Virna Lisi is overleden
Virna Lisi, een van de meest geliefde actrices van de Italiaanse film en tv, stierf op 78-jarige leeftijd. Haar zoon Corrado meldde dat de actrice in haar slaap stierf en dat ze pas een maand geleden ontdekte dat ze een ongeneeslijke ziekte had.
In september 2013 werd ze weduwe door haar man Franco Pesci, na 53 jaar huwelijk. Goede vrienden zeggen dat de actrice nooit is hersteld van het verlies.
Virna Lisi, de artiestennaam van Virna Pieralisi, werd geboren in Ancona op 8 november 1936 en maakte haar debuut op 14-jarige leeftijd. Na de eerste ervaringen in de bioscoop, vooral in dramatische films, neemt hij deel aan enkele komedies, zoals: De achttienjarigen, door Mario Mattoli, en De vrijgezel, door Antonio Pietrangeli.
© Kikapress
Mooi, ze werd ingehuurd voor de reclame voor Chlorodont-tandpasta, en daar bedacht Marcello Marchesi de beroemde uitdrukking: "Met die mond kan ze zeggen wat ze wil". "Een zin die ze me nog steeds herhalen en me achtervolgen", bekende de "actrice in een recent interview met alledaagse gebeurtenis.
Virna Lisi, haar carrière in foto's
Hij maakte zijn televisiedebuut met het live drama Trots en vooroordeel, overgenomen van Jane Austen, in 1957, en begon onmiddellijk film en televisie af te wisselen, zoals hij deed in de volgende jaren. Tot zijn belangrijkste films behoren: Eva, door Joseph Losey, en dames en heren, door Pietro Germi, waar ze een bruine pruik droeg, een opzettelijk anti-Hollywood keuze van de regisseur, na Lisi's debuut in Amerikaanse studio's in het midden van de jaren zestig.
Het avontuur in Hollywood duurde niet lang en toen ze terugkeerde naar haar thuisland nam Virna Lisi deel aan een groot aantal films. de cicade, door Alberto Lattuada, Smaak van zee door Carlo Vanzina, De jongens van via Panisperna door Gianni Amelio. Maar een van de rollen waar ze het meest trots op was, is Caterina de "Medici in Koningin Margot, door Patrice Chéreau, waar ze er lelijk en oud uitzag, en bijna kaal voor scriptvereisten. Een sterke en tragische rol, als een Elizabethaanse heldin, die haar de prijs voor beste actrice opleverde op het filmfestival van Cannes in 1994.
Foto's van vroeger
Op televisie nam hij deel aan vele fictieve evenementen tussen de jaren '80 en '90, zoals: Als je op een dag op mijn deur klopt, En ze willen niet gaan!, Wat als ze dan vertrekken?, De schoonheid van vrouwen, Caterina en haar dochters, voor drie volledige seizoenen, terwijl het meest recentelijk speelde in We kussen de handen en was een non in Moeder, help me.
Zijn laatste films waren Ga waar je hart je brengt En De beste dag van mijn leven beide door Cristina Comencini. Juist voor de regisseur waarvoor ze was teruggekeerd naar een filmset Latijnse minnaar, die naar verwachting in 2015 wordt uitgebracht.
Tijdens haar carrière won ze zes zilveren linten en twee David di Donatello, evenals de prijs voor beste actrice in Cannes, en in 1995 werd ze door de president van de republiek benoemd tot Commandeur in de Order of Merit.
