Interview / Arisa: "Sanremo, de week waarin ik me een diva voel"

Arisa keert voor de vierde keer terug naar het Sanremo Festival. De laatste keer - we waren in 2012 - was hij zeer succesvol en eindigde hij als tweede met De nacht; dit jaar brengt liedjes naar de competitie Langzaam (de eerste die voorbij gaat), geschreven door Arisa zelf met de verfijnde singer-songwriter Cristina Donà, e Tegen de wind in. Haar nieuwe album komt op 20 februari uit Als ik je zie, waarin er hints van soul en gospel zijn, er is pop maar ook elektronica. Arisa is niet alleen zangeres maar ook televisiepersoonlijkheid, schrijfster, actrice en stemactrice, alle rollen die ze met oprecht enthousiasme vertolkt.

In tegenstelling tot voorgaande keren kom je terug naar Sanremo en kun je twee liedjes zingen: ben je tevreden met deze mogelijkheid?
Veel, het is een rijkdom. Twee nummers vertellen geen plaat, maar geven ons zeker de kans om iets meer van ons werk bekend te maken.

Sanremo is...?
De enige week van het jaar waarin ik me een diva voel. Ik word opgewonden van het festival, ik voel dat ik leef.

Hoe vertel je het ons? Als ik je zie?
Het is een plaat die uit twee delen bestaat, één meer intiem en één meer pop en radio. Er zijn vrolijke passages en andere die heel introspectief zijn, die de balans opmaken van de mens tijdens zijn reis. Sommige nummers hebben een heel directe inhoud, een ander deel is uitgebreider en minder mainstream, wat echter mainstream kan worden: het mooie van populariteit is dat je iets kunt verspreiden dat op de hoek blijft liggen, ondanks dat het een grote geldigheid heeft. Als je aardbeien voedt, zullen mensen zeggen dat ze goed zijn, maar als je meer aan de aardbeien toevoegt, lust je dit ook niet per se. Omdat bijvoorbeeld mijn moeder, mijn neef, mijn tante niet hoeven te weten wie ik ben Cristina Donà, Giuseppe Dente (dit is de naam van Giuseppe Peveri, beter bekend als Dente, red.) Of Antonio Di Martino (alle auteurs van het album uit de indiewereld, red.) ?

Waarom zeg je "mijn moeder, mijn neef, mijn tante"?
Omdat muziek voor iedereen is gemaakt, is het voor iedereen geboren. Iedereen moet de kans krijgen om ernaar te luisteren en het te kopen. We zouden de prijs van cd's moeten verlagen, maar dan ook van vlees: er zijn dingen met prijzen die niet iedereen zich kan veroorloven. We verlagen de prijzen van alles, voor iedereen. Ik heb het over cd's, want als ik oud ben, denk ik niet dat ik muziek van internet ga downloaden of streamen: we moeten ook denken aan degenen die de cd liever kopen.

Hoe begon je samenwerking met Cristina Donà?
Ik besloot om niet alle nummers van één auteur op de schijf te zetten, plus Giuseppe Anastasi (voormalig partner van Arisa en haar historische auteur, red.) Het was een beetje "alsof ik de nummers had geschreven omdat we heel close waren. Deze keer - misschien is de volgende niet zo - heb ik ervoor gekozen om te zoeken naar wat ik liefhad en dat van mij zou kunnen zijn. Ik vroeg Cristina (voor wie ik al heel lang respect heb) voor een lied, ze schreef er vier voor me. Dit is de eerste keer dat ik liedjes zing van een vrouw die speciaal voor mij is geschreven. Je hebt een zeer originele vocale en expressieve stijl, en ook internationaal, wat ik erg leuk vind.

Hoe ging het met de andere auteurs?
Met hen allen heb ik een klein stukje van mijn leven geleefd. Antonio Di Martino Ik luister er zelf naar als ik Italiaanse muziek wil horen, en hetzelfde geldt voor Giuseppe Dente.

Wat is het eerste lied dat werd geboren?
De eerste kwam bij mij van Marco Guazzone (hij won Sanremo bij de jonge duiven in 2012, red.) Een paar jaar geleden. We waren op het festival en ik probeerde hem te ontmoeten.

In november publiceerde je je tweede roman, Je was alles voor mij. Je noemde de animatiefilm Verschrikkelijke Ikke en in april komt er nog een film waaraan jij je stem leent in de bioscoop ...
Heel grappig, Barry, Gloria en de discowormen. Het is een Deense cartoon, met zeer mooie graphics - in Noord-Europa zijn ze vanuit dit oogpunt erg fantasierijk. Het is het verhaal van een groep wormen (ik zou Gloria zijn) bestemd voor een kantoorleven die rebelleren en erin slagen, met opoffering, een muziekband uit de jaren 70 te componeren. Ik hou van dubben, het is een geweldige manier om mijn stem te gebruiken en ik ontdekte dat ik zoveel kleuren heb die ik niet kende.