Fruitarians: waar bestaat hun op fruit gebaseerde dieet uit?
Een "dieet gebaseerd op de exclusieve consumptie van fruit. Dit is het principe waarop een van de meest extreme en besproken diëten van de afgelopen jaren is gebaseerd, of fruitarisme. Fruitarians, degenen die besluiten dit dieet ijverig te volgen, doen afstand van alles. kunstmatig en ze voeden zich alleen met wat hun wordt aangeboden door moeder natuur. In sommige gevallen is het een ethische keuze, in andere religieuze, in andere milieu. Maar waar bestaat dit dieet eigenlijk uit? vanuit een gezond oogpunt? Laten we eens kijken alles wat je moet weten over deze voedingspraktijk!
Waaruit bestaat het fruitarisch dieet?
Het fruitarisch dieet is een dieet dat uitsluitend en uitsluitend - of in sommige gevallen voornamelijk - gebaseerd is op de consumptie van fruit. Voor velen is het een vorm van archeodieet omdat het simuleert wat in principe het dieet was van mensachtigen, die alleen fruit aten. Degenen die dit standpunt ondersteunen, zijn van mening dat fruitarisme de voedingsgewoonte is die niet alleen milieuvriendelijker is, maar ook gezonder voor mannen, aangezien hun spijsverteringsstelsel en hun tandheelkundige morfologie oorspronkelijk waren gestructureerd om alleen deze voedingsmiddelen te huisvesten. Daarom is de overtuiging die veel mensen ertoe aanzet dit soort dieet te volgen, dat de mens in wezen een fruiteter is, dat wil zeggen ontworpen om een natuurlijk dieet te volgen en alleen de vruchten te eten die door moeder natuur worden aangeboden. In feite heeft de wetenschap deze stelling herhaaldelijk weerlegd en integendeel bewezen dat mensen alleseters zijn.
Zie ook
Achter het fruitarisme gaan verschillende stromingen schuil. De oorspronkelijke vorm van dit dieet omvat de consumptie van fruit, vruchtgroenten en zaden zoals gedroogd fruit. Er zijn echter ook andere benaderingen van dit dieet: sommige fruitariërs eten in feite alleen de vruchten die, eenmaal rijp, op de grond vallen; anderen daarentegen verrijken hun dieet en eten zelfs de zaden, een praktijk die door sommige fervente aanhangers van het fruitarisme wordt veracht omdat ze ervan overtuigd zijn dat op deze manier de geboorte van nieuwe planten a priori wordt voorkomen, waardoor het natuurlijke evenwicht in gevaar komt . Een ander onderscheid is dat tussen fruitariërs die alleen en uitsluitend rauw fruit eten en fruitariërs die ook nadenken over het kookproces van hun eigen voedsel. Een andere variant is die van melarismo, een vorm van fruitarisme waarbij alleen appels worden geconsumeerd. Degenen die melarismo aanhangen, zullen onvermijdelijk te maken krijgen met ernstige tekorten aan voedingsstoffen, zoals selenium, vitamine B9 en vitamine B12, dus het is duidelijk waarom het totaal wordt ontmoedigd door de wetenschappelijke en medische gemeenschap over de hele wereld.
Wat eten fruitariërs?
Afhankelijk van de voedingsmiddelen die de verschillende varianten toestaan, is het goed om vier vormen van fruitarisme te onderscheiden:
- Vals fruitarisme: in dit geval mogen mensen zich voeden met de zaden en knollen van planten die ze helpen reproduceren
- Transitioneel fructarisme: deze variant omvat de consumptie van zowel fruit als groenten
- Vitarian fructarisme: fruitariërs die besluiten deze oriëntatie te volgen, kunnen die delen eten die planten kunnen regenereren
- Symbiotische vruchtbaarheid: alleen de consumptie van rijp fruit dat van de boom is gevallen is toegestaan.
Zoals eerder vermeld, is dit dieet gebaseerd op de consumptie van fruit, inclusief valse vruchten. Om preciezer te zijn, is het echter goed om het onderscheid te benadrukken dat fruitariërs in de loop van de tijd hebben gemaakt tussen:
- zoet fruit (appel, peer, perzik etc.)
- bitter fruit (grapefruit, chinotto, enz.)
- gekruid fruit (chili, peper, etc.)
- vruchtgroenten (aubergine, pompoen, courgette, tomaat, komkommer, etc.)
- vet fruit (olie, avocado, enz.)
- zure vruchten (citroen, ceder, enz.)
- zetmeelrijke vruchten (plantains)
- fruitpeulen (johannesbrood, erwten, tuinbonen, enz.)
- notenvruchten (walnoot, amandelen, enz.)
- oorvruchten (maïs, tarwe, enz.)
- exotisch fruit
- oud fruit (jujube, aardbeiboom, enz.)
- watervruchten (trigolo, posidonia enz.)
Religieuze redenen
Onder de redenen die sommige mensen ertoe aanzetten deze levensstijl te accepteren, zijn er ongetwijfeld die van religieuze aard. Sommigen, die zich baseren op het boek Genesis, besluiten het voorbeeld van Adam en Eva, wier levensonderhoud uitsluitend uit fruit bestond, na te volgen om de ervaring van een aards Eden te beleven. Anderen nemen echter het gebod van Ahimsa over. aanwezig in religies zoals het janisme, het hindoeïsme en het boeddhisme, waarvoor de mens zichzelf moet bevrijden van het verlangen om enig levend wezen, inclusief planten, te doden of schade toe te brengen.
Milieuredenen
Omdat het een nog radicalere vorm van veganisme is, heeft fructanisme zijn raison d'être in het milieubewustzijn. Naast het willen beschermen van het recht op leven van planten en dieren, geloven fruitariërs dat dit dieet de beste keuze is voor het milieu. Ze ondersteunen deze stelling door het feit dat de velden waarop de vruchten worden verbouwd nooit kaal worden gelaten en daarom een continue fotosynthese bevorderen, wat helpt om de snelheid van kooldioxide die in de atmosfeer wordt verspreid te verminderen.
Fruitarische rauwkost
Aangezien de meeste vruchten niet hoeven te worden gekookt, kan worden gezegd dat een fruitarisch dieet veel overeenkomsten heeft met rauw voedsel, een voedingspraktijk die de inname van gekookt voedsel verbiedt, aangezien elke vorm van fysieke of chemische behandeling als schuldig wordt beschouwd aan het veranderen van hun voedingswaarde. waarden. Het is geen toeval dat een groot aantal fruitariërs de voorschriften van rauw voedsel volgen en daarom uitsluitend de voorkeur geven aan seizoensfruit, natuurlijk geconsumeerd, onbehandeld en afkomstig van gewassen van nul kilometer. We worden dan geconfronteerd met een andere vorm van fruitarisme, precies fruitarisch rawisme genoemd. Degenen die besluiten deze levensstijl in de keuken te volgen, zullen het moeten doen zonder jam, sappen, ciders, wijn, olie, azijn, zout en bakpoeder.
tegenstellingen
In de loop der jaren heeft het fruitarisme centraal gestaan in verschillende controverses, voornamelijk gebaseerd op de ongegrondheid van veel van de principes waarop dit regime zijn fundamenten heeft gelegd. Al in 1979 werd de theorie dat homo erectus volledig fruitarisch was ontmanteld door professor Alan Walker, die benadrukte dat hij daarentegen een alleseter was en zijn dieet ook baseerde op de consumptie van vlees.
Bovendien presenteert dit systeem ook drogredenen vanuit milieuoogpunt. Een daarvan is de noodzaak om bepaalde vruchten van het ene deel van de wereld naar het andere te vervoeren. Deze bewegingen vereisen in feite het gebruik van transportmiddelen waarvan de uitstoot van kooldioxide alle milieuclaims van fruitariërs ter ondersteuning van hun voedselkeuze tenietdoet.
Een andere beschuldiging van de tegenstanders van dit dieet betreft de exploitatie van planten voor niet-voedingsdoeleinden. Deze beweren zelfs dat, als fruitariërs echt om het ecosysteem zouden geven, ze het zonder materialen als papier, hout, linnen en katoen zouden moeten stellen.
Is het fruitarische dieet slecht voor je?
Een fruitarisch dieet, vooral als het zonder medisch toezicht wordt gevolgd, kan uw gezondheid ernstig schaden. Zoals blijkt uit het gezondheidsbevorderingsprogramma van Columbia University, heeft een dieet dat volledig is gebaseerd op de consumptie van alleen fruit, aanzienlijke tekorten aan calcium, eiwitten, ijzer, zink, vitamine D, B-vitamines en essentiële vetzuren, wat kan leiden tot ongemak en ongemak.
