Relatietherapie: wat zijn de meest voorkomende symptomen om te begrijpen of je ermee moet beginnen?
Een van de dingen waar je het meest bang voor bent als je een partner hebt, is dat je relatie op de klippen loopt. Men is nooit echt voorbereid op de crisis en het einde van een liefde, omdat het niet mogelijk is om te voorspellen wanneer alle zwakheden die het alleenstaande paar onderscheidt, zullen ontstaan. In onderstaande video vind je eerste hulp bij het omgaan met een liefdescrisis, dankzij de geruststellende woorden van een seksuologieconsulent.
Geboorte en evolutie van een koppel
Als het op liefde aankomt, is alles vloeiend, dynamisch; en koppelrelaties zijn dat ook. We hebben onvermijdelijk de neiging om te veranderen en de gevoelens die we voelen voor de ander evolueren door persoonlijke ervaringen en tijd.
Vanaf het moment dat we iemand ontmoeten die onze interesse wekt, overheerst de 'fysieke aantrekkingskracht', die zelfs de meest gecontroleerde individuen 'vervaagt'. Als het gevoel wederzijds is, resulteren deze gevoelens in verliefd worden en beginnen zich open te stellen voor de persoon liefgehad en elkaar door en door kennen. Op dit punt kunnen we praten over een relatie en als de relatie in de loop van de maanden en de jaren voortduurt, wordt het een stabiele relatie. In deze fase van consolidatie begint een eerste objectieve evaluatie van de partner: de overweldigende emoties van de eerste dagen zijn vervaagd en we konden die gebreken van de ander gaan zien die we eerder niet hadden opgemerkt. en die de eerste twijfels veroorzaken over het succes van de relatie en over de mogelijkheid om deze voort te zetten.
De moeilijkheden van het paar maken deel uit van de evolutie van de relatie zelf; maar wanneer zijn deze rimpelingen naar de ander zo kritisch dat psychotherapeutische interventie nodig is?
Zie ook
Huisvesting voor een psychotherapeutisch pad
Als u zich in een stabiele en duurzame situatie bevindt, zal het u meerdere keren zijn overkomen om veranderingen op te merken bij uw partner en in de manier waarop u met hem/haar omgaat.
Deze mutaties zijn volkomen normaal, maar ze gaan niet altijd in dezelfde richting en zijn vaak de voorkamer van een paarcrisis.
Het is precies in deze fasen van diepgaande verandering dat de hulp van een psychotherapeut wordt gebruikt om het paar te redden, die een therapiepad zal voorstellen dat beide helpt om de relatie sterk te houden.
Geconfronteerd worden met een relatietherapie is geen eenvoudige stap en het is belangrijk om te begrijpen dat als je besluit ermee te beginnen, het goed is dat je er als koppel mee omgaat, omdat de patiënt van een therapie van dit type niet de enige is.
We moeten daarom samenwerken om "harmonie en liefde" te herontdekken (misschien voor een tijdje opzij gezet) en het is noodzakelijk om persoonlijke moeilijkheden opzij te zetten. In een pad van psychotherapie in liefde is de hoofdpersoon het "wij" en niet de " " L".Alleen met deze aannames is het mogelijk om een relatietherapie te laten werken.
Het is natuurlijk niet nodig om alleen een therapeut te raadplegen als je een ernstig conflict hebt met je partner, maar je kunt wel om advies vragen om bepaalde aspecten van de relatie te verbeteren, zoals communicatie. Door voor deze keuze te kiezen, versterk je het koppel en leer je beter omgaan met conflicten die in de toekomst zullen ontstaan.
Hoe relatietherapie plaatsvindt
De laatste jaren vertrouwen steeds meer stellen op het advies van een psychotherapeut om problemen in een liefdesaffaire op te lossen.Zoals hierboven vermeld, is het geen gemakkelijke weg om onder ogen te zien, maar het is de beste manier als je besluit om nog een kans te geven om de relatie.
Relatietherapie is een zeer effectief middel: het werkt vooral wanneer de partners gemotiveerd zijn om hun welzijn terug te winnen en het heeft meer voordelen als je ermee begint wanneer de relaties niet al te zeer in het gedrang komen. Het slagingspercentage ligt rond de 70%.
Wat maakt deze therapie zo belangrijk?
Tijdens psychotherapiesessies hebben partners de mogelijkheid om contact te maken met hun vaak verwaarloosde emoties en affectieve behoeften. Dankzij de hulp van een professional kunnen patiënten die knopen die de relatie hadden doen haperen, openen en ongedaan maken. Alles wordt gefaciliteerd door de context: je bevindt je in een gereserveerde en beschermde omgeving.
Hoe lang kan de therapie duren? Tijdens het psychotherapeutische proces realiseren de partners zich dat alle frustraties eigenlijk onvervulde behoeften zijn en leren ze om op een optimale manier met elkaar te communiceren, met respect voor en rekening houdend met de behoeften van beide.Om dit punt van bewustzijn te bereiken, is het noodzakelijk om enkele tijd, daarom heeft een relatietherapie een zeer variabele duur en hangt af van de bereidheid van de partners om de relatie te herstellen en van de moeilijkheden die moeten worden gladgestreken.
De sessies vinden wekelijks of om de 14 dagen plaats en duren normaal gesproken elk een uur; ze kunnen plaatsvinden met slechts één persoon of in aanwezigheid van de ander; de figuur van de psychotherapeut is in beide gevallen aanwezig.
Zijn taak zal zijn om een eerste beoordeling van de zaak te geven en indien hij dit nodig acht, de therapie te starten, de kosten, methoden en tijden toe te lichten.
Wat zijn de problemen van een koppel?
Nu je hebt gezien wat de verdiensten van relatietherapie zijn en hoe het plaatsvindt, laten we naar het zere punt gaan. Laten we samen uitzoeken wat de meest voorkomende symptomen zijn die een koppel identificeren dat op het punt staat te breken, en wat zou kunnen leiden tot gewrichtstherapie.
We maken gebruik van de leer van John Gottman, een beroemde Amerikaanse psycholoog die een autoriteit is op dit gebied.Volgens hem zijn er 4 gedragingen die, als ze vaak worden uitgedrukt in de loop van een liefdesverhaal, het einde ervan zouden kunnen bekrachtigen. Gottman noemt ze de "Vier Ruiters van de Apocalyps".
Maak je geen zorgen als je merkt dat dit gedrag soms voorkomt in jullie relatie als koppel: hun sporadische uiterlijk is absoluut normaal, het is zelfs een goed teken. Het betekent dat de partners zelf nog de middelen hebben om met kritieke problemen om te gaan en dat een groeitraject met een therapeut dus niet nodig is. In deze gevallen kun je jezelf ondersteunen met zelfhulpboeken of vrienden en familie om advies vragen.
Als deze "Ridders" daarentegen het grootste deel van de tijd opduiken en jij en je partner niet goed kunnen communiceren, is het goed om de weg van relatietherapie te overwegen.
1e gedrag: bekritiseren
Vooral wanneer het leven van het paar intenser wordt en we gaan samenwonen, is de kritiek niet zo moeilijk te ontvangen als te schenken. Gottman merkte op dat stellen die op weg waren naar de breuk, vaak de nadruk legden op frequente momenten van kritiek en veel belangrijker dan de gelegenheden van wederzijdse waardering. Dit betekent niet dat het probleem ligt in "boos worden of ruzie maken (omdat alle paren dat doen), maar dat het echte probleem ligt in de aard van de kritiek.
Het lijkt er inderdaad op dat de meeste kritiek betrekking heeft op het gebied van voorkeuren en smaken en dat daarom de kameraden elkaar bekritiseren omdat ze van elkaar verschillen. Dit gedrag leidt natuurlijk niet tot iets goeds, omdat de verschillen na verloop van tijd blijven bestaan.
Bij stellen die voorbestemd zijn om uit elkaar te gaan, is het niet mogelijk om te begrijpen dat de ander geen kopie van onszelf is en om hun verschillen te accepteren.
In paren die werken, hebben de partners echter geleerd dat anders zijn een reden kan zijn voor waardering en ze accepteren de diversiteit van de geliefde.
2e gedrag: verachten
Er zijn veel interne en externe factoren van een paar die de trend in de loop van de tijd bekrachtigen: de komst van een kind, een overdracht, iemands waarden, gewoonten ... er zijn veel dingen om samen mee om te gaan.
Soms ervaren we in deze situaties negatieve emoties zoals boosheid of haat, en voelen we ons teleurgesteld omdat we ons, net als een kind, niet geliefd voelen zoals we bij die specifieke gelegenheid echt zouden willen.
Het echte probleem zit ook hier niet in het ervaren van deze gewaarwordingen, want dat is normaal, maar als de reactie op deze emoties er een is van sterke minachting, leidend tot belediging van de ander, probeert men onbewust de partner te vernederen zowel met woorden als niet door sarcasme, cynisme, rollende ogen en beledigingen.
Besteed aandacht aan deze houdingen, want minachting komt met de tijd, na maanden of jaren van wrok.
3e gedrag: in de verdediging schieten
Dit gedrag is een gevolg van de eerste twee: wanneer je je bekritiseerd en veracht voelt, ga je in de verdediging en probeer je je fouten te rechtvaardigen. Niet alleen dat, als je denkt dat je gelijk hebt, probeer je de ander te bewijzen dat je de behandeling niet meteen verdient.
Al die vakbonden die een zeer defensieve houding hebben, zijn door Gottman gecategoriseerd als voorbestemd om te ontbinden. Sterker nog, pogingen om jezelf te rechtvaardigen hebben zelden het gewenste effect: integendeel, na verloop van tijd luister je niet meer naar je partner en hoor je alleen je eigen rechtvaardigingen.
4e gedrag: stonewalling
Dat is om jezelf in te sluiten en communicatie met de partner te voorkomen.
Wanneer de ene partner stopt met communiceren met de andere, geven ze geen signalen meer af die ze willen begrijpen of willen luisteren. Het is een houding die mannen vooral hebben als ze zich na een lange periode van ruzie geërgerd voelen.
Maar daarbij wordt de tegenovergestelde reactie geactiveerd: de partner ervaart een groter gevoel van gevaar of zelfs kritiek omdat hij zich emotioneel genegeerd voelt.
Ook in dit geval voorziet Gottman een vrijwel zeker uiteenvallen van het paar.
Voor psychologen is het in feite gemakkelijker om het welzijn en de harmonie in de liefde te herstellen als de twee partners ruzie maken, omdat er op de een of andere manier nog steeds een communicatie is en dus ook een kleine actieperiode om het verhaal te herstellen.
