Hoe leer je je baby lopen?
Autonomie in beweging is waarschijnlijk de eerste grote prestatie van een kind. Maar zoals bij alle grote prestaties is veel geduld en toewijding essentieel om het te verkrijgen comfort van de wieg om de wereld te "verkennen" door "op handen en voeten" te bewegen. Dan ga je langzaam naar de tweede stap, staand, voordat je de laatste finishlijn passeert: alleen lopen. Natuurlijk zal niet alles van een leien dakje gaan: je moet rekening houden met veel vallen, een paar kreten en een paar kleine momenten van ontmoediging En het is precies tijdens deze absoluut normale momenten dat mama en papa worden geroepen om hun deel te doen, door uw kind te ondersteunen en te verwennen in alle fasen van het proces naar autonoom lopen, terwijl de nodige voorwaarden worden geschapen om alles te laten gebeuren in de meest natuurlijke manier mogelijk.
Van kruipen tot de eerste stapjes: de stappen om te leren lopen
De meeste baby's beginnen te kruipen tussen de 6 en 12 maanden: in deze fase moet de baby zoveel mogelijk vrij worden gelaten, maar zorg ervoor dat er geen obstakels of gevaren zijn in de ruimtes waar hij zich beweegt.gebruik een zacht tapijt om te kruipen, dat beschermt en rolt niet op omdat er rubber onder zit.Je hoeft je geen zorgen te maken als baby's in plaats van kruipen op hun buik kruipen of zittend met behulp van handen en voeten bewegen: het bestaat eigenlijk niet, een precieze "kruiptechniek", elk kind volgt een persoonlijk psychomotorisch proces dat hem ertoe brengt te experimenteren met verschillende bewegingsvormen. Met andere woorden, het daadwerkelijke kruipen is een gebruikelijke, maar niet essentiële stap om correct te leren lopen.
Nadat het kind geleidelijk meer vertrouwen heeft gekregen in de bewegingen, is het klaar om op eigen benen te staan. Hij benadrukt zichzelf "alleen" omdat hij autonoom de staande positie moet bereiken zonder de hulp van zijn ouders, omdat alleen dan kan worden gezegd dat hij daadwerkelijk klaar is om op te staan. Van staan tot het zetten van de eerste stappen is de ... stap heel Kortom! Je moet natuurlijk niet verwachten dat het kind meteen kan lopen en alleen kan balanceren.Je moet eerst de loopfase doorlopen, waarin hij meubels en andere oppervlakken of voorwerpen gaat gebruiken (duwspeeltjes zijn geweldig voor dit doel) om te lopen, terwijl kinderartsen al lang het gebruik van de oude rollator hebben afgeraden. Op dit moment is het slechts een kwestie van tijd: tegen de leeftijd van 18 maanden (maar geen angst als je het een beetje overdrijft) zal de baby perfect hebben leren lopen.
Do's en don'ts om een kind te leren lopen
Kinderen leren lopen op een absoluut natuurlijke manier met respect voor het normale groeiproces.Dit betekent echter niet dat ouders zich niet in dit proces kunnen of mogen mengen, integendeel, het is aan hen om hun kleintjes te stimuleren, te ondersteunen en aan te moedigen in een even delicate als opwindende fase die ertoe zal leiden dat ze hun eerste stappen. Maar wat moet er worden gedaan (en wat niet) om een kind te leren lopen?
Zoals hierboven al uitgelegd, moeten mama en papa tijdens de kruipperiode zo min mogelijk ingrijpen en er alleen voor zorgen dat hun kleintje in alle veiligheid kan bewegen. Wanneer het kind er eindelijk in slaagt om zelfstandig op te staan, is meer steun nodig, maar altijd met een speelse en geruststellende houding en nooit bezorgd of te beschermend. De nummer één regel om een kind te helpen om zet de eerste stappen is niet om vooruit te lopen op de tijd en hem niet te dwingen op te staan als hij het niet kan of gewoon niet wil. Omgekeerd moet het worden aangemoedigd en geprezen voor de bereikte resultaten. In deze fase kun je een aantal "trucjes" gebruiken om het kind ertoe aan te zetten om zelf op te staan, zoals het speelgoed dat hij het leukst vindt op een plek plaatsen waar hij gedwongen moet opstaan om het te kunnen bereiken.
Nu we het doel van alleen staan bereikt hebben, moet ons kind nu gestimuleerd worden om een paar schuwe stappen te zetten door te leunen op een meubelstuk of andere veilige voorwerpen (dus geen stoelen die kunnen kantelen), of op de vingers van een ouder of het onder de armen vasthouden. Het is verkeerd om het in plaats daarvan bij de hand te nemen, omdat er een risico bestaat op gevaarlijk trekken bij verlies van evenwicht. Zoals eerder vermeld, nee tegen de rollator en zelfs niet tegen de box, ja in plaats daarvan tegen de mat of een trolley met wielen voorzien van een handvat waar de kleine zich aan kan vastklampen.
Wanneer blijkt dat het kind een goede coördinatie in de beweging van de benen heeft bereikt, moet het worden aangemoedigd om alleen te lopen, zonder gedoe en met veel geduld. Een goed idee om hem te laten lopen is door aan de andere kant van de kamer te gaan staan en hem aan te moedigen bereikt te worden, hem te applaudisseren en hem bij succes veel knuffels te geven. Maak je geen zorgen als hij valt: de luier en zijn zachte onderkant werken prima als airbag!
Leren lopen: beter op blote voeten of met schoenen?
In de kruipfase komt de vraag niet eens aan de orde: schoenen zijn absoluut niet nodig, hooguit antislip sokken. Maar hoe kies je de juiste schoenen voor een kind dat begint te lopen? Thuis zijn blote voeten (op tapijt of parket) of antislipsokken (op marmer en tegels) altijd goed: d "aan de andere kant helpt blootsvoets lopen hem om de spiermassa van de voeten en enkels te versterken, en om de voetzolen, balans en coördinatie te ontwikkelen. Als het kind buiten moet lopen, is het beter om de voorkeur te geven aan schoenen met lichte en flexibele zolen, iets hoog aan de achterkant, stijf in de hiel en met een binnenzool met zachte reliëfs die zijn ontworpen om de stimulatie te reproduceren die nodig is voor de vorming van de plantaire boog Kies ook schoenen voor kinderen die aan de binnenkant zijn gevoerd met natuurlijke materialen die de voet laten ademen, vooral in de zomer. De teen moet dan breed zijn om de volledige articulatie van de vingers mogelijk te maken: vermijd echter te grote schoenen die schaafwonden kunnen veroorzaken door het wrijven van de voet.
Problemen die kunnen ontstaan wanneer de baby leert lopen
Normaal gesproken verloopt het geleidelijke proces dat het kind ertoe brengt om alleen te lopen zonder bijzondere problemen: de enige onderscheidende factor betreft de timing die van kind tot kind varieert en tussen 10 en 18 maanden valt. In sommige gevallen kunnen er echter obstakels ontstaan die meestal geen reden tot zorg zijn, maar die toch moeten worden gecontroleerd en mogelijk onder de aandacht van de kinderarts moeten worden gebracht.
Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat het kind de gewoonte krijgt om op zijn tenen te lopen of met zijn tenen naar binnen. Is het serieus? Over het algemeen niet, inderdaad zijn het vrij veel voorkomende kenmerken in de allereerste levensjaren: veel kinderen lopen op tenen of met hun tenen 'naar binnen gedraaid' omdat ze een beter evenwicht vinden, maar na verloop van tijd (en gewichtstoename) keren ze spontaan terug naar rust op de grond de hele voetzool. Slechts in enkele zeldzame gevallen kan het lopen op de tenen een teken zijn van te strakke spieren in de hielen en voeten, en in het geval dat het absoluut noodzakelijk is om een specialist te raadplegen. Andere mogelijke problemen die ouders kunnen alarmeren wanneer het kind begint te lopen, zijn platvoeten, klompvoeten, varus (gebogen) knie en valgus (X-vormige) knie. Gelukkig zijn dit allemaal verschijnselen die de neiging hebben om geleidelijk achteruit te gaan (tenzij ze erg geaccentueerd zijn, in welk geval ze specifieke zorg vereisen), maar die onder controle moeten worden gehouden, vooral als ze aanhouden na de 3/4 levensjaren van het kind.
We sluiten af met te onthouden dat een osteopathisch bezoek het kind kan helpen zichzelf te deblokkeren als hij verschillende soorten stijfheid heeft die het normale groeiproces belemmeren, wat een zichtbaar voordeel en verbetering oplevert.
