Een wet tegen fat-shaming en de sterren die er het slachtoffer van zijn geworden
Fat shaming: discriminerend gedrag jegens mensen met overgewicht en obesitas veroorzaakt door een anti-vetvooroordeel. Het is ook over fat-shaming, het sociale stigma van zwaarlijvigheid, waar het wetsvoorstel tegen pesten dat in het parlement is ingediend door vice-president Filippo Sensi gaat over. Het is de eerste keer dat de kwestie in Montecitorio aan de orde komt. Natuurlijk heeft de bespotting van een persoon vanwege zijn fysieke vorm helaas altijd bestaan, maar met de komst van sociale netwerken is het fenomeen zeker verergerd. Om deze reden maakt het voorstel deel uit van de acht nieuwe artikelen voor de wet op cyberpesten, een aanstootgevend gedrag dat in de virtuele wereld wordt begaan, maar dat onvermijdelijk het zelfrespect van een echte persoon schaadt. In dit verband werd al in 2017 voor het eerst een wet ingevoerd om slachtoffers te beschermen via 114, een 24 uur per dag beschikbaar psychologisch ondersteuningsnummer, ook bruikbaar in de vorm van chat en applicatie.
Een ontroerend getuigenis
Grote ontroering voor de toespraak in het parlement door de gedeputeerde Filippo Sensi. De man besloot het probleem aan te pakken door zijn persoonlijke ervaring te vertellen. Hij werd zelf het voorwerp van spot en vernedering vanwege zijn gewicht, zozeer zelfs dat, toen hij klein was, zijn metgezellen elke dag nieuwe overtredingen bedachten om hem aan te spreken, waaronder "Sensi, je begrijpt me". “« Mijn hele leven ben ik een “dikke bommenschutter”, een “dikke buik”, een “trippone”, een “bolletje reuzel” geweest. Iedereen die mij kent, weet dat ik grappen maak over mijn gewicht, ik bezweer het uit, maar ik meet mezelf elke dag, niet als een obsessie maar als mijn maat, en ik voel deze blik die weegt, die mij weegt, al, hij weegt mij.Niet iedereen echter, en laten we doen alsof het een stap vooruit is, kan er grappen over maken, en als je een jongen bent of misschien een meisje, is het verdomd moeilijker ». Getuigenis van hoe sommige wonden ondanks het verstrijken van de jaren open blijven en hoe dringend het is om het fenomeen zo snel mogelijk te stoppen. Daarom moeten we gewoon wachten op het groene licht van de Senaat, die naar we hopen verstandig is om de ernst van het fenomeen te begrijpen.
Zie ook
Zelfs beroemdheden zijn er niet immuun voor
Fat-shaming spaart niemand, zelfs de vrouwen van de show niet. Hun leven, dat voortdurend in de schijnwerpers staat, is verder onderhevig aan oordeel en kritiek van haters en tegenstanders. Deze maand spraken we met u in het bijzonder over drie beroemdheden die het doelwit waren van hun fitness. Er was Adele, een unieke stem in haar soort, die in de afgelopen maanden enkele kilo's is afgevallen, en zo overging van de beledigingen van degenen die haar te "dik" vonden naar, paradoxaal genoeg, degenen die haar "buitensporig dun" vonden. . Maar ook Valeria Marini, het Italiaanse showmeisje bij uitstek, die in het Big Brother-huis werd genoemd met namen als "prosciuttona" en "cessa". Natuurlijk kun je het leuk vinden of niet, maar kritiek is alleen acceptabel als het constructief is, anders is het zinloos en zinloos kwaadaardigheid. Ten slotte hebben we je verteld over misschien wel het meest trieste en meest ongelukkige geval, de fat-shaming tegen de nieuwe moeder Blake Lively. Slechts vier maanden na de geboorte van haar derde kind werd de Amerikaanse actrice door enkele volgers aangevallen omdat ze de extra kilo's nog niet was kwijtgeraakt. Nieuws dat voor zich spreekt.
Het lijkt ons dus duidelijk dat mensen met overgewicht zich niet moeten schamen, maar juist degenen die het een geldige reden vinden om er grappen over te maken.
