WAT IS KINDERJALOEZIE BIJ KINDEREN EN HOE ERMEE OM TE GAAN?

Het komt vaak voor dat wanneer een nieuw broertje/zusje arriveert, de kleine in huis donker wordt. Dit is de typische jaloezie uit de kindertijd die sterke gevoelens en nieuwe onzekerheden bij kinderen veroorzaakt. Het is jouw taak als ouder om hem voor te bereiden om deze gevoelens onder ogen te zien. en maak hem duidelijk dat je er altijd voor hem zult zijn. Begin met het vrijmaken van tijd voor jullie tweeën: het moment van spelen is erg belangrijk voor een kind, bekijk de video om te begrijpen hoe.

Wat is infantiele jaloezie en hoe wordt het herkend?

Jaloers zijn op een kind is volkomen normaal, vooral als hij zich realiseert dat hij niet langer het middelpunt van het universum is voor zijn ouders, vaak als hij ontdekt dat er een tweede kind op komst is binnen de gezinscontext.

Elk kind wil meer van mama en papa houden dan van zijn broers en zussen, maar er zijn gevallen waarin deze jaloezie tot iets ongecontroleerds leidt. Zou het kunnen dat de gevoelens van rivaliteit, in plaats van na verloop van tijd te verdwijnen, de neiging hebben om te verergeren? Vandaag proberen we een verklaring te geven voor al deze typische gedragingen uit de kindertijd, waarbij we je ook wat nuttig advies geven over hoe om te gaan met crisissituaties.

Jaloezie bij kinderen kan op verschillende leeftijden voorkomen en is meestal gekoppeld aan het gevoel van frustratie dat je voelt jegens ouders. Of liever gezegd, het komt voor wanneer het kind een verandering waarneemt in de aandacht die mama of papa hem geven, en heel vaak gebeurt dit wanneer er een baby op komst is.
Het is goed om fysiologische van pathologische jaloezie te kunnen onderscheiden: de eerste treedt op wanneer zich specifieke gebeurtenissen voordoen in het gezinsleven (een nieuwe geboorte of een familieziekte) en wordt gemotiveerd door deze verandering binnen de gezinsdynamiek; jaloezie aan de andere kant hand, verschijnt niet wanneer er bepaalde oorzaken zijn. Het wordt ook erkend omdat het in plaats van achteruit te gaan, de neiging heeft te verergeren, en de wrok in de loop van de tijd toeneemt, wat zelfs leidt tot een breuk in de houding ten opzichte van dierbaren. In dit geval is de enige manier om het kind te managen is om medisch advies in te winnen.

Hoe jaloezie bij een kind te voorkomen?

Om te proberen de gevoelens van afgunst en woede die bij het kind opkomen in te dammen, kun je een aantal preventieve maatregelen nemen. Zowel voor het welzijn van de kinderen als voor het welzijn van het hele gezin is het raadzaam om de kinderen voor te bereiden op de komst van het broertje of zusje.Dit betekent praten, overleggen en vooral niet vergeten om de eerstgeborene in je armen tijdens de zwangerschap; als je hem echt niet wat extra knuffels kunt geven, zijn ze een belangrijk moment in de moeder-zoon relatie!

Jaloezie komt voort uit de overtuiging niet geliefd te zijn en dit is het grote obstakel dat ouders moeten overwinnen: de kleine van het huis laten begrijpen dat ze altijd naast hem zullen zijn en altijd van hem zullen houden. We moeten hem begeleiden om zijn emoties te ontdekken en hoe het mogelijk is om ze te beheersen. Dankzij deze ondersteuning leert de kleine te groeien en volwassen te worden en kan hij toekomstige relaties gemakkelijker aan.
Een kind dat de ervaring van een broertje op een positieve manier beleeft, heeft meer zelfvertrouwen en voelt zich op zijn gemak om zijn gevoelens rechtstreeks onder ogen te zien. Behoud altijd het unieke karakter van uw kinderen, ze zullen zich meer gewaardeerd voelen. U kunt ook een huiswerkverdeling organiseren die de kwaliteiten van elk kind verbetert en vergeet nooit de successen van elk kind te prijzen: zo versterkt u het zelfrespect en minimaliseert u de jaloezie tussen broers.

Uiteraard zijn deze adviezen van toepassing in situaties waar normale infantiele jaloezie ontstaat; in gevallen waarin er sprake is van een klinische stoornis en het lijden van het kind niet te wijten is aan bepaalde gebeurtenissen, is het raadzaam om contact op te nemen met een gespecialiseerde arts.

Laten we nu de meest voorkomende vormen van jaloezie bij kinderen analyseren.

Zie ook: VIP-moeders die een kind alleen opvoeden

Jaloezie van kinderen jegens broers en zussen

Dit is een extreem wijdverbreid gevoel in de ontwikkelingsleeftijd en heel vaak is het de eerstgeborene die het in al zijn kracht voelt, tegenover de jongere broers en zussen. Over het algemeen is het het resultaat van externe, omgevings- of evolutionaire factoren, maar er kunnen ook enkele genetische oorzaken zijn.

Jaloezie tussen broers en zussen blijkt duidelijk wanneer een van de kinderen de 'bevoorrechte' van het gezin is, dat wil zeggen degene die de meeste aandacht van de ouders heeft. De leeftijdscategorie tussen 2 en 5 jaar is het meest kritieke moment voor de geboorte van een nieuw gezinslid omdat het de gehechtheidsfase is, en daarom zeer delicaat om te beheren.Als het tweede kind op korte afstand van het andere (binnen 3 jaar), alle zorgbehoeften die beide kinderen nodig hebben, overlappen elkaar.
Hoe te herkennen dat het kind jaloers is op zijn broer? Meestal komt dit gevoel van onbehagen op verschillende manieren tot uiting: ongerechtvaardigde stemmingswisselingen, tekenen van ongelukkigheid (huilen zonder reden), regressie en plotselinge gedragsveranderingen (een klassieker is bedplassen, zelfs als het kind oud genoeg is) en ook het niet accepteren van eigen fouten ten koste van anderen.Het kind kan zich ook agressief gedragen en niet bereid zijn te gehoorzamen.In het bijzonder zijn de uitingen van woede gericht op de kleinsten en het is niet ongewoon om stekende zinnen te horen die gericht zijn aan de pasgeborene.

Jaloezie van mama of papa

Een kind wil zijn moeder helemaal voor zichzelf, maar de realiteit is heel anders. Vooral bij enige kinderen komt het voor dat het kind jaloers is op de ouder aan wie hij het meest gehecht is, meestal de moeder.
Deze houding komt voort uit het Oedipus-complex (voor jongens) of Electra (voor meisjes), beide geanalyseerd door Freud in zijn studies van evolutionaire psychologie.
Het is een zeer herkenbare jaloezie omdat het specifieke kenmerken heeft: het manifesteert zich rond het vijfde of zesde jaar en is een vorm van onbewuste liefde. Het gevoel is gericht tot de ouder van het andere geslacht, terwijl zich vijandige en competitieve manifestaties tegen de ander voordoen.

Maak je geen zorgen, als je hebt gemerkt dat je kind zich uit met dit gedrag, is alles normaal! Het is een fase die kinderen doormaken om hun emotionele volwassenheid te ontwikkelen en deze verdwijnt spontaan wanneer het kind zich bewust wordt van het feit dat hij niet in staat zal zijn de plaats van de ouder met hetzelfde geslacht in het gezin in te nemen, maar dat hij dat wel zal doen. moeten wachten om op te groeien om een of meer levenspartners te vinden.

Om deze fasen te overleven is het belangrijk dat de relatie tussen mama en papa in de basis solide en sereen is, omdat het kind anders de signalen van spanning tussen volwassenen zou kunnen oppikken als een reden te meer om jaloers te zijn op de ouder van het andere geslacht.

Hoe om te gaan met jaloezie uit de kindertijd: luister en stel gerust

Omdat jaloezie in de kindertijd niet alleen van kinderen afhangt, maar ook van ouders, is het belangrijk om openhartig met je kinderen te praten. Als er ruzies zijn in het gezin, zelfs kleine, kan het klimaat onaangenaam worden en kan de spanning worden gevoeld. Niet zelden gebeurt het dat ouders nerveus worden voor het klassieke geplaag tussen broers en zussen, omdat ze de redenen niet begrijpen. In plaats daarvan, door meteen vast te stellen dat een baby jaloers is op de pasgeborene, kunnen enkele strategieën worden ingevoerd om hem te helpen begrijpen dat er geen reden is om dat gevoel van jaloezie en competitie te voelen.

Allereerst is het daarom noodzakelijk om de oorsprong van jaloezie te begrijpen: als ouder ken je je kleine jongen en de omgeving waarin hij goed leeft. Als je eenmaal de bron van het gevoel hebt geïdentificeerd, kun je dienovereenkomstig handelen.
Geef altijd stem aan zijn emoties, probeer een dialoog tot stand te brengen zodat je kunt uitleggen wat hij voelt, luister naar hem en verplaats jezelf in zijn schoenen; dit betekent niet dat hij elke grap of agressieve actie moet rechtvaardigen, maar gewoon zijn emoties niet moet blokkeren.

Probeer zijn gedrag niet te beoordelen en minimaliseer tegelijkertijd houdingen die erop gericht zijn uw aandacht te trekken, zoals overmatig huilen en driftbuien. Je kunt proberen ze in te dammen met regels die enerzijds negatieve gevoelens kalmeren en anderzijds positief gedrag versterken; wanneer het kind erin slaagt de grenzen te respecteren, hem te belonen met lieve woorden en veel genegenheid, zal hij geleidelijk aan zichzelf leren Of probeer het met een van de thema-klussen of met de pot Montessori kalm.

Deze regels moeten duidelijk worden nageleefd en als er andere actoren in het gezin bij betrokken zijn, moet iedereen ze volgen. Er is geen noodzaak voor straffen of al te rigide methoden. Als we de eersten zijn die kinderen agressief aanspreken, zullen ze geneigd zijn ons te imiteren!

Een andere manier om jaloezie tussen broers en zussen in het gezin te beheersen, is door de voorrechten van de een en de ander te benadrukken, misschien door de positieve aspecten van het oudste kind of het jongste kind te prijzen.
De houding die altijd moet worden bevorderd is kalm en geruststellend: de liefde voor je kinderen is onvoorwaardelijk en er mag geen vergelijking zijn tussen de ene broer en de andere, om hun onzekerheden niet te ondermijnen. "geweldig", in werkelijkheid is het volop in ontwikkeling en heeft het een constante behoefte om zich gesteund te voelen door degenen die het ter wereld hebben gebracht.

Werken aan jaloezie uit de kindertijd kan vermoeiend zijn, maar het is belangrijk om dit te doen omdat het een bron van lijden is dat, als het niet in de kiem wordt behandeld, de toekomstige interpersoonlijke relaties van het kind kan beïnvloeden.

Omgaan met jaloezie bij kinderen: laatste praktische tips

Geef kinderen de kans om van hun fouten te leren door zelf conflicten op te lossen; als ze op de vuist gaan moet je natuurlijk ingrijpen, wat vaak gebeurt als de broers en zussen geen groot leeftijdsverschil hebben;
De regels die je vaststelt, moeten duidelijk en eenvoudig zijn, zodat zelfs de kleintjes begrijpen wanneer ze een bepaalde drempel overschrijden;
Kies geen kant met iemand als je merkt wie het gevecht is begonnen; het is beter om te herhalen dat een bepaalde handeling verkeerd is, zoals bijvoorbeeld dat men elkaar in de familie niet raakt;
In gevallen waarin kinderen niet alleen tot rust kunnen komen, scheid ze dan kort, al is het maar voor 5 minuten.