Pavor Nocturnus bij kinderen: oorzaken en remedies van nachtmerries
De Pavor Nocturnus of nachtelijke terreur, ook wel "slaapterreurstoornis" genoemd, is een malaise die tot de parasomnia wordt gerekend, dwz het abnormale gedrag dat optreedt tijdens de slaap. Het komt voor op pediatrische leeftijd, voornamelijk van 3 tot 10 jaar met een lichte prevalentie bij jongens, en komt vaker voor dan u denkt, aangezien het ongeveer 3% van de kinderen treft (maar sommige bronnen spreken zelfs van 10%).
Pavor Nocturnus' crises treden op tijdens de slaap, plotseling en zonder enig signaal, meestal in de eerste helft van de nacht: het kind komt uit bed en begint te huilen, schreeuwen en worstelen alsof het ergens bang voor is. Zijn ogen zijn wijd open (zelden gesloten) maar hij ziet niet wie er voor hem staat, en hij lijkt ook niet te reageren op een oproep. Inderdaad, als je hem op de een of andere manier probeert te kalmeren, wordt het tegenovergestelde effect bereikt. De episodes van Pavor Nocturnus bij een kind kunnen enkele minuten duren, waarna hij zich ontspant en weer in slaap valt. De volgende ochtend, bij het ontwaken, wordt hij herinnert zich helemaal niets.
De oorzaken van Pavor Nocturnus: de incidentie van de genetische component
Wat zijn de belangrijkste oorzaken van Pavor Nocturnus? Allereerst specificeren we dat deze aandoening geen pathologische betekenis heeft (vertaald: het is geen ziekte), noch enige pathologische oorzaak van welke aard dan ook, neurologische, psychologische, affectieve of relationele. Het heeft geen bijzondere gevolgen en neemt in de loop van de tijd spontaan en geleidelijk af, totdat het bijna volledig verdwijnt met de komst van de adolescentie (gevallen van volwassenen die worstelen met een slaapterreurstoornis zijn zeer zeldzaam, net zoals er geen Pavor Nocturnus is voor een pasgeborene, sinds de eerste crises treden op na 2 of 3 jaar).
Hoewel er geen duidelijkheid is over de oorzaken van nachtangst, is de aanwezigheid van een sterke genetische component gevonden: dit betekent dat kinderen van wie familieleden last hebben van Pavor of andere parasomnieën (bijvoorbeeld slaapwandelen), een veel hoger risico lopen. hoog om de stoornis te ontwikkelen. Andere factoren zoals slaapapneu, astma, gastro-oesofageale reflux en slaaptekort, of ogenschijnlijk niet-traumatische (zo niet volledig ongevaarlijke) situaties of ervaringen kunnen ook bijdragen aan het ontstaan van malaise, maar die voor het kind een bron van dergelijke stress kunnen worden om de aflevering van Pavor Nocturnus los te laten: een geluid of een licht dat plotseling aangaat, een volle blaas, sterke koorts enzovoort.
Pavor Nocturnus: de remedies en voorzorgsmaatregelen die moeten worden gevolgd
Als we het hebben over Pavor Nocturnus en remedies, moet meteen worden gezegd dat als de aandoening af en toe optreedt, er geen specifiek type interventie nodig is (verwijzing naar een arts wordt alleen aanbevolen als de kwalen meerdere keren per week voorkomen). Het spreekt voor zich dat ouders het kind tijdens de crisis niet moeten aanraken of oppakken, omdat ze de angst alleen maar zouden vergroten: de kleine, laten we niet vergeten, is op die momenten niet volledig bij bewustzijn en zou daarom mama en papa niet herkennen. U kunt echter enkele trucjes proberen om het begin van aanvallen te verminderen of te stoppen: zorg voor slaaphygiëne, zorg ervoor dat de tijden van in slaap vallen en wakker worden regelmatig zijn zoals in de goede oude tijd van samen slapen; dagelijkse stress verminderen; probeer het kind niet wakker te maken tijdens een nachtelijke paniekaanval, maar probeer zacht tegen hem te praten om hem te kalmeren; vertel hem niet wat er is gebeurd, omdat het hem angststoornissen kan veroorzaken, waardoor de kans op terugval toeneemt; thuis veiligheidsmaatregelen nemen, bijvoorbeeld door deuren en trappen te blokkeren of voorwerpen te verwijderen die gevaarlijk zijn voor het kind (als hij tijdens de terreurcrisis uit bed komt). Er zijn ook homeopathische middelen voor Pavor Nocturnus: Bachbloesems werken bijvoorbeeld op emotioneel niveau en bevorderen een zachtere en meer ontspannen slaap (neem in ieder geval altijd eerst contact op met de homeopaat).
Pavor Nocturnus: de therapie voor de meest complexe gevallen
De nachtangst zou ouders niet al te veel moeten verontrusten (we hebben herhaaldelijk geschreven dat de aandoening spontaan verdwijnt zonder sporen achter te laten), maar bij frequente aanvallen is het beter om een arts te raadplegen die, als hij het nodig acht, een therapie kan aangeven voor de Pavor Nocturnus. Eén type behandeling, dat als zeer effectief wordt beschouwd, voorziet bijvoorbeeld in een protocol van nachtelijk ontwaken gepland voor een of meer weken: het is een gedragsstrategie die erin bestaat het kind wakker te maken vóór het tijdstip waarop de episodes gewoonlijk optreden en hem later voor te bereiden op weer slapen. Er is ook een medicamenteuze behandeling, die alleen in extreme gevallen wordt gebruikt (frequente of risicovolle episodes voor de veiligheid van het kind), met benzodiazepinen of antidepressiva (maar er kunnen veel bijwerkingen, sommige zelfs ernstige, optreden). Een geldig alternatief, meer geschikt voor kinderen omdat het zeer weinig bijwerkingen heeft en niet verslavend is, is in plaats daarvan L-5-hydroxytryptofaan, dat een stabilisatie van de slaap bepaalt door de verschijnselen van nachtmerries te verminderen.
Verschillen tussen Pavor Nocturnus en epilepsie, slaapwandelen en nachtmerries
Besteed aandacht aan de verschillen tussen Pavor Nocturnus en epilepsie, slaapwandelen of eenvoudige nachtmerries, die soms vergelijkbare effecten hebben (huilen, schreeuwen, intense opwinding, bleekheid, zweten, tachycardie, versnelde ademhaling), maar die op medisch-diagnostisch niveau zeer verschillende sporen. Hetzelfde geldt voor de gevreesde wiegendood, een andere ernstige nachtelijke zorg van moeders, maar zeker niet te vergelijken met nachtelijke terreur, zowel om leeftijdsredenen (SIDS treft baby's van enkele maanden, Pavor-kinderen van 2 tot 10 jaar) als voor de gevolgen (SIDS is dodelijk, Pavor is toch ongevaarlijk).
Infantiele nachtelijke epilepsie is bijvoorbeeld een vrij zeldzame neurologische ziekte (in tegenstelling tot Pavor Nocturnus, die zelfs geen pathologie is) die wordt veroorzaakt door de mutatie van een gen.Wat betreft de overeenkomsten tussen nachtmerries en slaapwandelen, is het waar dat de manifestaties van beide stoornissen kunnen elkaar overlappen, maar de eerste wordt gedifferentieerd door de activering van het autonome zenuwstelsel die hartkloppingen, zweten, tremor, roodheid en de uitdrukking van angst manifesteert, alle symptomen die niet aanwezig zijn bij slaapwandelaars tussen Pavor Nocturnus en nachtelijke nachtmerries: de laatste worden gedicteerd vooral door angsten, zorgen, stress en dagelijkse ervaringen op hun eigen manier traumatisch (zoals het kijken naar een enge film) die de emotionele ervaring van het kind markeren en de inhoud van dromen negatief beïnvloeden, waardoor plaats wordt gemaakt voor de nachtmerrie (die in tegenstelling tot Pavor optreedt in de laatste uren van de slaap en wordt herinnerd bij het ontwaken).
Pavor Nocturnus: moeders confronteren elkaar op het Alfemminile-forum
Als je het Pavor Nocturnus-probleem bij kinderen wilt verdiepen met verdere vragen (en antwoorden) over nachtterreur, bezoek dan het Alfemminile-forum om in contact te komen met veel moeders die hun meningen en ervaringen met je willen delen. Op het forum zijn er al zeer interessante discussies over het onderwerp (maar je kunt nieuwe openen): moeders die om dringende meningen vragen over Pavor Nocturnus, moeders die gealarmeerd zijn door het nachtelijke ontwaken van hun kinderen en moeders die op zoek zijn naar waardevol advies over terreurstoornis in slapen, die worden geconfronteerd met degenen die deze ervaring al hebben meegemaakt. Bladerend door de verschillende thema's bestrijk je een wereld die voor jou op maat is gemaakt, met veel moeders die altijd klaar staan om naar je te luisteren en je te ondersteunen op elk moment van de dag.
