Stockholm syndroom: wat is het en wat zijn de oorzaken en symptomen
"Ik weet dat ze me snel zullen komen zoeken, maar mijn Stockholm Syndroom zit in jouw kamer. Ja, ik viel voor je!"
Dat zegt een beroemd lied dat de titel draagt van Stockholm syndroom, een psychologische aandoening die vaak de onmogelijkheid benadert om van iemands liefde te scheiden. In werkelijkheid heeft het Stockholm-syndroom in het echte leven echter niets romantisch of Hollywood-achtigs en komt het voort uit ervaringen die zijn afgeleid van trauma, die min of meer repercussies hebben In zekere zin, het herinnert aan emotionele afhankelijkheid in zijn symptomen en manifestatie, een psychologische toestand die steeds meer mensen treft die het slachtoffer zijn van hun eigen liefde.
De oorsprong van het Stockholm-syndroom: waarom wordt het zo genoemd?
Dat van het Stockholm-syndroom is zeker een heel bijzondere psychologische aandoening en het is natuurlijk om je af te vragen waarom het zo wordt genoemd. De naam is afgeleid van een specifieke episode die dateert uit 1973, toen twee overvallers vier gijzelaars, drie vrouwen en een man, 131 uur vasthielden in de beveiligingskamer van de Sveriges Kreditbank in Stockholm. In deze dramatische situatie deed zich een nogal abnormaal geval voor: de slachtoffers begonnen positieve gevoelens te ontwikkelen tegenover de ontvoerders, terwijl ze tegenover de politie en de politie negatieve genegenheid voelden voor een van de vrouwen.
De term werd bedacht door de psycholoog Nils Bejerot, na het proces tegen de ontvoerders. Hier werd de onwil van vrouwen - voormalige gijzelaars - om tegen hen te getuigen duidelijk en werd deze psychische aandoening voor het eerst vastgesteld. Sindsdien is de definitie van Stockholm Syndroom in de loop der jaren internationaal gebruikt.
Zie ook
Wat is het Stockholm-syndroom?
Daarom betekent met Stockholm Syndroom "die psychologische toestand waarin het slachtoffer van een ontvoering positieve gevoelens en zelfs genegenheid ontwikkelt - zelfs beschouwd als" liefde "- jegens zijn ontvoerder. Het kan voorkomen bij gijzelaars van beide geslachten, hoewel vrouwen meestal het meest worden getroffen. De situatie die ontstaat lijkt sterk op die van emotionele afhankelijkheid bij gewelddadige en onevenwichtige relaties.
Volgens deskundigen zou dit allemaal gebeuren als een overlevingsmechanisme in een toestand van hoge stress. Om het trauma van de beperking van hun vrijheid te boven te komen en te proberen in leven te blijven, neigen de slachtoffers van een ontvoering instinctief en onbewust om zich niet meer tegen hun ontvoerders te verzetten, maar proberen een emotioneel contact met hen op te bouwen, wat verandert in een gehechtheid aan de beulen.
We hebben het over het omgekeerde Stockholm-syndroom wanneer de positieve gevoelens en genegenheid worden beantwoord door de ontvoerders.Dit fenomeen is vaak op filmisch niveau gemeld, via verschillende methoden. De schoonheid en het beest, evenals positief behandeld - voor sommigen te onrealistisch - in de beroemde serie de Het huis van papier.
Symptomen van het Stockholmsyndroom
Begrijpen of een persoon het Stockholm-syndroom heeft, na een stressvolle situatie als gevolg van een ontvoering of misbruik, kan vrij eenvoudig zijn als ze bepaalde symptomen hebben.
- De voormalige gijzelaar toont min of meer openlijk positieve, aanhankelijke of zelfs liefdesachtige gevoelens jegens zijn voormalige beul.
- Bovendien toont hij haat en negatieve gevoelens jegens wetshandhavers en de politie, omdat hij denkt dat dit de oorzaak is van zijn scheiding van de ontvoerder.
- Verschillende gijzelaars hebben schuldgevoelens geuit voor hun vrijlating en voor de arrestatie van de ontvoerder.
- Zelfs na vrijlating en terugkeer naar de familie heeft het slachtoffer de neiging zich te isoleren van de mensen om hem heen. Dit kan het gevolg zijn van een mentale manipulatie die tijdens de ontvoering is opgelopen en/of als een 'gewoonte' die in die periode altijd is aangeleerd: een gijzelaar probeert zijn beul niet te irriteren om repercussies te voorkomen.
Wat zijn de oorzaken van het Stockholm-syndroom?
Zoals in veel andere gevallen, zijn er zelfs voor het Stockholm-syndroom helemaal geen bepaalde oorzaken. Er werden echter vergelijkbare omstandigheden gevonden die gijzelaars ertoe brachten deze psychologische toestand te manifesteren.
- Staat van afhankelijkheid: het leven van de slachtoffers van een ontvoering hangt in alle opzichten af van de keuze van de ontvoerders. Zij zijn degenen die kunnen zorgen voor de essentiële elementen om te overleven, zoals water en voedsel. Bij toekenning tonen de gijzelaars hun dankbaarheid, wat kan leiden tot genegenheid.
- Verandering van perspectief: door alleen contact te hebben met de ontvoerders, verwerven de slachtoffers hun standpunt, delen dit en kiezen hun kant.
- Duur van het trauma: De kans op het ontwikkelen van het Stockholmsyndroom neemt toe afhankelijk van hoe lang een persoon gegijzeld wordt.
- Leeftijd van de gijzelaar: het is aangetoond dat jongere slachtoffers, vooral kinderen en adolescenten, en vrouwen deze psychische toestand vaker hebben dan volwassen mannen.
Stockholm syndroom: hoe kom je eruit?
Hoewel deze aandoening nog niet in een psychiatrische classificatie is opgenomen, kan het herstelproces om van het Stockholm-syndroom af te komen lang duren, zelfs jaren, afhankelijk van het geval. Ondersteuning van een psychotherapeut is nodig, omdat dit paniekaanvallen, slaapstoornissen, depressie en plotselinge flashbacks kan veroorzaken van wat is ervaren.
Door middel van psychotherapie is het mogelijk om opnieuw uit te werken wat de traumatische ervaring was, om de mechanismen te begrijpen die het slachtoffer ertoe brachten gevoelens van genegenheid te manifesteren tijdens en na de ontvoering jegens de ontvoerder.
Ten slotte is de steun van familie en vrienden essentieel om het psychologische evenwicht te herstellen van degenen die de ontvoering zelf hebben meegemaakt.
