Slaapverlamming: wanneer de geest wakker is, maar het lichaam niet!
Slaapverlamming betekent dat fenomeen dat je betrapt als je wakker wordt: de geest is wakker maar het lichaam slaapt en dit betekent dat je geen beweging kunt maken. Het kan natuurlijk heel vervelend zijn! Soms is verlamming het gevolg van stress. Zo zorgt de lockdown vaak voor angst en depressie: ontdek de tips om ook op momenten als deze rustig te slapen door deze video te bekijken!
Wat wordt bedoeld met de term slaapverlamming?
Slaapverlamming, ook wel hypnagogische verlamming genoemd, behoort tot de groep van slaapstoornissen, zoals slapeloosheid bijvoorbeeld. Wat gebeurt er?Degenen die er last van hebben zodra ze op het punt staan te ontwaken (of op het punt staan in slaap te vallen) beseffen dat ze kan geen spier in zijn lichaam bewegen of spreken. Hij is in een echte staat van verlamming: het is alsof de REM-fase niet op het juiste moment eindigt (of begint enkele ogenblikken voordat het zou moeten) Heel vaak is deze slaapstoornis geassocieerd met narcolepsie: u kunt het echter maar één keer in uw leven of op bepaalde momenten in uw leven proberen, vooral als u weinig en slecht slaapt Als u te maken heeft met geïsoleerde episodes, is er vaak geen therapie: maar als slaapverlamming vaak aandoeningen is het essentieel om een specialist te raadplegen om samen de meest effectieve therapie te evalueren en zo de kwaliteit en duur van de rust te verbeteren. Wie lijdt aan slaapverlamming is wakker maar kan niet bewegen: de episode kan enkele seconden duren, in de ernstigste gevallen kan het enkele minuten duren.Na deze tijd wordt de persoon normaal wakker en heeft hij geen ongemak, behalve uiteraard angst en angst van wat hij enkele ogenblikken tevoren bewust heeft meegemaakt. Slaapverlamming is bij de meeste mensen een zeldzaam fenomeen dat niet vaak voorkomt. Als het terugkerend wordt, is het essentieel om iets te doen om het probleem op te lossen: het negeren van een dergelijke slaapstoornis kan stress veroorzaken en leiden tot slapeloosheid.
Zie ook
Hoe slaap werkt
Om dit fenomeen van hypnagogische verlamming volledig te begrijpen, is het goed om te begrijpen hoe slaap werkt en wat de fasen zijn. Als je in slaap valt, ontstaat er bewustzijnsverlies in je lichaam: veel biologische functies worden verminderd. Er zijn twee hoofdfasen die de slaap karakteriseren, de REM-fase en de NON-REM-fase. Deze fasen volgen elkaar meerdere keren op. De afwisseling tussen de twee NON-REM- en REM-fasen (ook wel orthodoxe slaap en paradoxale slaap genoemd) is essentieel om optimaal te kunnen slapen.
Tijdens de Non-Rem-fase kunnen we 4 stadia onderscheiden, waarin de slaap geleidelijk dieper wordt. De fasen waaruit het bestaat zijn: in slaap vallen, dan lichte slaap. dan neemt de fase van diepe slaap het over die ons naar de vierde fase leidt, die waarin ons lichaam zichzelf diep regenereert.
cyclus na cyclus wordt de duur van de NON-REM-fase verkort om meer ruimte te laten voor de REM-fase.
De REM-fase wordt gekenmerkt door plotselinge oogbewegingen. REM betekent in feite: Snelle oog beweging, wat in het Italiaans overeenkomt met "snelle oogbeweging". Het is dus een fase van rusteloze slaap waarin de hartslag en de ademhaling toenemen. Tijdens de REM-fase droom je! En deze fase wordt ook gekenmerkt door een ontspanning van de spieren veroorzaakt door de aanwezigheid van sommige hormonen. De spieren bewegen niet en dit dient waarschijnlijk ons lichaam om plotselinge bewegingen te vermijden die worden veroorzaakt door de verschillende dromen die kunnen worden gemaakt door degenen die slapen.
Wat zijn de oorzaken van slaapverlamming?
Meestal zijn tieners en jongeren het meest getroffen door slaapverlamming. Sommige onderzoeken tonen aan dat de leeftijd die het meeste risico loopt op dit soort verschijnselen, tussen de 25 en 44 jaar ligt. Slaapverlamming kan zowel bij vrouwen als bij mannen voorkomen. Het is niet gemakkelijk te begrijpen hoeveel mensen er last van hebben, want voor velen zijn dit afleveringen op zich, het kan zelfs een of een paar keer in hun leven voorkomen. Over het algemeen kunnen we zeggen dat de statistieken aangeven dat ongeveer 6% van de bevolking er met enige regelmaat last van heeft. In veel opzichten is slaapverlamming nog steeds in nevelen gehuld: volgens sommige onderzoeken is het gekoppeld aan narcolepsie. Ongeveer de helft van de narcoleptica lijdt ook aan episodes van slaapverlamming. Met betrekking tot de oorzaken die aanleiding geven tot slaapverlamming en daarom dit soort immobiliteit bij het ontwaken kunnen veroorzaken, kan worden gezegd dat het gebeurt wanneer de hormonen van de REM-fase op een abnormale manier vrijkomen, die onze spieren ontspannen tijdens de slaap. De afgifte van deze hormonen stopt niet als je wakker wordt, maar gaat een paar minuten door: hier is slaapverlamming! We kunnen onze ogen openen, we zijn zeker wakker maar opgeofferd totdat de hormonen zijn geblokkeerd. Op dat moment komen onze spieren uit de ontspanningsfase en kunnen we normaal bewegen. Maar kan er iets gedaan worden om zoiets te voorkomen? Kan slaapverlamming op een of andere manier worden "verhinderd"?
We kunnen stellen dat er "risicovolle" situaties zijn waarin de kans op slaapverlamming groter is, vooral voor mensen van 18 tot 40 jaar. Slaapverlammingsepisodes komen vaker voor bij mensen die in het algemeen weinig slapen en minder dan hun lichaam nodig heeft. Hetzelfde geldt voor mensen met een onregelmatige slaap en weinig gewoontes, voor degenen die vaak van wakkere uren veranderen (bijvoorbeeld degenen die heel verschillende diensten draaien). Er zijn nog twee andere factoren die het risico op slaapverlamming kunnen vergroten. Een daarvan is, zoals we eerder zeiden, narcolepsie. Het is nog niet bekend waarom, maar narcoleptici melden vaak dat ze soortgelijke sensaties ervaren. Dan mag de familiegeschiedenis van een individu niet worden verwaarloosd, het is mogelijk dat er genetische factoren zijn achter deze hormonale onbalans van de REM-fase.
