Pre-eclampsie of gestosis: symptomen, therapie en risico tijdens de zwangerschap
Pre-eclampsie is een complicatie van zwangerschap, ook bekend als "gestosis" en die een risico kan vormen voor zowel vrouwen als de baby. Pre-eclampsie manifesteert zich met symptomen zoals arteriële hypertensie (dwz hoge bloeddruk), de aanwezigheid van eiwit in de urine gedetecteerd tijdens routinetests en, in sommige gevallen, met aandoeningen variërend van hoofdpijn tot braken, van zichtproblemen tot tremoren, van buikpijn tot gewichtstoename (zelfs meer dan 5 kg binnen een week).
Ongeveer 5% van de vrouwen tijdens de zwangerschap lijdt aan pre-eclampsie in Europa, en de meest relevante risicofactoren zijn - volgens wat wordt gerapporteerd door het "Istituto Superiore della Sanità" - de hoge leeftijd van de moeder, haar zwaarlijvigheid of de aanwezigheid van chronische ziekten zoals als suikerziekte.
De oorzaken van pre-eclampsie zijn nog niet volledig geïdentificeerd, waardoor het voor artsen erg moeilijk is om deze complicatie te diagnosticeren.Artsen worden opgeroepen om bijzondere aandacht te besteden aan vrouwen die de bovengenoemde risicofactoren hebben, in een poging een mogelijke pre-eclampsie snel te identificeren. Het risico, als de diagnose niet vroeg wordt gesteld, is namelijk groot voor zowel de moeder als het kind: het is een ziekte die niet mag worden onderschat vanwege een bloeddrukprobleem. Zwangere vrouwen hebben zelf het recht geïnformeerd te worden over deze ziekte en de daaraan verbonden risico's.
Laten we dan samen nader bekijken wat de symptomen zijn waarmee gestosis zich presenteert, de oorzaken, hoe de diagnose te stellen, de juiste therapie te identificeren en hoe deze ziekte te voorkomen. In de tussentijd is hier een video over de dingen die je niet moet doen tijdens de zwangerschap:
Symptomen van pre-eclampsie
De symptomen van pre-eclampsie treden meestal in een eerste fase op in een mildere vorm, en daarom moeten ze niet worden onderschat, maar onmiddellijk aan de gynaecoloog worden gemeld, zodat hij zonder tijdverlies kan doorgaan met de noodzakelijke onderzoeken.
De meest voorkomende symptomen van gestosis zijn hoofdpijn, wazig zien, misselijkheid en braken, pijn onder de ribben en/of in de lever, tremor in de handen, overmatige gewichtstoename (zoals verwacht is het mogelijk om nog meer van 5 kg binnen te een week).
Deze symptomen verschijnen meestal nooit vóór de 20e week van de zwangerschap. Ze verschijnen meestal tegen het einde van de zwangerschap of in ieder geval na de 24e week. In zeldzamere gevallen kan pre-eclampsie echter ook optreden in de eerste zes weken na de bevalling.
Als u een van de beschreven symptomen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met de arts die u volgt: ook al verdwijnt de gestosis in de meeste gevallen na de geboorte, er bestaat altijd het risico op ernstige complicaties voor de moeder en de baby tijdens de bevalling zelf.
Wat zijn de oorzaken en risicofactoren van pre-eclampsie?
Zoals we al zeiden, zijn de oorzaken van pre-eclampsie nog niet geïdentificeerd door de wetenschappelijke gemeenschap, die echter aan de basis van de ziekte een "verandering in de ontwikkeling van de placenta en zijn bloedvaten erkent. Deze verandering kan de uitwisseling ernstig in gevaar brengen van voeding tussen het "moederlijke organisme en de foetus, waardoor de groei en ontwikkeling ervan wordt vertraagd.
Zelfs als we de oorzaken van gestosis niet goed kennen, kunnen we in ieder geval wijzen op enkele van de risicofactoren die in de meeste gevallen bepalend waren voor het ontstaan van de ziekte: de aanwezigheid van pre-eclampsie tijdens een eerdere zwangerschap of het hebben van familieleden en familieleden die er eerder last van hebben gehad; lijden aan hoge bloeddruk (hypertensie), nierziekte, diabetes, antifosfolipide-antilichaamsyndroom; ouder zijn dan 40 jaar; een tweelingzwangerschap; lijden aan obesitas of in ieder geval aanzienlijk overgewicht.
Hoe pre-eclampsie diagnosticeren?
De tekenen waarmee een arts pre-eclampsie tijdens de zwangerschap kan vaststellen, zijn de aanwezigheid van eiwit in de urine en arteriële hypertensie, ook wel zwangerschapshypertensie genoemd. Gestosis kan echter ook worden vastgesteld als een vermindering van het aantal bloedplaatjes wordt vastgesteld. , schade aan de leverfunctie, nierfalen of het begin van neurologische symptomen.
Uw arts zal dan, als hij pre-eclampsie vermoedt, doorgaan met de controle van uw bloeddruk en het voorschrijven van bloed- en urinetests: deze eenvoudige tests zullen voldoende zijn om de aanwezigheid van de ziekte aan te tonen. De druk daarentegen wordt gedetecteerd bij elk vervolgbezoek aan zwangere vrouwen, en vooral bij degenen die de risicofactoren hebben die we hebben genoemd.
Wat is de juiste therapie bij pre-eclampsie?
Als het enige symptoom dat door de arts wordt gedetecteerd zwangerschapshypertensie is, is het goed om de zwangere vrouw te controleren en haar regelmatig te bezoeken, maar er zijn geen verdere tests nodig en ze kan veilig naar huis. Als daarentegen de diagnose pre-eclampsie wordt vastgesteld, is het goed om verdere tests te doen, zoals bloeddrukmeting, de gezondheid van het kind, testen op de functionaliteit van de lever en de nieren, enzovoort op basis van het klinische beeld.
Het National Institute of Health zorgt ervoor dat de enige echte remedie voor pre-eclampsie de bevalling is, omdat het de vrouw beschermt tegen het begin van eventuele complicaties. Als de pre-eclampsie ernstig is, is onmiddellijke bevalling nog steeds de beste oplossing en wordt deze uitgevoerd nadat de toestand van de zwangere vrouw is gestabiliseerd met een medicamenteuze behandeling. U krijgt medicijnen tegen corticosteroïden die de baby bij de geboorte kunnen helpen longen te ontwikkelen.
Gestosis kan vrouwen zelfs na de bevalling treffen, en het is daarom goed om ze onder controle te houden, zelfs nadat de baby is geboren, door hen antihypertensiva toe te dienen. Hoge bloeddruk verdwijnt echter binnen de eerste zes weken na de bevalling.
Hoe pre-eclampsie voorkomen?
Omdat de oorzaken van pre-eclampsie niet volledig bekend zijn, is het onmogelijk om het volledig en echt effectief te voorkomen, zo niet door de risicofactoren te verminderen. Let dus goed op je voeding door de zoutinname te verminderen, calorieën te beperken en vitamines in de juiste dagelijkse hoeveelheid in te nemen.
Zijn pre-eclampsie en eclampsie hetzelfde?
Eclampsie is niet synoniem met pre-eclampsie, maar het is een van de ergste vormen: eclampsie is in feite een van de complicaties van gestosis waar zwangere vrouwen het meest bang voor zijn.Het manifesteert zich met convulsies die vaak gepaard gaan met mentale verwarring, slechtziendheid en toestanden van coma. in sommige gevallen kan het zelfs dodelijk zijn.
Eclampsie is een multisystemisch syndroom waarbij, samen met arteriële hypertensie en de aanwezigheid van eiwitten in de urine, ook oedeem aanwezig is, vooral in de onderste ledematen, extremiteiten, gezicht en romp. , de oorzaak is niet bekend, maar risicofactoren zijn aanwezig: genetische aanleg, de aanwezigheid van ziekten of disfuncties in de bloedsomloop, slechte voeding.
Een van de redenen waarom vrouwen die lijden aan pre-eclampsie constant moeten worden gecontroleerd, is precies de wens om te voorkomen dat gestosis verergert tot het punt dat ze de vreselijke eclampsie wordt. Volgens de statistieken vertoont 90% van de vrouwen met eclampsie de eerste symptomen tijdens de 28e zwangerschapsweek en krijgt 80% van deze vrouwen stuiptrekkingen tijdens de bevalling of na de bevalling.Gelukkig is eclampsie vrij zeldzaam: volgens schattingen komt het voor bij één zwangerschap voor elke tweeduizend / drieduizend zwangerschappen.
Voor meer wetenschappelijke informatie over pre-eclampsie kunt u de website van het Istituto Superiore di Sanità raadplegen.
