"I'm like this": 3 redenen waarom we er nu niet meer in moeten geloven!
Heel vaak op de vraag "maar waarom doe je dit?", worden we gedwongen deze vreselijke zin onder ogen te zien: "wat kan ik doen? Ik ben zo". Zelfs niet als wij mensen, eenmaal geschapen, voor altijd dezelfde zinnen moesten reciteren, zoals Cicciobello eet en slaapt: je trekt aan de hendel en hij zegt "hé, maar zo ben ik".
We leiden hieruit af dat kritiek niet getolereerd wordt, er geen dialoog is, er geen confrontatie is voor deze muur. De substantie? Ik ben niet van plan te veranderen, en bovenal ben ik niet van plan om voor jou te veranderen en niemand kan er iets aan doen.
Deze zin verbergt op zichzelf minstens 3 redenen waarom het gepast zou zijn om er niet meer in te geloven, om te stoppen met deze chantage. Bekijk op video wat het betekent om de ander te accepteren en aan te passen:
1. Waarom emotionele chantage?
Zo'n zin is ondraaglijk definitief. En dit is omdat het ons voor chantage plaatst: of jij verandert, of ik geef nergens om, want ik verander niet. Hoe oneerlijk is het om een muur te plaatsen voor de mogelijkheid om jezelf in vraag te stellen? En hoeveel van ons leven en onze persoonlijke groei willen we delen met degenen die geen compromis kunnen sluiten? Deze impliciete out-out dat "of we eten deze soep, of we gooien onszelf uit het raam" is niets meer dan een kinderachtige, onrijpe en onredelijke manier om met allerlei veranderingen om te gaan.Is je man een temperamentvol kind? Van onze kant, om de relatie in stand te houden, geloven we onbewust dat we dergelijke chantage kunnen tolereren en aan de behoeften van anderen kunnen voldoen: maar hoeveel is het waar? Compromissen zijn er in twee, en als je echt van compromissen houdt, is compromis noodzakelijk.
Zie ook
via GIPHY
2. Omdat aanpassen niet synoniem is met zwakte
Velen geloven dat aanpassen, en dus compromissen sluiten, synoniem is met zwakte: daarom zou de wereld zwart of wit zijn. Maar wie is er uitgestorven sinds de wereld bestaat? Wie heeft zich niet kunnen aanpassen.
Het is niet mogelijk om te generaliseren en te geloven dat alles altijd absoluut is. Een praktisch voorbeeld: als een persoon voedselproblemen heeft maar niet stopt met verkeerd eten en zichzelf rechtvaardigt met deze woorden "Ik wil niet veranderen omdat ik zo ben", wat denken we dan? Dat hij niet in staat is zijn ware zwakheid te accepteren, deze onder ogen te zien, zichzelf in vraag te stellen en daarom te overwinnen. Hetzelfde geldt in relaties. Persoonlijke groei wordt bepaald door aanpassingsvermogen: het is de mogelijke houding tegenover een verandering in de omstandigheden waaraan we gewend zijn en de relatieve gedragsverandering die daarop volgt, terwijl we ons op één lijn houden met onze waarden, die ons menselijk en sterk maakt.
3. Omdat we allemaal kunnen veranderen
Er is geen "onmogelijkheid om te veranderen, triviaal" willen is macht ". Dus we kunnen niet toegeven aan deze niet-proactieve chantage. Als hij zegt dat het zo is, zeg je hem dat het col kan zijn. Zelfs als het moeilijk is om je manier van zijn te veranderen, is het niet onmogelijk om te proberen, kleine stapjes te nemen en dan een manier te vinden. Beslissen om geen pogingen te doen, betekent besluiten te zijn zoals je bent, zonder enige hoop op ontwikkeling. Maar het is een persoonlijke beslissing, het is zeker geen goddelijke wil waartegen je ontwapend wordt gevonden. je doet.
Bezig met laden ...via GIPHY
Als je erover nadenkt, kunnen zelfs tatoeages passen, hoewel zij de enige zijn die in principe kunnen zeggen: "Ik ben zo"!
