Zuigreflex bij de pasgeborene: wat is het en waarvoor dient het?
De zuigreflex bij de pasgeborene is een van de primaire reflexen. Raak de hoek van zijn mond lichtjes aan met een vinger zodat hij onmiddellijk kan draaien met zijn mond open, klaar om te zuigen op elk object waar hij voor staat: een vinger, de moederborst, een fles, een fopspeen.
De wetenschap heeft aangetoond dat de zuigreflex al voor de geboorte aanwezig is, wanneer de baby nog in de baarmoeder van de moeder zit: op echo's kun je hem zien oefenen met zuigen met vruchtwater, of op zijn duim zuigen.
De zuigreflex is echter het onderwerp van verschillende controverses. Er zijn mensen die zeggen dat continu zuigen de pasgeborene tot taalachterstand of lichamelijke problemen kan leiden en uiteindelijk woedend kan worden tegen de vermeende slechte gewoonte om hem een fopspeen aan te bieden ... Maar is het echt zo'n ernstig probleem? Laten we proberen de zaak te verduidelijken, maar in de tussentijd is hier een video die je zal helpen de fopspeen van je baby te halen:
Wanneer kan de zuigreflex bij zuigelingen een slechte gewoonte worden?
Sommige stomatologen en logopedisten stellen dat het zuigen op de duim of fopspeen voor de zuigreflex problemen kan veroorzaken met het gebit van de baby, met projectie van de bovenste snijtanden naar voren en retropulsie van de onderste snijtanden naar achteren.
Dit vermeende probleem van tandboogontwikkeling is echter nooit wetenschappelijk bewezen en blijft een open discussie onder experts.De meest geaccrediteerde hypothese is dat het alleen schade kan veroorzaken als de zuiging op hoge leeftijd plaatsvindt, dat wil zeggen tot op de leeftijd van zes jaar, wanneer het kind al door de tweede tandjes komt.
De zuigreflex bij de pasgeborene: hoe deze te ondersteunen?
De vraag of het al dan niet gepast is om toe te geven aan de zuigreflex van het kind vindt het grootste onderwerp van discussie in de al lang bestaande vraag: ja of nee tegen de fopspeen?Om de vraag beter te begrijpen, zal het nodig zijn om vanaf het begin te beginnen .
De zuigreflex bestaat al sinds de geboorte van de mens, maar primitieve samenlevingen hadden niets zoals onze fopspeen: baby's leefden constant vast aan het lichaam van de moeder en zogen aan haar borst wanneer ze daar zin in hadden, niet noodzakelijk alleen uit honger.
De moderniteit vond toen de fopspeen precies uit om te reageren op deze aangeboren reflex van het kind: er was een surrogaat nodig voor de moederborst en dus werd de fopspeen geboren om het te laten zuigen en de fles om het te laten eten. Pas tegen het einde van de negentiende eeuw begon de gewoonte van het kind om op zijn duim te zuigen gedemoniseerd: het werd als ongepast en schadelijk beschouwd en veroorzaakte allerlei problemen, van houding tot darmproblemen.
Tegenwoordig blijft de fopspeen het onderwerp van controverse, maar uiteindelijk geven de meeste ouders hem aan hun kind, ondanks wijdverbreid wantrouwen. Voor sommige psychologen komt dit wantrouwen voort uit het onbewuste verlangen om het kind een eenzaam plezier te verbieden, een geheim genot dat zonder hun toestemming wordt verleend.
Voor andere ouders is het probleem echter "esthetiek: het ziet er niet mooi uit" om een baby op zijn vinger te zien zuigen of op een fopspeen of doekje te zien zuigen. De zuigreflex van de baby is echter een primaire behoefte en kan niet worden beoordeeld met dit soort criteria.
Zuig- en fopspeenreflex: laten we duidelijk zijn
Laten we dus proberen een duidelijk beeld te krijgen van de zuigreflex van de baby en hoe goed of slecht het is om deze te ondersteunen. Het definiëren van zuigen als een slechte gewoonte is vanuit wetenschappelijk oogpunt niet juist, omdat er geen bewijs is dat het inderdaad zo is! Juist omdat de zuigreflex een natuurlijk instinct is, moet het bij de pasgeborene worden ondersteund en niet worden onderdrukt. Na verloop van tijd zal het volledig verdwijnen, maar het zal het alleen doen!
Het belangrijkste is dat je de baby geen fopspeen aanbiedt alleen maar om hem een goed gevoel te geven.Als je hem alleen geeft als hij echt de behoefte voelt om te zuigen, zal de reflex vanzelf verdwijnen zodra je baby de nodige psychofysische aandoeningen. Natuurlijk, ja, hij zal in staat zijn (en zal moeten) helpen in dit proces, door te stoppen het hem spontaan te geven en hem verantwoordelijk te maken.
Als hij het vermogen heeft om het te begrijpen, kun je hem ervan overtuigen dat hij nu groot is voor de fopspeen en dat je het misschien aan een klein kind kunt geven dat het meer nodig heeft dan hij ... Hem belangrijk laten voelen en nu volwassen zal help hem om zich van dit object los te maken wanneer de tijd daar rijp voor is, maar laat hem tot die tijd genieten van het plezier van zuigen om zijn primaire reflex te bevredigen.
