Coronavirus en autisme: een blauw lint voor vrijheid
"Als je een moeder en een kind met blauwe kleding of blauwe linten in de buurt ziet lopen, schreeuw dan niet, beledig ze niet!", Zo begint de wanhopige uitbarsting van Patrizia Cristiani, Turijnse moeder van een kind met autisme . "Ik ben een moeder van kinderen met autisme die erop uit gingen om hun angst te kalmeren." Het bericht, dat door de vrouw op Facebook werd gedeeld, ging onmiddellijk viraal en beantwoordde aan haar behoefte om het bewustzijn over de kwestie te vergroten. Vito, haar zoon, is 8 jaar oud en autistisch sinds hij 2 en een half was. Maar Vito is niet alleen dit. Vito is een zonnig, enthousiast, actief kind en nu hij niet meer naar school of rugby kan, is het voor hem en zijn familie echt moeilijk om dat niveau van "normaliteit" te behouden dat ze in de loop der jaren moeizaam hebben bereikt.
De wanhopige jacht op de olieman kan tragische gevolgen hebben
Het probleem is helaas, zoals vaak gebeurt, het fanatisme dat bepaalde dramatische omstandigheden helpen creëren. De wanhopige jacht op de smeerlap heeft ertoe geleid dat mensen als Patrizia en Vito het voorwerp zijn geworden van verbale aanvallen door individuen die, beproefd door het huidige klimaat van terreur, al hun frustratie op hen hebben geuit. Zoals ze zelf uitlegt, "zegt de wet dat we naar buiten mogen en dat doen we ook, let op afstanden en draag altijd iets blauws. Maar mensen begrijpen het niet altijd, en ze oordelen "en hieronder verslag van een aflevering waarin zij en haar zoon werden beledigd door een automobilist die, stoppend bij de schijn, duidelijk geen idee heeft van het ongemak dat sommigen ervaren gezinnen in deze situatie.
Voor hen zijn minder beperkende maatregelen nodig
"Vito begroet iedereen die hen omhelst en nu hij dat niet kan, begint hij te huilen op straat", vervolgt de oproep van deze moeder, die om minder beperkende maatregelen vraagt, niet alleen voor mensen met autisme, maar ook voor alle mensen met een verstandelijke beperking. handicap of psychiatrische pathologieën. "Gelukkig beschadigt hij zichzelf niet zoals veel autistische kinderen, maar hij gaat vaak naar het raam en gooit voorwerpen om ons te laten begrijpen dat hij naar buiten wil. We moeten altijd heel voorzichtig zijn. Maar wie heeft een autistisch volwassen kind, hoe doet hij dat?".
Voor degenen die bekend zijn met autisme en de daaruit voortvloeiende ongemakken, ook al is het minimaal, ze zullen weten hoe moeilijk het kan zijn voor de getroffenen om de betekenis van deze beperkingen te begrijpen. De hyperactiviteit van mensen met autisme zou, als ze geconfronteerd worden met uiterst strikte verboden, kunnen leiden tot episodes van agressie of zelfbeschadiging, vooral nu het -voorlopig- niet mogelijk is om te rekenen op de steun van gespecialiseerde therapiecentra of op de - fundamentele - ondersteuning van de opvoeders die voor hen thuiszorg bieden.
2 april: Wereld Autisme Awareness Day
In dit opzicht herinnert deze supermoeder ons eraan dat 2 april Wereld Autisme Awareness Day is, waarvan het symbool de blauwe kleur is. “Donderdag gaan we proberen naar buiten te gaan met een blauw bordje op, of een blauwe mantel voor zowel ouders als kinderen. Het zal een tijd zijn om onze problemen onder de aandacht van het publiek te brengen".
Wat leert Patrizia's reflectie ons dan? Het leert ons dat deze dramatische situatie een uitstekende gelegenheid voor ons kan zijn om de waarde van empathie te herontdekken, de magische kracht om onszelf in de schoenen van anderen te plaatsen, wanneer ze lijden of zich verheugen. Alleen op deze manier zal het mogelijk zijn om voorbij de schijn te gaan en de subtiele verleiding van het oordeel af te schudden.
Bezig met laden ... <
