Vrouwen in communicatie: interview met Antonella La Carpia van Teads

Volwassen worden is zeker een belangrijke mijlpaal, zowel voor een persoon als voor een merk en, in dit specifieke geval, voor het onze.
Omdat de vrouw 18 wordt, hebben we besloten om een ​​Women Empowerment-project te starten dat zich richt op vrouwen die werkzaam zijn op het gebied van communicatie.
Antonella La Carpia, Marketing & Communications Director EMEA en APAC bij Teads, beantwoordde 5 belangrijke vragen voor ons en vertelde ons over haar pad en hoe ze bekendheid kreeg.

1. Hoe is 'vrouw zijn' in de wereld van werk?

Vrouw zijn in de wereld van het werk is geen eenvoudige onderneming en wordt ook niet als vanzelfsprekend beschouwd. Het is duidelijk dat het risico om me achter stereotypen te verschuilen vrij groot is, dus ik wil direct zijn: het was de afgelopen jaren niet gemakkelijk voor mij om mijn geloofwaardigheid op te bouwen, en vooral om mijn leiderschap op te bouwen, vooral in een gebied als het Italiaanse waar er is een cultureel erfgoed achter de andere Europese landen wat betreft de rol van vrouwen (hoewel ik moet toegeven dat de situatie de laatste jaren verbeterd is). Werken is in het algemeen in sommige opzichten veel eenvoudiger, omdat wij vrouwen, die multitasken en voor veel aspecten van ons leven moeten zorgen, zelfs in de privé-dimensie, dit vermogen ook op de werkplek kunnen dragen; het is niet gemakkelijk om de eigen geloofwaardigheid en leiderschap op te bouwen. De afgelopen jaren was het vermoeiend omdat we het probleem van de moeilijkheden waarmee vrouwen op de werkvloer worden geconfronteerd, aan de orde hebben gesteld, wat bij mannelijke collega's tot weerstand heeft geleid (we zijn vaak gedefinieerd als 'feministisch' in een denigrerende zin). Gelukkig is het in een bedrijf als het mijne gemakkelijker, want het idee om een ​​gemeenschappelijke ruimte te vinden om een ​​pad te bouwen om de ontwikkeling van vrouwelijk leiderschap te ondersteunen, is iets dat op een zeer interessante manier groeit en ik ben blij om te zeggen " Ik ben een vrouw met een belangrijke functie in een "bedrijf dat zoveel geeft om het versterken van onze rol".

Zie ook

Moeders in auto's - Interview met Maria Leitner

2. Wat was 'vrouwen empowerment' voor u op 18-jarige leeftijd?

Een van mijn grote ambities was het diploma, voldoen aan de verwachtingen van mijn ouders en een goede echtgenote en moeder worden. De baan was een pakket van mijn ambities voor persoonlijke groei. Uiteraard opgroeien, studeren en ervaren dat je beseft dat werken niet noodzakelijk is betekent het opofferen van het privéleven en de mogelijkheid om een ​​moeder en een vrouw te zijn. Ik denk dat het kunnen vinden van de juiste balans, kracht en een positieve werkomgeving een vrouw in staat stelt om tevredener naar huis te gaan met haar persoonlijke identiteit. zichzelf verheffen, het beste van zichzelf ontdekken, ook vanuit professioneel oogpunt, want vooral op deze manier kan ze op een veel uitputtendere manier omgaan met het privéleven, anders zal ze onvermijdelijk geen 100% complete vrouw zijn. vanuit dit standpunt vergelijk ik mezelf vaak met de figuur van mijn moeder: zij maakte een keuze deels ingegeven door liefde en deels van het culturele erfgoed, na een aantal jaren scheikunde te hebben gestudeerd, verliet hij de universiteit om zich fulltime aan zijn kinderen te wijden. Later in de jaren bekende hij me echter dat hij soms een gevoel van berouw voelde tegenover een keuze die ertoe leidde dat een deel van zichzelf niet werd gerealiseerd. Dit gebrek doet haar vaak denken: "Als ik mijn carrière had voortgezet, welke lessen had ik mijn kinderen dan nog kunnen geven?". Ongetwijfeld moeten we de juiste balans vinden tussen carrière en privéleven, aangezien de basis van onze menselijkheid wordt gegeven aan de kwaliteit van relaties (zowel op de werkplek als in de privé).

3. Drie woorden die je vandaag associeert met "vrouwen empowerment"

Vrijheid van denken, het vermogen om consistent te blijven met iemands manier van zijn en inspraak te hebben om ervoor te zorgen dat iemands leiderschap 100% wordt erkend op besluitvormingsniveaus die gelijk zijn aan die van een man.

4. Wat zou je de 18-jarige jij aanraden?

In de werkdimensie moet men niet alleen weten hoe het moet, maar ook weten hoe het moet: men mag nooit stoppen met het bestuderen en verdiepen van de specifieke kennis van het eigen werkveld. Verder is het essentieel om je nieuwsgierigheid te cultiveren. Mijn carrièrepad was erg vermoeiend: ik trad toe tot een "bedrijf waarvan ik de markt niet kende, aangezien deze markt werd gedefinieerd, en tegelijkertijd moest ik begrijpen hoe ik moest omgaan met bepaalde niveaus van leiderschap, voornamelijk bezig als een "nerd" moeite om met andere mensen om te gaan; mijn nieuwsgierigheid stelde me in staat hun taal te begrijpen om een ​​vergelijking te kunnen maken. Om te groeien in een "bedrijf is het noodzakelijk om toegevoegde waarde te brengen, die in de eerste plaats voor jezelf moet zijn (leemtes opvullen) , de psychologische balans tussen privé- en werkleven begrijpen, begrijpen wat men in het dagelijks leven nodig heeft om een ​​"kwalitatief interessante activiteit te doen en de juiste" vitamines te vinden "om al zijn verplichtingen en interesses beter te organiseren) en vervolgens voor collega's en de werkomgeving in algemeen. Mijn vitamines zijn het feit dat ik mezelf elke dag in vraag stel, organisatie en geluk. In mijn werk red ik geen levens, maar probeer ik de media te redden om de wereld sociaal interessanter te maken, zodat de hersenen van mensen hun eigen kunnen worden. tijd meer interessant: Eerlijkheid, nieuwsgierigheid, geluk, vastberadenheid en het feit dat ze voor anderen zorgen, stellen op hun beurt in staat om voor zichzelf te zorgen, zelfs op werkniveau.

5. Hoeveel behoefte is er vandaag de dag om te praten over empowerment van vrouwen en wat moet er gedaan worden?

Het is noodzakelijk om over dit probleem te praten en het aan te pakken, niet zozeer voor ons die een bewustzijn hebben bereikt (als we erover kunnen praten, betekent dit dat de markt al klaar is), als wel om vrouwen uit andere landen te helpen die tegenwoordig ver achter lopen op deze voorkant. . We moeten dit doen voor die vrouwen die vandaag niet de mogelijkheid hebben om hun stem en recht te geven aan hun rol in de samenleving als mens en, in de toekomst, ook als arbeiders.