Vrouwen in communicatie: interview met Alessandra Cattaneo van Thermomix
Alessandra Cattaneo, blond haar en een trotse glimlach, is de marketingdirecteur van de Thermomix®-divisie van Vorwerk Italië.
Hij studeerde af in Literatuur bij een specialist in Communicatiewetenschappen aan het "begin van de jaren 90" en trad in dienst bij Thermomix® toen het bedrijf en zijn iconische product in Italië nog niet zo bekend waren als nu.
Wat haar toen aantrok, was vooral het idee om met mensen te kunnen werken en het feit dat het een start-up was.In haar carrière heeft ze verschillende managementrollen vervuld, altijd in harmonie met haar privésfeer en herinnert ze zich met genegenheid en dankbaarheid toen de terugkeer van het moederschap samenviel met een promotie. Hers is een "bedrijf op de markt voor meer dan 40 jaar, solide en open en dat veel van zijn succes te danken heeft aan vrouwen: van meer dan 7.000 verantwoordelijken voor de verkoop aan veel vrouwen van het bedrijfsmanagement, zoals Alessandra.
We vroegen haar 5 belangrijke vragen over Women Empowerment te beantwoorden.
Dit is wat hij antwoordde.
Hoe is het om een vrouw te zijn in de wereld van werk?
Allereerst ben ik ervan overtuigd dat er in een gezonde werkomgeving een goede cijfermatige balans tussen mannen en vrouwen moet zijn. Om stereotypen te doorbreken is het belangrijk dat beide partijen leren samenwerken en samenleven door zichzelf als gelijken te behandelen met een wederzijds verlangen om naar elkaar te luisteren. In de wereld van het werk gaat een eerlijke waardering van vrouwen tegenwoordig hand in hand met een diepgaand begrip tussen vrouwen en mannen. Laat me het uitleggen: het karakter van de "workaholic zakenvrouw van de films" van de jaren 80 was een model dat vrouwen op het werk niet waardeerde en vandaag geloof ik dat de stijl veel is veranderd. Je hoeft je spieren niet meer te spannen om carrière te maken en een andere waarde waar ik erg aan gehecht ben komt ook in het spel: de balans tussen privé- en beroepsleven. Ik geloof dat hoe stimulerender en gelukkiger het eerste is, hoe groter de kans dat het tweede dat ook zal zijn en dit geldt voor alle soorten werk!
Zie ook
Wat was empowerment voor jou toen je 18 was?
Ik ben altijd een heel nieuwsgierig persoon geweest. En dit op 18-jarige leeftijd gaf me de moed om mijn persoonlijkheid te vinden, om mijn ruimte te definiëren door het verlangen om te ervaren, te weten, te groeien.
Voor mij, en dat is typerend voor die tijd, waren er geen grijzen: het was allemaal zwart of wit.
Maar ik was nog steeds bereid om te luisteren naar het verhaal van degenen die de dingen anders zagen, met veel respect voor degenen die andere ideeën hadden dan ik.
Dit is wat empowerment van vrouwen destijds voor mij was: de vrijheid om te weten en de openheid om nieuwe werelden te verkennen, een hoofdprincipe dat gelukkig in de loop van de tijd intact is gebleven, zelfs als ik in de loop der jaren de grijzen en de middenweg heb geleerd.
Drie woorden die je vandaag associeert met empowerment van vrouwen?
Onafhankelijkheid: we hebben het niet alleen over de economische die zeker belangrijk is. Maar ook van de emotionele, de onafhankelijkheid van vrouwen die kiezen hoe ze willen zijn, wie ze willen bijwonen, welk leven ze willen leven. Het is mij al vaak overkomen, in Thermomix® om de verhalen te horen van onze verkoopvertegenwoordigers die dankzij hun werk hebben kunnen bieden en ik geef ze alles aan zichzelf of aan hun dierbaren.
Balans: heel aanwezig in mijn manier van zijn. Ik probeer op mijn werk net zo toegewijd te zijn als thuis, als moeder, echtgenote, dochter, vriend. Het is een van de dingen waar ik het meest naar neig in het leven. Natuurlijk is het niet gemakkelijk en het pad kan verraderlijk zijn. Het is best vermoeiend om alles in evenwicht te houden, maar als je het doet, voel je je echt goed over jezelf.
Empathie: harmonie met onszelf en met anderen. Ik geloof dat wij vrouwen echt een gevoel van natuurlijke empathie hebben en het is goed om dit te benadrukken en ook beschikbaar te zijn voor anderen. En dit is erg nuttig zowel op het werk als daarbuiten en kan alleen maar goed doen .
Wat zou je de achttienjarige Alessandra aanraden?
Allereerst om verder te kijken dan het zwart en wit, dat er in het leven duizend tinten zijn en in elk daarvan kunnen we de schoonheid vatten.
Tegen elke achttienjarige zou ik zeggen: verwelkom momenten van zwakte, beschouw ze als groeifasen en laat je niet ontmoedigen. Om te proberen moeilijkheden met tederheid en geduld te bekijken en geen haast te hebben om op te groeien, om van elkaar te houden. Wij vrouwen sluiten na verloop van tijd vaak vrede met onszelf. Maar ik zou de 18-jarige zelf adviseren om meteen van elkaar te houden en ik zou haar vertellen dat we allemaal wonderbaarlijk feilbaar zijn.
Hoe moeten we het vandaag over empowerment hebben?
Het is belangrijk om erover te praten op elke plaats die aan informatie is gewijd. Niet alleen media, maar ook op school. Beginnend bij de opvoeding van kinderen, hen gelijkheid en rechtvaardigheid bijbrengen. Ik zie veel media-aandachtscurven over dit onderwerp en het spijt me. Ik wou dat we er vandaag zoveel over hadden gesproken dat we er morgen niet meer over hoeven te praten: ik droom van een wereld waar we niet praten over vrouwenrechten, maar over mensenrechten, allemaal even vrij om te kiezen
