Mandrake: de magische plant die hallucinaties veroorzaakt
De mandrake, wiens wetenschappelijke naam Mandragora officinarum is, is een plant die ook in Italië in het wild groeit. Net als bernagie en spinazie, staat het in de populaire traditie bekend om zijn giftige en hallucinogene eigenschappen, evenals om het vaag antropomorfe aspect van zijn wortel.Laten we eens kijken waarom men dacht dat het een magische plant was en hoe we het konden herkennen als om geen ernstige vergiftiging te riskeren.Als je de perfecte planten wilt weten om de lucht te zuiveren, bekijk dan de video!
Wat is de mandrakeplant en hoe herken je hem?
De mandrake is een plant uit de familie Solanaceae die in de herfst bloeit met karakteristieke blauwpaarse bloemen. De bladeren zijn klein en licht behaard, terwijl de vruchten geelachtige bessen zijn die zwart worden als ze gedroogd worden. Het meest onderscheidende kenmerk van de mandrake is echter de gevorkte wortel, die een vaag antropomorf uiterlijk heeft. Dit detail, samen met de hallucinogene eigenschappen, heeft de groente beroemd gemaakt, die in de populaire verbeelding de plant is geworden waar heksen de voorkeur aan geven.
De herfstmandragora (Mandragora autumnalis) heeft een verdovend en hallucinogeen effect, dat al sinds de oudheid bekend is.
Het reproduceert door middel van de knoppen die op de grond zijn geplaatst, terwijl de bladeren, opzichtig en volumineus, worden verzameld in de vorm van een rozet, net als die van spinazie.
Mandrake is een plant die al bekend is sinds de Egyptische en Romeinse tijd vanwege het hallucinogene, afrodisiacum en verdovende effect dat het veroorzaakt bij degenen die het gebruiken. Dit alles is te danken aan de aanwezigheid van alkaloïden, met name aanwezig in de wortel, waaronder de krachtige mandrake (zeer vergelijkbaar met atropine), scopolamine en hyoscyamine.Mandrake heeft daarom hetzelfde alkaloïde-gehalte als 'Atropa belladonna, een andere uiterst gevaarlijke plantensoorten.
In het verleden werd de wortel gebruikt voor medicinale doeleinden (om te helpen slapen of als afrodisiacum) en tijdens religieuze rituelen, juist vanwege de krachtige hallucinaties die het veroorzaakte.
De eigenaardigheid van de mandrake komt voort uit het feit dat de giftigheid niet in alle delen van de plant hetzelfde is: het is vooral geconcentreerd in de wortel. De effecten van een overmatige inname zijn echter zeer ernstig; ze variëren van intoxicatie (waarvan de symptomen maagdarmpijn, tachycardie, braken en convulsies zijn), tot coma en zelfs de dood.
Helaas is de mandrake de hoofdrolspeler geworden, zelfs recentelijk, van talloze gevallen van misdaad, omdat sommige mensen de bladeren hebben opgegeten nadat ze hem voor borage en spinazie hadden aangezien.
Mandrake (of mandrake), een plant die al sinds de oudheid bekend is
De mandrake werd al gebruikt in het oude Griekenland, waar het werd gebruikt om de slaap te bevorderen (het was gebruikelijk om kleine stukjes wortel toe te voegen aan wijn en eten), als middel tegen onvruchtbaarheid en als geluksbrenger. Ook bekend als een krachtig afrodisiacum, juist vanwege deze eigenschap, werd het door Nicolò Machiavelli gebruikt in het "gelijknamige werk".
In de middeleeuwen was de mandrake, samen met belladonna en datura stramonium, een van de planten die door heksen werden gebruikt om hun magische drankjes te bereiden.
Sommigen denken dat deze wortel het beroemde moly-kruid is dat door Homerus in de "Odyssee" wordt genoemd: volgens deze hypothese is de mandrake de plant die door de god Hermes aan Ulysses is gegeven om de tovenares Circe te bestrijden.
Het heeft echter niet alleen een negatieve connotatie. In veel oude culturen wordt het in feite geassocieerd met vruchtbaarheid en het vermogen om leven te genereren en dit komt misschien voort uit het feit dat de wortel antropomorfe kenmerken heeft: het is geen toeval dat de godin Aphrodite werd genoemd met de naam Mandragoritis. Hoewel andere mythen het associëren met de godin van de dood Hecate, voeren sommige zeer oude verhalen de geboorte van de mens terug tot de mandrake.
Gebruik en eigenschappen van de mandrake
Hoewel mandrake een plant is die letterlijk kan doden, wordt hij al sinds de oudheid gebruikt voor de behandeling van verschillende kwalen, en veel mensen gebruiken het nog steeds om homeopathische middelen te maken. Onder de bekendste eigenschappen noemen we:
- het heeft een krachtige pijnstillende werking, het werd zelfs gebruikt om kiespijn en krampen te verzachten
- het is kalmerend en verdovend
- bevordert de slaap. Het induceert een slaaptoestand die vergelijkbaar is met die van de REM-fase
- het is afrodisiacum
Het wordt momenteel gebruikt in de vorm van mandragora officinalis voor homeopathische preparaten. Het is nuttig voor de behandeling van:
- slapeloosheid
- artrose
- neuralgie
- darmpijnen
- hoofdpijn
Het moet echter onder strikt medisch toezicht worden gebruikt, omdat een te hoge dosis ernstige intoxicatie en zelfs de dood veroorzaakt. De alkaloïden in de bladeren en wortels hebben krachtige effecten en zijn extreem giftig, vergelijkbaar met belladonna-bloemen.
