Richard Gere, boeddhist en heer
"Het hart van ons bestaan is gemaakt van liefde en mededogen en we zijn allemaal met elkaar verbonden. Wijsheid is de basis van ons optimisme, dat ons in staat stelt te ontwaken uit de halve nachtmerrie waarin we leven. We moeten ons niet neerleggen. " Richard Gere hij weegt de woorden die hij gebruikt met een zekere lichtheid. Serieus, maar nooit serieus, de acteur van Amerikaanse gigolo En Officier en heer hij lijkt volledig tevreden met het leven dat hij leidt. Een sereniteit die uit één komt boeddhistische cultuur waarvan hij een volwaardig ambassadeur in de wereld is geworden.
Afgelopen augustus werd hij tweeënzestig: hoe kijk je naar de wereld van vandaag?
Het laatste nieuws
Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat het beste in het leven alleen naar je toe komt als je optimistisch bent. De werkelijkheid blijft ons herhalen hoezeer we allemaal met elkaar verbonden zijn: het is een band die we niet kunnen ontkennen. De enige manier om te overleven is om deze verbinding te begrijpen en elkaar te beschermen. Als ik zie hoe de Dalai Lama overal ter wereld wordt verwelkomd, behalve in China, ben ik ervan overtuigd dat ons kleine planeet-dorp op zijn best zal kunnen functioneren.
Acteur en boeddhist, fictie en meditatie. Wat is de grens tussen wat waar is en wat niet?
Wij acteurs creëren een soort manipulatie waarbij we doen alsof we in het middelpunt van een verhaal staan. Ons werk moet ervoor zorgen dat de manipulatie zo goed is dat deze leugen werkt. De echte wereld blijft ons bombarderen met informatie die we verwerken tot het punt waarop we geloven dat het echte informatie is, terwijl het - natuurlijk - helemaal niet zo is. De werkelijkheid werkt anders, ze groeit continu, ze doet niets anders dan ons terugsturen naar nieuwe situaties. Uiteindelijk is er niets dat als echt 'echt' kan worden beschouwd.
Hoe past in die zin uw werk als acteur daarin?
Het hele idee van bioscoop is diep inherent aan de verkenning van de geest en het hart van mannen. Tegenwoordig creëert het internet een soort alternatieve realiteit, het is een repertoire van absolute waarheden geworden. Maar het leven is heel bizar, veel verrassender dan de denkbeeldige producten van onze geest. Het is een enorme inspiratiebron.
Hij reisde veel voor zijn werk en ontmoette duizenden mensen. Wat valt je het meest op aan de mensheid?
De grote kracht en intelligentie van de menselijke geest. Oceanen van gezichten bewegen over de wereld en elk van deze mannen heeft een kans om negativiteit te overwinnen. Er is niets kostbaarder dan de mogelijkheid om je geest te verruimen.
Hoe ben je met het boeddhisme omgegaan?
Ik ontmoette het boeddhisme toen ik twintig was, in een periode van mijn leven dat ik helemaal niet gelukkig was, zoals veel jongens van mijn leeftijd. Om aan een zeker gevoel van leegte te ontsnappen, begon ik boeken te lezen over het Tibetaans boeddhisme. De eerste traditie die ik gevolgd was die zen van meester Sasaki Roshi die al vele jaren een goede vriend is van singer-songwriter Leonard Cohen. Ik heb veel met hem gewerkt aan concentratie en meditatie. Elke dag mediteer ik ongeveer veertig minuten en dit soort ervaring is een zeer troostend voor mijn geest.
Wanneer ben je begonnen met mediteren?
Ik mediteer elke dag sinds mijn vierentwintigste. In het begin was het niet gemakkelijk, toen - en daar ben ik trots op - voelde ik iets in me smelten en me vooruit helpen in de praktijk.
De Dalai Lama noemt zichzelf graag "Richard Gere's vriend". Wanneer heb je hem voor het eerst ontmoet?
Na vijf of zes jaar zenstudie had ik de eer Zijne Heiligheid in India te ontmoeten. Hij is mijn goeroe, in staat om mij te volgen op het pad van een gelovige en tegelijkertijd mij te inspireren in alles wat ik doe. Het kostte tijd om deze relatie van discipline en respect op te bouwen: de eerste keer dat we elkaar ontmoetten, realiseerde hij zich hoe kwetsbaar ik was.
Je gaat heel vaak naar India en het was dankzij een reis dat je Tibetaanse vluchtelingen ontmoette.
Ik ontmoette de Tibetaanse beschaving voor het eerst in Nepal in 1978. Er was een klein vluchtelingenkamp uit Tibet en wat me het meest opviel was hun spirituele diepgang en observatievaardigheden. Het was toen dat ik hun zaak ter harte nam.
Voel je je niet op de een of andere manier beperkt door je werk in Hollywood, dat beslist geen plaats is voor heiligen en toegewijden?
Nee. Ik denk dat het bijna dagelijks omgaan met de slechtste aspecten van de realiteit een geweldige manier is om jezelf en de wereld te leren kennen. Misschien verwachten mensen niet veel van mij, omdat ik een acteur ben en acteurs onspirituele dingen doen. Het lijkt een beetje op het verhaal van Milarepa, die, opgesloten in zijn grot, negatieve gedachten op de muren markeerde met zwart krijt, en positieve met een witte. De eerste dagen was de grot helemaal zwart, na een tijdje werd hij helemaal wit. Voor een boeddhist is een verblijf in Hollywood of de grot van Milarepa precies hetzelfde.
Als ik dit bestaan niet zou leiden, zou het moeilijk zijn om in contact te komen met mijn duistere kant. Hoewel het leven dat ik leid vaak een ongelooflijke afleiding kan zijn, is het eigenlijk een geldige manier om in nauw contact te blijven met wat ik van binnen voel. Ik kon mijn leven niet alleen aan meditatie wijden. Ik ben niet zo sterk.
Hoe is de wereld van de cinema veranderd sinds het begon?
Kleine films zijn verdwenen en tegenwoordig denkt Hollywood aan blockbusters en geen geld verliezen. Toen ik begon, was het een beetje alsof ik de jungle in ging en me een weg baande met een machete. Wij waren pioniers die de ingeslagen richting niet kenden. Vandaag de dag wordt de bioscoop gemaakt met een stencil dat zeker geen aanmoediging kan zijn voor creativiteit.
Wat betekent acteren voor jou?
Voor mij is het leven het belangrijkste. Zelfs als ik hou van wat ik doe, acteren is nog steeds een baan en ik beschouw het niet wie weet wat. Ik hou er liever een goed gevoel voor humor over.
Ik probeer het niet te veel te plannen. Ik laat me liever verrassen door projecten die op mijn pad komen. Ik voel me gevleid door het plezier van het ontdekken en door het feit dat ik, na zoveel jaren, scripts heb waarvan ik zeg 'hey, ik heb nog nooit zo'n film gemaakt'. Ik denk aan acteren in termen van persoonlijk leven en zeker niet carrière. Ik ga door voor de energie en het plezier dat deze baan me geeft. Als dit gevoel stopt, wordt het tijd om te stoppen met acteren. Geloof me, ik zal er geen probleem mee hebben om dat te doen.
