Het vruchtwater neemt altijd toe tot de achtste maand en blijft dan min of meer hetzelfde tot het einde van de zwangerschap, wanneer er een duidelijke afname is met een toename van het volume van de foetus. Tijdens de laatste drie maanden van de zwangerschap neemt de verhouding tussen de twee volumes af ten gunste van de foetale. Vruchtwater bevat belangrijke stamcellen, die kunnen worden opgeslagen in zogenaamde stamcelbanken in de hoop dat de wetenschap ze kan gebruiken om de juiste remedie te vinden voor ernstige, maar ongeneeslijke ziekten.
De "vruchtwaterpunctie: een" invasief onderzoek van het vruchtwater
Vruchtwaterpunctie is een invasieve techniek voor cytogenetisch onderzoek, biochemisch onderzoek voor de diagnose van gevallen van aangeboren stofwisselingsstoornissen, dosering van alfa-fetoproteïne, DNA-analyse voor de diagnose van monogene erfelijke ziekten die de gezondheid van de foetus geruststellen, om alle mogelijke chromosomale afwijkingen van de foetus, zoals het syndroom van Down, genetische ziekten, zoals cystische fibrose of infectieziekten. Het wordt beoefend door wat vruchtwater op te zuigen dat moet worden geanalyseerd met een naald die in de buik van de moeder wordt gestoken. De beoordeling van de hoeveelheid vruchtwater gebeurt door middel van echografie. Aan het einde van de zwangerschap varieert het van 8 tot 20 cm. Een overmatige hoeveelheid vocht, de zogenaamde polyamnion, kan leiden tot een vermoeden van een foetaal probleem (gerelateerd aan het spijsverteringsstelsel dat het moeilijk maakt om vocht op te nemen om de nier in evenwicht te brengen) of een pathologie van de moeder, bijvoorbeeld zwangerschapsdiabetes, die het metabolisme van de baby verandert, waardoor hij een overdreven urineproductie, een tweeling- of meerlingzwangerschap, moeite met slikken en absorptie door de foetus veroorzaakt, mogelijk als gevolg van darmobstructie. Als de vloeistof minder is dan normaal, kan oligoamnion wijzen op lijden aan het spijsverteringsstelsel, placenta-disfuncties, foetale afwijkingen die de urineproductie verhinderen, breuk van het vruchtwater of zwangerschap na de normale 40 weken. Vruchtwaterpunctie heeft een kans van 0,5% op spontane abortus.
Zie ook: Zwangerschap op latere leeftijd: alle sterren die moeders werden boven de 40
Wanneer moet deze test worden gedaan?
Vruchtwaterpunctie, d.w.z. het verwijderen van vruchtwater of het analyseren ervan, wordt meestal uitgevoerd tussen de 16e en 18e week van de zwangerschap.In deze periode kunnen in feite ook cellen van epitheelweefsels van de lagere banen worden gevonden in de vruchtwater, urinewegen en luchtpijp, die aanwijzingen kunnen geven over chromosomale afwijkingen; de dosering van alfafetoproteïne maakt het in plaats daarvan mogelijk bepaalde misvormingen uit te sluiten, zoals anencefalie, spina bifida of meningocele. Het wordt aanbevolen als u bang bent dat de foetus een infectie heeft of pathologieën die nog niet gediagnosticeerd, vanwege de leeftijd van de moeder, indien ouder dan 35 jaar, door een eerdere zwangerschap met chromosomale of genetische ziekte of voor misvormingen die zijn waargenomen tijdens echografie. Om het niveau van longrijpheid te beoordelen, kan na de tweeëndertigste week worden uitgevoerd. De test vereist geen speciale voorbereiding, maar het kan nodig zijn om het te doen met een lege of volle blaas, afhankelijk van de draagtijd. De vloeistof is waterig wit tot opaalgeel van kleur en bevat hormonen, antilichamen en eiwitten. Het wordt continu vernieuwd: de foetus neemt het op en elimineert het in de urine.
Alvorens een "vruchtwaterpunctie" uit te voeren, is het goed om de voor- en nadelen van deze diagnostische techniek grondig te evalueren in een interview met de specialist. Het wordt vandaag nog steeds routinematig beoefend, maar de wetenschappelijke vooruitgang op medisch gebied vermindert de noodzaak. In feite nu. om het DNA van circulerende foetale cellen te analyseren, is het alleen nodig om vóór de tiende week van de zwangerschap bloed bij de moeder af te nemen, een test waarmee chromosomale afwijkingen zoals het syndroom van Down (trisomie 21), Patau (trisomie 13) en Edwards (trisomie 18) Het transabdominale onderzoek onder echografische controle is geïndiceerd voor de studie van de chromosomen van de foetus. In het menselijk lichaam zijn er 23 paren homologe chromosomen die in gelijke aantallen afkomstig zijn van de vader en de moeder. Er kunnen echter chromosomen zijn met afwijkingen in aantal of structuur. De bekendste is het syndroom van Down of Mongolisme. Naast de eerder genoemde ordenen we de Monosomie X (S. of Turner) opnieuw.Voor de "vruchtwaterpunctie" wordt een echo gemaakt om andere factoren te bevestigen, zoals het aantal foetussen, de zwangerschapsduur, de hoeveelheid vruchtwater , positie van de placenta. De vruchtwaterpunctie wordt echter uitgevoerd onder ultrageluidcontrole om schade aan de foetus te voorkomen, in ieder geval zeer zeldzaam.Daarna wordt 15 cc vruchtwater afgezogen, dat in het laboratorium zal worden geanalyseerd. Als het gaat om tweeling- of meerlingzwangerschappen, kan de operator, als hij ervaren en bekwaam is met een enkele punctie in de baarmoeder, beide monsters nemen, ook al zijn er twee verschillende vruchtzakjes.
Het water is gebroken!
Wanneer de vrouw op het punt staat te bevallen, breekt de vruchtzak (in gewone taal zeggen ze "het water is gebroken"). Deze pauze stimuleert de prostaglandinen, die contracties en dus verwijding initiëren. Een breuk van de vruchtzak kan optreden voordat de bevalling begint of tijdens de bevalling. Vanaf het breken van het water kun je 12 tot 24 uur wachten, in de hoop op een natuurlijke start van de bevalling. Anders wordt de bevalling geïnduceerd door de veilige en vaak gebruikte IV-infusie van oxytocine. Het vruchtwater bereikt zijn maximale volume, ongeveer 800 ml rond de 34e week van de zwangerschap. Op dit punt kan de breuk van het amnion of een deel ervan optreden en begint de vrouw een warme, geurloze en kleurloze vloeistof te verliezen. Een duidelijk signaal dat de bevalling aanstaande is. Soms, vooral bij bacteriële infecties, kunnen de vliezen scheuren vóór de 38e week van de zwangerschap; in deze gevallen spreken we van voortijdig breken van de vliezen. Ongeacht de periode waarin het optreedt, is het na de afbraak van het water erg belangrijk dat de vrouw naar het ziekenhuis gaat om het risico op infecties te voorkomen.
Nonius
Tijdens de zwangerschap produceert de foetus veel talg, dat zijn huid gaat beschermen. Ja, een vetlaag door langdurig contact met vruchtwater, deze laag wordt vernix genoemd, glad, maar niet vettig, die, net als een speciale crème, de huid van pasgeborenen beschermt, zelfs als ze zich in de baarmoeder bevinden; het wordt geproduceerd door de talgklieren en bestaat uit water en eiwitten. vetten en vitamines. Naast zijn beschermende functie heeft het ook een hydraterende werking, beschermt het de baby tegen virussen, bacteriën en schimmels, voorziet het hem van vitamine E. Bovendien heeft de baby na de bevalling, dankzij deze talgpatina, minder last van aanvallen van buitenaf. omgeving. In feite, terwijl voordat het pasgeboren kind grondig werd gewassen met het bad ook om deze goedkope vernis te verwijderen, geparfumeerd en gepoederd om het aan de nieuwe moeder te laten zien, tegenwoordig in een tijdperk waarin mensen zoveel geloven in huid op huid en de pasgeborene baby rust op de buik van de moeder, zelfs voordat de navelstreng wordt doorgesneden, dit beschermende patina wordt niet onmiddellijk na de bevalling verwijderd, maar de verwachting is dat het na dagen van bevalling zichzelf weer autonoom zal opnemen.
.
