Flashmob naar de balkons: muziek verenigt Italië in quarantaine
Italië maakt een paradoxale situatie door en nee, we hebben het niet over de Covid-19-noodsituatie. We verwijzen naar het feit dat het, hoewel het in vele kleine stukjes is verdeeld, meer verenigd blijkt dan ooit. Sterker nog, sinds vorige week zijn er in alle steden verschillende flashmobs georganiseerd, waarbij de balkons, ramen en terrassen van alle Italianen in 2.0-podia zijn veranderd. Gekleurde vlaggen, brandende fakkels, geïmproviseerde choreografieën, dj's die de buurt opvrolijken, dit is het scenario dat we al een week in heel Italië zien. Vrolijke koren die van noord naar zuid stuiteren, door het centrum trekken en, als misschien nooit tevoren, een land verenigen dat met geweld verdeeld is. In de steegjes van Napels weerklinken de noten van "Napul'è" van Pino Daniele, in Rome daarentegen wordt "Roma Capoccia" van de unieke en onnavolgbare Antonello Venditti gezongen op de top van de stem, en dan, opnieuw , meesterwerken gemaakt in Italië zoals "Il sky is always bluer" en "Volare". Veel stemmen, van gewone mensen en beroemdheden, roepen samen naar de wereld: "we zijn hier en we zullen niet opgeven". Binnen blijven betekent niet noodzakelijkerwijs totale isolatie. Zelfs gewoon uit het raam kijken om met de buurman te kletsen of, gewoon vragen, "hoe gaat het met je?" het helpt ons om ondanks de afstand dichtbij te voelen, maar bovenal zorgt het ervoor dat we ons mens voelen en dit, op zo'n delicaat moment, is goed voor het hart.
"Niemand is een eiland "
"Niemand is een eiland", wordt de passage van John Donne dan het motto van heel Italië. In een samenleving die steeds meer naar zichzelf verwijst en gebaseerd is op individualisme, herontdekken we onszelf altruïstisch en hebben we behoefte aan contact. Het is op dit moment dat we, gedwongen tot fysieke afstand, de behoefte voelen om ons in ieder geval moreel dichtbij te voelen. Op de noten van de Hymne van Mameli zijn we getuige van patriottisme in zijn beste vorm, trots op een land dat deze uitdaging met moed aangaat en klaar is om zware opofferingen om sterker dan voorheen op te staan. En onze wens is dan niet alleen om er zo snel mogelijk uit te komen, maar om eruit te komen door ons te herinneren aan wat is geweest en hoe belangrijk de ander voor ons is.
Zie ook
