Baarmoederverzakking: wat het is, symptomen en behandeling
Baarmoederverzakking is een aandoening waarbij structuren zoals de baarmoeder, het rectum, de blaas, de urethra en de darmen uit hun normale positie kunnen beginnen te bewegen.De bekkenbodem is een reeks spieren die de onderbuik sluiten. , ter ondersteuning van de genoemde organen hierboven. Zijn functie is cruciaal, maar wanneer het verzwakt, kan het geen ondersteuning krijgen en treedt verzakking op. Hier is een video om de bekkenspieren te trainen.
Soorten baarmoederverzakking
Er zijn verschillende soorten vrouwelijke genitale prolaps. Binnen de categorie van genitale verzakking c is baarmoederverzakking, maar zoals u zult zien, zijn er andere typen die moeten worden onderscheiden. Daar zijn ze:
- Cystocele: wanneer de blaas of een deel ervan naar beneden gaat.
- Rectocele: wanneer er een afdaling van het rectum naar de achterkant van de vagina is.
- Baarmoederverzakking: afdaling van de baarmoeder.
- Verzakking van het vaginaal gewelf: vaginale afdaling kan optreden bij vrouwen bij wie de baarmoeder is verwijderd.
- Enterocele: treedt op wanneer de dunne darm tegen de bovenwand van de vagina drukt en deze verplaatst.
Daarnaast zijn er ook verschillende gradaties van verzakking:
- Mate van verzakking 1: het is het mildst, wanneer het orgaan een kleine variatie in de vagina ondergaat maar niet valt.
- Mate van verzakking 2: wanneer het orgaan slechts een klein beetje uitsteekt bij de ingang van de vagina. In dit geval is het probleem matig.
- Verzakking graad 3: In dit geval is het ernstiger, doordat het orgaan uit de vagina steekt, is het te zien en te voelen.
- Verzakking Graad 4: Het orgel is volledig misplaatst.
Zie ook
Wat zijn de symptomen van baarmoederverzakking?
Symptomen van baarmoederverzakking hangen grotendeels af van de conditie van de bekkenbodem. Het is heel gebruikelijk dat veel vrouwen zich niet realiseren dat ze aan deze aandoening lijden. Het raadplegen van een specialist zodra het eerste symptoom optreedt, is echter erg belangrijk om verdere schade te voorkomen. In het algemeen geldt dat hoe verder de verzakking gevorderd is, hoe ernstiger de symptomen.
Hier zijn enkele tekenen die erop kunnen wijzen dat u aan deze aandoening lijdt: een zwaar gevoel in de buik, "iets dat naar beneden gaat", slepen of vallen; een knobbel die uit de vagina steekt; verminderd gevoel of pijn tijdens seks; terugkerende urineweginfecties; constipatie, vaginale bloedingen, rugpijn of stressincontinentie.
Wat veroorzaakt echt baarmoederverzakking?
Een van de meest voorkomende factoren die deze aandoening kunnen veroorzaken, is vaginale bevalling. Terwijl het langs de vagina beweegt, kan de baby de weefsels die de organen en spieren van de bekkenbodem ondersteunen, uitrekken en scheuren. Het risico op verzakking neemt toe naarmate het aantal vaginale bevallingen dat een vrouw in haar leven heeft gehad toeneemt.
De menopauze is ook een risicofactor. Het gebrek aan oestrogeenproductie door de eierstokken kan veranderingen in de bekkenbodem veroorzaken en de verzwakking van de structuren die de organen ondersteunen.
Een andere factor die baarmoederverzakking kan veroorzaken, is hysterectomie, of de gehele of gedeeltelijke verwijdering van de baarmoeder. Zonder de baarmoeder kan het bovenste deel van de vagina geleidelijk in de vaginale opening vallen.
Er zijn ook andere risicofactoren voor het ontstaan van baarmoederverzakking, zoals diabetes, chronische constipatie of overgewicht. Dit laatste is een risicofactor omdat het gepaard gaat met uitzetting van de buikwandspieren, met andere woorden, het gebrek aan spanning in de buikspieren kan genitale prolaps bevorderen.
© iStock
De effectieve remedie voor de behandeling van baarmoederverzakking
De meeste baarmoederverzakkingen verergeren geleidelijk na verloop van tijd en kunnen alleen volledig worden gecorrigeerd met een operatie. Het type behandeling hangt echter grotendeels af van de factoren die de verzakking hebben veroorzaakt, de ernst ervan, de leeftijd van de vrouw en de algemene gezondheid.
Verzakkingen kunnen met een operatie worden behandeld, omdat de oplossing effectief en langdurig is. Dit is de meest aanbevolen optie als de diagnose ernstiger is, maar er zijn enkele behandelingen voor vrouwen die geen operatie willen ondergaan, omdat ze weinig symptomen hebben gehad of omdat ze in de toekomst geen prolaps willen krijgen.
Hier zijn enkele voorbeelden: Het aanpassen van dagelijkse fysieke activiteit, het vermijden van onnodige inspanning of het proberen om geen zware voorwerpen op te tillen, kan een vrouw helpen deze aandoening te voorkomen. Het volgen van een Kegel-oefenroutine kan ook helpen deze aandoening te voorkomen, milde gevallen en matige verzakking te behandelen, of te beperken de meest ernstige gevallen.
Waar bestaan ze uit? Het houdt in dat de bekkenbodemspieren een paar seconden omhoog en naar binnen worden getrokken om de spieren van het bekken en de vaginawand te versterken en te versterken. Om dit te doen, zijn er hulpmethoden die van grote hulp zijn om op korte termijn de meeste voordelen te behalen. Met deze kleine oefeningen zorg je ervoor dat je de juiste techniek toepast door een prikkel te krijgen die je helpt voelen hoe je de spiercontractie moet uitvoeren.
