Fabels van Aesopus: de mooiste verhalen voor kinderen
Ondanks het verstrijken van de tijd en de innovaties die door technologie zijn geïntroduceerd, zijn er sommige dingen die nooit kunnen veranderen, zoals bijvoorbeeld de schoonheid van het voorlezen van een verhaal aan uw kinderen, misschien voordat u gaat slapen. Of het nu een traditioneel sprookje is of een modern verhaal van avonturen, in een klassiek papieren boek of een innovatief kindle, lezen door een ouder is een "activiteit met duizend voordelen voor kinderen. Elk verhaal geeft hen in feite een lering, ontwikkelt zich hun verbeeldingskracht en vervoert ze naar een andere wereld.Naast die van Phaedrus, een van de beste om je kind kennis mee te laten maken, zijn er zeker de fabels van Aesopus.
Het belang van de leer van de fabels van Aesopus
Aesop is een Griekse schrijver die ongeveer tussen 620 en 564 voor Christus leefde. Hij was de auteur van een beroemde verzameling fabels, de eerste die van de mondelinge naar de geschreven traditie overging, pas eeuwen later gevolgd door de Latijnse Phaedrus. In deze bundel staan 358 korte verhalen met een moreel karakter. In feite vinden we in elk van hen gepersonifieerde dieren als karakters met menselijk gedrag en het doel van alle composities is om een lering te geven - niet alleen aan de kleintjes.
Zelfs vandaag, duizenden jaren later, vertegenwoordigen de fabels van Aesopus een immens cultureel erfgoed en zijn perfect om aan kinderen te vertellen. Ze worden meestal gekozen als avondleesboeken voor 4-5-jarigen. Dit komt omdat ze, dankzij de eenvoud van hun intriges, ondanks hun korte verlenging weten te boeien en op te vallen voor hun moraliteit, nog steeds zo actueel. Het lijkt erop dat de tijd is verstreken zonder die eigenschappen en gebreken weg te nemen die deel uitmaken van mannen van elke leeftijd.
Zie ook
De mooiste fabels van Aesopus voor kinderen
Er zijn veel versies en meer dan één editie van de fabels van Aesopus.Sommige blijven min of meer trouw aan het Griekse origineel en zijn typische beknoptheid, terwijl andere boeken de meer "fictieve" verhalen zien en wat meer dialoog tussen de personages presenteren. We hebben de mooiste en beroemdste verhalen van de beroemde auteur uit het verleden geselecteerd. Van het sprookje met de vraatzuchtige vos in de hoofdrol tot het sprookje van de wolf en het lam: ontdek al onze favoriete verhalen over Aesopus om voor te lezen aan uw kinderen!
De cicade en de mier
Het was winter en de mieren droogden hun graan, dat nat was geworden. En zie, een hongerige cicade ging hen om eten vragen. Maar de mieren antwoordden haar: «Waarom heb je geen voorzieningen getroffen in de zomer?» De cicade antwoordde: «Ik had geen tijd, maar ik zong harmonieus».
En lachend zeiden ze tegen haar: «Nou, als je in de zomer zong, danst ze in de winter.
De fabel leert dat men in elke omstandigheid van het leven moet oppassen dat men niet nalatig is, niet lijdt en niet in gevaar komt.
Laten we beginnen met een van de bekendste en meest gewaardeerde verhalen. Dat van de cicade en de mier is een sprookje dat leert hoe je bezig moet zijn en je taken niet moet verwaarlozen om geen pijn te lijden die erger is dan vermoeidheid.
De wolf en het lam
Een wolf die een lam had gezien dat van plan was te drinken bij een rivier, wilde het verslinden en voerde een aannemelijke reden aan. Daarom begon hij, ondanks dat hij verder stroomopwaarts was, het lam te beschuldigen door te zeggen dat het het water vervuilde, waardoor hij niet kon drinken. Maar het lam antwoordde dat hij van de rand van zijn lippen dronk en dat hij bovendien, verder stroomafwaarts, zijn water niet kon vervuilen.
Toen de wolf zag dat het vermeende voorwendsel faalde, zei hij: "Maar vorig jaar heb je mijn vader beledigd!"
De fabel laat zien dat zelfs de meest rechtvaardige verdediging niets kan doen tegen degenen die de neiging hebben om onrecht te begaan..
Hoe actueel is deze fabel nog? Zoals Aesop zelf in moraliteit zegt: wie iemand kwaad wil doen, zal altijd een voorwendsel vinden om zijn onedele daad uit te voeren.
De vos en de druif
Een hongerige vos, die druiventrossen aan een wijnstok zag hangen, wilde ze grijpen, maar kon ze niet. Maar terwijl hij wegliep, zei hij bij zichzelf: "Ze zijn onvolwassen."
Zo geven ook enkele van de mannen, die door onvermogen niet in staat zijn om moeilijkheden te overwinnen, de omstandigheden de schuld.
Ondanks de beknoptheid is het sprookje van de vos en de druif een van de meest gelezen door kinderen van alle leeftijden.Het leert hoeveel mannen, precies zoals de vos, anderen de schuld geven in tijden van moeilijkheden, wanneer ze iets niet voor zichzelf kunnen doen .
De stadsmuis en de landmuis
Eens ontmoetten een stadsrat en een landmuis elkaar. Ze begonnen te praten en die van het platteland zei tegen die van de stad: "Gezegend ben jij die zoveel te eten hebt, maar ik eet altijd weinig." De stadsman antwoordde: «Maar ik moet altijd gehaast eten, want als ze me pakken, slaan mensen me. Gezegend bent u die rustig kan eten ». Dus besloten de twee van rol te wisselen: de stadsmuis ging op het platteland wonen en vice versa.
Meteen waren ze allebei blij: de stadsrat kon eindelijk rustig eten en de plattelandsrat had genoeg te eten. Maar na een tijdje kreeg degene die naar de stad was verhuisd spijt van de rustige maaltijden, omdat hij het zat was om altijd gehaast te moeten eten, achtervolgd door een hond.
Evenzo begon degene die naar het platteland was verhuisd honger te lijden, omdat het voedsel altijd schaars was en hij begon spijt te krijgen van de eetbuien die hij in de stad kon hebben. Zo keerde de stadsmuis terug naar de stad en de landmuis naar het platteland.
Je bent nooit blij met wat je hebt en waar je woont, maar wie de bekende weg verlaat voor de nieuwe weet wat hij verlaat, maar weet niet wat hij vindt..
Het is waarschijnlijk het sprookje dat een onmiddellijke impact zal hebben op uw kinderen. We zijn gewend te klagen over wat we hebben, maar uiteindelijk is nieuwheid niet altijd synoniem met positieve verandering.
Het paard en de ezel
Er was een man die een ezel en een paard had. Op een dag waren ze onderweg en de ezel zei tegen het paard: "Neem wat van mijn lading als je me niet dood wilt zien." leren.
De ezel, uitgeput van de ontberingen, viel op de grond en stierf.Toen legde de meester alle last en de huid van de ezel op de rug van het paard.
Het paard riep toen huilend uit: «Helaas ongelukkig! Wat is er met mij gebeurd, arme stakker! Omdat ik een deel van die last heb geweigerd, ben ik nu gedwongen om alles te dragen, plus mijn huid ook ».
De fabel laat zien dat jong en oud in het leven een gemeenschappelijk doel moeten hebben als ze van elkaar gered willen worden.
Het verhaal van Het paard en de ezel laat zien hoe het helpen van elkaar fundamenteel is in het leven: een echt belangrijke les voor de kleintjes, maar ook voor volwassenen.
Het hert bij de bron en de leeuw
Een dorstig hert ging naar een bron om te drinken; daar bleef hij om zijn beeld weerspiegeld in het water te observeren.Hij was trots op zijn grote, ingewikkeld ontworpen hoorns, terwijl zijn benen hem gewoon niet bevielen: ze waren zo breekbaar.
Hij dacht nog steeds na over zijn spiegelbeeld toen een leeuw hem begon te achtervolgen. Het hert vluchtte en slaagde er lange tijd in om afstand te houden: in feite renden zijn poten sneller dan die van de leeuw op de vlakte.
Op een gegeven moment bevond het hert zich echter in een dichte struik, vol bramen en struiken. Hij was een eindje gekomen dat zijn hoorns verstrikt raakten in de takken: tussen de lage bomen kon het hert zich niet bewegen en de leeuw haalde hem in een oogwenk in.
Op het randje van de dood zei het hert tegen zichzelf: 'Ik ben ongelukkig! Nu pas begrijp ik dat die benen die ik zo verachtte mij konden redden en deze horens, waar ik zo trots op was, zijn mijn ondergang geweest!
Vaak blijkt wat we nutteloos vinden nuttiger te zijn dan wat we bewonderen en waarderen.
Als een moraal, die van Het hert bij de bron en de leeuw het doet ons een beetje denken aan "de" leer van De stads- en plattelandsmuis: we nemen dingen voor lief die heel nuttig kunnen zijn.
De Leeuw en de muis
Een leeuw ving een muis tussen zijn poten, met de bedoeling hem op te eten. De muis smeekte het grote dier echter om hem zijn leven te sparen. "In ruil daarvoor krijg je mijn vriendschap en op een dag zal ik de gunst teruggeven." zei het knaagdier. "De leeuw was overtuigd door deze woorden en liet de muis los, die zijn weg vervolgde.
Enige tijd later stak de kleine muis de savanne over toen hij aan de rand van de struik twee jagers zag, die de leeuw met een val hadden gevangen. De twee bonden de leeuw stevig vast aan een boom en staken toen een vuur aan voor de nacht. In het donker naderde de muis de boom en knaagde aan alle touwen die de leeuw vasthielden en bevrijdde daarmee de kat die wist te ontsnappen.
Zelfs een kleine vriend kan blijk geven van een grote vriendschap; vrienden, hoe klein en schijnbaar onbeduidend ook, zijn altijd kostbaar.
Hier is een van onze favoriete sprookjes uit de collectie. Het centrale thema is vriendschap gecombineerd met het belang van wederzijdse hulp in moeilijke tijden.
De hond, de haan en de vos
Een hond en een haan waren vrienden en reisden samen. Toen de avond viel, klom de haan in een boom om te slapen en de hond nestelde zich tussen zijn wortels. Zoals zijn gewoonte was, kraaide de haan 's morgens. Een vos hoorde het en rende onder de boom door: «Wat zing je goed! Wat een mooie stem! Kom naar beneden, ik wil je omhelzen."
'Natuurlijk, maar eerst moet je de bewaker aan de voet van de boom wakker maken.'
Toen de vos hem wilde wekken, sprong de hond eruit en scheurde haar aan stukken.
Mensen met gezond verstand, met een list, buigen de aanvallen van hun vijanden af naar iemand die sterker is dan zijzelf.
Deze laatste fabel van Aesopus laat zien hoe hij ons met sluwheid kan redden door zich met andere mensen te verbinden.
